«Δεν μπορούμε απλώς να συνεχίσουμε στην Ευρώπη όπως στο
παρελθόν. Πρέπει να μεριμνήσουμε σχετικά με το ότι ακόμα περισσότεροι
άνθρωποι στην Ευρώπη -όχι μόνο στη Γερμανία, όχι μόνο στη Μεγάλη Βρετανία, όχι
μόνο στην Ελλάδα, όχι μόνο στη Δανία κι όχι μόνο στη Γαλλία- δεν κατανοούν
απολύτως τι ακριβώς κάνουμε». Δεν υπάρχει καταλληλότερος από τον Β. Σόιμπλε, ο οποίος υποστήριξε τα παραπάνω, για να εκφράσει την αμηχανία των νεοφιλελεύθερων ιδεοληπτικών και στην Ελλάδα, οι οποίοι τα τελευταία έξι χρόνια προσπαθούν, ανεπιτυχώς ευτυχώς, να πείσουν την κοινή γνώμη ότι είναι φάρμακο το φαρμάκι που της συνταγογραφεί το Βερολίνο...
Τύποι όπως ο Ανδρ. Λοβέρδος, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα "επιτεύγματά" του είχε στιγματίσει τις οροθετικές ως το μεγάλο εχθρό τής κοινωνίας μας, ή ο Γ. Πρετεντέρης βρίσκονται σε τέτοιο στρατηγικό αδιέξοδο ώστε να υποστηρίζουν πως το "Brexit" δεν είναι και μήνυμα κατά τής λιτότητας. Αυτοί οι άθλιοι πολιτικάντηδες και δημοσιογράφοι-λακέδες τους που μας κυβέρνησαν επί δεκαετίες αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν ότι η αν η Μεγάλη Βρετανία υποχρεωνόταν να ακολουθεί τη γερμανική πολιτική και στην οικονομία της ο ρυθμός ανάπτυξής της θα ήταν μικρότερος και η ανεργία της πολύ μεγαλύτερη. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, επομένως, φανταστείτε πόσο υψηλότερη θα ήταν η διαφορά υπέρ τής αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση...
Η γερμανική ελίτ, από την οποία πάντως διαχωρίζω την Ανγκ. Μέρκελ, η οποία μάλλον έχει καταλάβει πως είναι τελειωμένη πολιτικώς κι αρχίζει να βλέπει πιο καθαρά τις συνέπειες των επιλογών της, μπορεί να ισχυρίζεται στα λόγια πως έχει λάβει το μήνυμα, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται όμως λες κι όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είναι τα "κουταβάκια" της. Ο χαρακτηριστικότερος εκπρόσωπός της, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, απαιτεί από το Λονδίνο να εκκινήσει τώρα τις διαδικασίες απένταξης, σαν να είναι παράλογο για μια χώρα να επιλέξει η ίδια το χρόνο που θα το κάνει για να περιορίσει τις συνέπειες στην οικονομία της, ενώ προκρίνει τις συνεδριάσεις μεταξύ των ισχυρότερων κρατών-μελών, στη λογική τού διευθυντηρίου, έναντι του Συμβουλίου Κορυφής για να χαραχθεί μια κοινή γραμμή. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο Β. Σόιμπλε "απαγορεύει" στους Βρετανούς να αλλάξουν άποψη στο μέλλον, καταπατώντας για μια ακόμα φορά τόσο τις ευρωπαϊκές συνθήκες όσο κυρίως τις θεμελιώδεις αρχές, όπως της αλληλεγγύης, πάνω στις οποίες υποτίθεται πως βασίστηκαν αυτές...
Αν δεν μου ήταν τόσο αντιπαθητικοί, θα μπορούσα και να λυπάμαι σήμερα τους εν εν Ελλάδι σοϊμπλικότερους του Σόιμπλε, εκείνους δηλαδή που απαιτούσαν από τους Έλληνες να αυτομαστιγώνονται από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί έζησαν πάνω από τις δυνάμεις τους. Μου ήταν πάντοτε κατανοητό γιατί το ζητούσαν όσοι χρηματοδοτούνται από την ελίτ. Μόνο στην εθελοδουλία, στην ξενομανία και στην ταξική ασυνειδησία μπορούσα, ωστόσο, να αποδώσω την επιμονή στην άγρια και μεροληπτική λιτότητα δίχως αναπτυξιακή παρά μόνο τιμωρητική λογική εκείνων που ανήκαν στην πάλαι ποτέ μεσαία τάξη και οι οποίοι πλήττονταν κι εκείνοι από μέτρα που χτυπούσαν δικαίους κι αδίκους...
Το επαναλαμβάνω για εκατομμυριοστή φορά: η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, να απαλλαγεί από την κομματοκρατία, τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, να παράγει ξανά αντί απλώς να καταναλώνει. Πείτε μου, ωστόσο, στο νεοφιλελεύθερο θεό που πιστεύετε πώς θα επιτευχθούν όλα αυτά αν οι μισθοί φτάσουν στα 300 ευρώ, οι συντάξεις στα 150, όλοι οι νέοι εγκαταλείψουν τη χώρα, οι φόροι για τους μικρομεσαίους αυξηθούν κι άλλο κι απολεσθεί η δημόσια περιουσία; Το καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα χρέος που δημιουργήθηκε και το οποίο πρέπει να αποπληρωθεί. Κάποιοι, ωστόσο, τροφοδοτούσαν με "ναρκωτικά" τα "πρεζάκια" και σήμερα παριστάνουν τις πάπιες, αρνούμενοι ακόμα και τώρα να αναλάβουν το δικό τους μερίδιο της ευθύνης "κουρεύοντας" το μη βιώσιμο χρέος...
Ναι, η κρίση έφερε τα μνημόνια. Μόνο που τα μνημόνια-ο πυρήνας των οποίων έχει υλοποιηθεί κι ας αφήσουν τις μπούρδες περί μη εφαρμογής τους οι νεοφιλελέδες- όχι μόνο δεν την σταμάτησαν, αλλά την επιδείνωσαν. Μαζί, επομένως, με την αλλαγή πορείας για όλο το ευρωπαϊκό καράβι έφτασε και το μομέντουμ τής απόδοσης ευθυνών σε εκείνους που επέβαλαν ατελέσφορες (sic) πολιτικές. Ήρθε η ώρα σου χερ Σόιμπλε, όπως έφτασε νωρίτερα για τα παπαγαλάκια σου στην Ψωροκώσταινα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου