Οι ιδέες Κούλη είναι τόσο φρέσκες όσο η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο...

Στο ΚΚΕ πιστεύουν ακόμα ότι τα καθεστώτα τού υπαρκτού σοσιαλισμού δεν κατέρρευσαν γιατί ήταν, στην ουσία, απολυταρχικά αλλά γιατί τα έριξε η CIA με τη συνεργασία προδοτών. Γι' αυτό κι επιμένουν σε ένα είδος κομμουνισμού ο οποίος απέτυχε στην πράξη αντί να έχουν σχεδιάσει τον κομμουνισμό τού 21ου αιώνα. Γι' αυτό, άλλωστε, και σήμερα κυβέρνηση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι το ΚΚΕ, μολονότι ο Περισσός διέθετε σαφώς πιο συγκροτημένο κομματικό μηχανισμό από την Κουμουνδούρου, που μέχρι πρόσφατα ήταν ένας συνασπισμός διαφορετικών κομμάτων. Η ίδια δογματική λογική, από της δική τους ιδεολογική σκοπιά βεβαίως, διακατέχει τους υπέρμαχους του σημερινού καπιταλιστικού μοντέλου, οι οποίοι εξακολουθούν να ομιλούν για την επιχειρηματικότητα σαν να αφορά αποκλειστικώς και μόνο καινοτόμους, ριψοκίνδυνους επιχειρηματίες οι οποίοι κινούνται με βάση τη νομιμότητα στο κυνήγι τού υγιούς κέρδους και δεν βλέπουν το δημόσιο ταμείο σαν το δικό τους χωράφι. Συνεχίζουν να ομνύουν στο ελάχιστο ή καθόλου κράτος και στην αυτορρύθμιση της αγοράς σαν να μην είναι ο σοσιαλισμός, η κρατικοποίηση για παράδειγμα των τραπεζών, που δίνει κάθε φορά τη λύση όταν η καπιταλιστική απληστία αγγίζει το Έβερεστ. Η δική τους εξιδανικευμένη εκδοχή τού καπιταλισμού αντιστοιχεί τόσο στην πραγματικότητα όσο το ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν ένας σοσιαλιστικός παράδεισος στον οποίο βασίλευε η κοινωνική δικαιοσύνη...

Οι υπέρμαχοι, εξάλλου, του νεοφιλελευθερισμού αδυνατούν να εξηγήσουν γιατί πρόεδρος των ΗΠΑ είναι σήμερα ο Μπαράκ Ομπάμα κι αύριο μεθαύριο ενδεχομένως ο ακόμα πιο Αριστερός Μπέρνι Σάντερς. Αφού το σύστημα λειτουργούσε περίφημα γιατί στη Μέκκα της ελεύθερης αγοράς οι κάτοικοί της επέλεξαν κι επιλέγουν πιο αριστερόστροφους πολιτικούς; Θα μου πείτε πως υπάρχει κι ο Ντ. Τραμπ, αλλά κι αυτός συγκινεί όσους συγκινεί κυρίως σε σχέση με τον ακροδεξιό , μισαλλόδοξο λόγο του κι όχι γιατί επιχειρηματολογεί υπέρ των πλεονεκτημάτων ενός οικονομικού συστήματος που αν δεν ήταν για τον εμβολιασμό του με σοσιαλιστικά μέτρα, όπως το κόψιμο χρήματος, σήμερα θα είχε αφανιστεί...

Οι Αμερικανοί, όπως και οι άλλοι λαοί άλλωστε, έχουν αντιληφθεί για τα καλά ότι η ποιότητα ζωής τους δεν θα βελτιωθεί αν τα αφεντικά τους βγάζουν υπερκέρδη τα οποία αποθηκεύουν σε φορολογικούς παραδείσους την ίδια ώρα που οι δικοί τους μισθοί κ εργασιακά δικαιώματα απομειώνονται παρά μόνο αν μπουν επιτέλους κανόνες σε ένα μοντέλο το οποίο θεωρείται επιτυχημένο μόνο από το 1% που κατέχει το 99% του παγκόσμιου πλούτου. Η ανεργία, για παράδειγμα, δεν θα μειωθεί αν απελευθερωθούν οι ομαδικές απολύσεις και γίνει η ρουτίνα η ημιαπασχόληση-αναλωσιμότητα του προσωπικού παρά μόνο αν επανεκκινήσει η πραγματική οικονομία με αναπτυξιακές πολιτικές αντί για άγρια λιτότητα σε βάρος των μικρομεσαίων...

Είναι αλήθεια ότι κομμάτι τής Αριστεράς, ενδεχομένως και της κυβερνώσας, δαιμονοποιεί την επιχειρηματικότητα. Κι αυτό είναι άδικο γιατί όσο κι αν είναι απαραίτητη μια υγιής δημόσια διοίκηση σε μια οργανωμένη πολιτεία άλλο τόσο είναι κι ένας υγιής ιδιωτικός τομέας. Μόνο που το τελευταίο δεν διασφαλίζεται από την όποια καλή θέληση των επιχειρηματιών αλλά από τον έλεγχο της δράσης τους από ένα κράτος που δεν θα λειτουργεί σαν πατερούλης αλλά σαν πατέρας που γνωρίζει πότε να χαϊδεύει καθώς και πότε να επιπλήττει τα παιδιά του. Γι' αυτό και οι όποιες ιδέες τού αρχηγού Κούλη δεν είναι τόσο καινούριες όσο θέλει να τις παρουσιάζει στο εκλογικό σώμα. Αντιθέτως, είναι τόσο παλιές όσο η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο...