Και η γυναίκα τού Αριστερού Καίσαρα πρέπει να φαίνεται τίμια...

Στις ημέρες μας οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, αν δεν το είχαν χάσει εξαρχής. Αν πιστέψει κανείς τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, αυτήν τη στιγμή διεξάγεται, με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες και την εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια στα ΜΜΕ, ένα πογκρόμ σε βάρος των επιχειρηματιών τής χώρας, οι οποίοι παρουσιάζονται σαν οι πιο άμωμοι άνθρωποι του κόσμου, σαν πατριώτες που προσφέρουν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και η κακή κυβέρνηση της Αριστεράς θέλει να κλείσει τις επιχειρήσεις τους και να αφήσει στρατιές εργαζόμενων στο δρόμο. Είναι, πράγματι, πρωτοφανές να βλέπεις να λογοδοτεί στη Βουλή των Ελλήνων όλο το σύστημα της διαπλοκής που κυβέρνησε τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά ή και πριν από αυτή. Σε οποιαδήποτε άλλη, ωστόσο, αναπτυγμένη δημοκρατία θα θεωρείτο κάτι παραπάνω από φυσιολογικό να δίνουν εξηγήσεις σε τακτική βάση οι έχοντες και κατέχοντες τον πλούτο τής χώρας...

Το κοινό αίσθημα, ωστόσο, θα μείνει ανικανοποίητο αν ο πόλεμος κατά τής ελίτ περιοριστεί σε ακροάσεις στο Κοινοβούλιο και δεν απλωθεί σε δικαιολογημένες ποινικές διώξεις κι επιστροφή στο κρατικό ταμείο των χρημάτων που αφαιρέθηκαν άμεσα ή έμμεσα από αυτό, προκειμένου ορισμένοι να υποδύονται τους μεταρρυθμιστές και τους Ευρωπαίους με ξένα κόλλυβα. Και, φυσικά, οι πολίτες δεν καρτερούν να αντικατασταθούν οι παλιοί ολιγάρχες καναλάρχες με νέους, πιο αριστερής εσοδείας. Γι' αυτό κι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες συνιστά μια πολύ δύσκολη εξίσωση: από τη μία είναι ζητούμενο να τις αποκτήσουν όσοι διαθέτουν την όρεξη να ρίξουν λεφτά στους σταθμούς που θα αποκτήσουν κι από την άλλη να μην δημιουργηθεί καν η υποψία πως τις κέρδισαν γιατί είναι του κλίματος ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, η γυναίκα τού Καίσαρα οφείλει, κατά το μέτρο τού δυνατού, να πείσει ότι δεν είναι μόνο τίμια αλλά φαίνεται κιόλας πως είναι...

Το αν η κυβέρνηση δημιουργεί το δικό της μιντιακό οπλοστάσιο είναι κάτι που θα αποδειχθεί ή θα διαψευστεί πολύ γρήγορα. Προς το παρόν είναι, αν μη τι άλλο, ευχαρίστηση για τον ελληνικό λαό να παρακολουθεί αυτούς που του κουνούσαν το δάχτυλο με περισσή υποκρισία και τον κατηγορούσαν πως ζει πάνω από τις δυνάμεις του να απολογούνται για τον τρόπο που μεταχειρίστηκαν την εξουσία τους, την οποία δεν άντλησαν μέσα από τη βάσανο της έκθεσής τους στη λαϊκή επιδοκιμασία. Μπορούμε να βρούμε πολλά αρνητικά για το πολιτικό προσωπικό τής χώρας, ωστόσο οφείλουμε επίσης να παραδεχθούμε ότι βρίσκεται στις θέσεις που κατέχει γιατί εμείς το τοποθετήσαμε εκεί. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τους διάφορους επηρμένους μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι τη μία υποδύονται τους εθνικούς ευεργέτες και την άλλη παριστάνουν πως δεν γνωρίζουν τίποτα για τις επιχειρήσεις που διοικούν. Για όλα αυτά είναι απαραίτητο για την πραγματική οικονομία ώστε να πάρει μπρος πρώτα να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι, για να μην καταλήξουμε πάλι να μιλάμε για λεφτά σε βαρέλι δίχως πάτο...

Υ.Γ. Ο vromostomos θα επιστρέψει- με μία εξαίρεση- τη Δευτέρα, 22 Αυγούστου. Καλές διακοπές σε όλους!