Είναι τόσο περίπλοκο το νέο σύστημα φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών που μόνο η πράξη θα δείξει αν είναι πράγματι τόσο άδικο για την πλειονότητά τους όσο θέλει η διαπλεκόμενη δημοσιογραφία να το παρουσιάζει. Το να καταβάλλει, πάντως, κάποιος εισφορές με βάση τα πραγματικά του εισοδήματα (έστω με του 2015, αφού, πώς να το κάνουμε, δεν έχουν υποβληθεί φορολογικές δηλώσεις για το 2016) κι όχι με βάση πόσα χρόνια είναι ασφαλισμένος μόνο άδικο δεν είναι ούτε πρόκειται, άλλωστε, για ελληνική πατέντα...
Για να μην κοροϊδευόμαστε, εξάλλου, και μεταξύ μας, οι "κακοί" δημόσιοι υπάλληλοι είναι ίσως η μοναδική επαγγελματική κατηγορία στην Ελλάδα που πληρώνει στην ολότητά της φόρους έως και για το τελευταίο ευρώ που εισπράττει. Φυσικά υπάρχουν κι έντιμοι ελεύθεροι επαγγελματίες, αλλά όταν ακούω κάποιους από αυτούς να δηλώνουν πως το κράτος τούς οδηγεί στη φοροδιαφυγή, σαν να μην ξέρουν τίποτα οι ίδιοι για το έγκλημα όλα αυτά τα χρόνια, τότε γελάω και κλαίω μαζί...
Η μεγάλη ενοχή, βεβαίως, του κράτους, η οποία σήμερα αδικεί τους έντιμους, είναι πως άργησε πολύ να λάβει ακόμα και στοιχειώδη μέτρα, όπως το πλαστικό χρήμα που κι αυτό η "επάρατος" Αριστερά καθιέρωσε με κίνητρα, για να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή. Τι λέει, επομένως, σήμερα στους ελεύθερους επαγγελματίες, κλείνοντάς τους πονηρά το μάτι; "Ναι μεν κάποιοι από εσάς μπορεί να πληρώσετε στο δημόσιο ταμείο περισσότερα από τα μισά από αυτά που δηλώνετε, αλλά αυτά που δηλώνετε δεν είναι τα πραγματικά σας εισοδήματα γι' αυτό βγάλτε το σκασμό"!...
Προφανώς αυτός δεν είναι τρόπος για να ασκείς φορολογική και φοροελεγκτική πολιτική, μόνο που δικαίωμα να της ασκούν κριτική, και πολύ αυστηρή μάλιστα, έχουν αποκλειστικώς εκείνοι που δεν αποκρύβουν εισοδήματα. Οι υπόλοιποι οφείλουν να ζητήσουν πρωτίστως συγγνώμη από όλους τους συμπολίτες τους που χαντακώνονται εξαιτίας τους...
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει πως το κράτος νοιάζεται μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους του; Μου θυμίζει πολύ τους θεσσαλονικείς που κλαίγονται όλη την ώρα για την Αθήνα κι εν μέρει φυσικά έχουν δίκιο. Μόνο που είναι λογικό το κράτος να δείχνει ιδιαίτερη σπουδή για τους υπαλλήλους του, αφού αυτό είναι ο εργοδότης τους. Αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα, χρέος του είναι να επιβάλλει στους ιδιώτες εργοδότες κανόνες και να ελέγχει την εφαρμογή τους. Η ευθύνη του μέχρι εκεί φτάνει και είναι πράγματι σοβαρή για τα ελλείμματα που παρουσιάζονται σήμερα στην προστασία των ιδιωτών εργαζομένων.
Οι τελευταίοι, ωστόσο, οφείλουν πρωτίστως να επιτίθενται στον βιαστή τους κι όχι σε εκείνον που ενδεχομένως κρατά τσίλιες ή κλειστά μάτια. Δεν είναι τυχαίο, όμως, πως ακόμα και σκληροί φιλελεύθεροι- νεοφιλελεύθεροι δεξιοί, όταν αφορά ένα πρόβλημα την πάρτη τους θα αναρωτηθούν "μα, τι κάνει η πολιτεία", αυτός ο "πατερούλης" που τόσο αγαπάμε να μισούμε αλλά όλοι, μα όλοι- Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι- σε αυτόν απευθυνόμαστε σε ώρα ανάγκης...
Για να μην κοροϊδευόμαστε, εξάλλου, και μεταξύ μας, οι "κακοί" δημόσιοι υπάλληλοι είναι ίσως η μοναδική επαγγελματική κατηγορία στην Ελλάδα που πληρώνει στην ολότητά της φόρους έως και για το τελευταίο ευρώ που εισπράττει. Φυσικά υπάρχουν κι έντιμοι ελεύθεροι επαγγελματίες, αλλά όταν ακούω κάποιους από αυτούς να δηλώνουν πως το κράτος τούς οδηγεί στη φοροδιαφυγή, σαν να μην ξέρουν τίποτα οι ίδιοι για το έγκλημα όλα αυτά τα χρόνια, τότε γελάω και κλαίω μαζί...
Η μεγάλη ενοχή, βεβαίως, του κράτους, η οποία σήμερα αδικεί τους έντιμους, είναι πως άργησε πολύ να λάβει ακόμα και στοιχειώδη μέτρα, όπως το πλαστικό χρήμα που κι αυτό η "επάρατος" Αριστερά καθιέρωσε με κίνητρα, για να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή. Τι λέει, επομένως, σήμερα στους ελεύθερους επαγγελματίες, κλείνοντάς τους πονηρά το μάτι; "Ναι μεν κάποιοι από εσάς μπορεί να πληρώσετε στο δημόσιο ταμείο περισσότερα από τα μισά από αυτά που δηλώνετε, αλλά αυτά που δηλώνετε δεν είναι τα πραγματικά σας εισοδήματα γι' αυτό βγάλτε το σκασμό"!...
Προφανώς αυτός δεν είναι τρόπος για να ασκείς φορολογική και φοροελεγκτική πολιτική, μόνο που δικαίωμα να της ασκούν κριτική, και πολύ αυστηρή μάλιστα, έχουν αποκλειστικώς εκείνοι που δεν αποκρύβουν εισοδήματα. Οι υπόλοιποι οφείλουν να ζητήσουν πρωτίστως συγγνώμη από όλους τους συμπολίτες τους που χαντακώνονται εξαιτίας τους...
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει πως το κράτος νοιάζεται μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους του; Μου θυμίζει πολύ τους θεσσαλονικείς που κλαίγονται όλη την ώρα για την Αθήνα κι εν μέρει φυσικά έχουν δίκιο. Μόνο που είναι λογικό το κράτος να δείχνει ιδιαίτερη σπουδή για τους υπαλλήλους του, αφού αυτό είναι ο εργοδότης τους. Αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα, χρέος του είναι να επιβάλλει στους ιδιώτες εργοδότες κανόνες και να ελέγχει την εφαρμογή τους. Η ευθύνη του μέχρι εκεί φτάνει και είναι πράγματι σοβαρή για τα ελλείμματα που παρουσιάζονται σήμερα στην προστασία των ιδιωτών εργαζομένων.
Οι τελευταίοι, ωστόσο, οφείλουν πρωτίστως να επιτίθενται στον βιαστή τους κι όχι σε εκείνον που ενδεχομένως κρατά τσίλιες ή κλειστά μάτια. Δεν είναι τυχαίο, όμως, πως ακόμα και σκληροί φιλελεύθεροι- νεοφιλελεύθεροι δεξιοί, όταν αφορά ένα πρόβλημα την πάρτη τους θα αναρωτηθούν "μα, τι κάνει η πολιτεία", αυτός ο "πατερούλης" που τόσο αγαπάμε να μισούμε αλλά όλοι, μα όλοι- Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι- σε αυτόν απευθυνόμαστε σε ώρα ανάγκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου