Κυβερνήστε αν δεν θέλετε να ξανακυβερνήσουν Μητσοτάκης- Στουρνάρας...

Είναι γεγονός ότι στην κυβέρνηση δεν δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να εφαρμόσει στο οικονομικό επίπεδο το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για να διαπιστώσουμε αν αυτό θα ήταν ικανό να μας βγάλει από τα μνημόνια ή όχι. Την ώρα, ωστόσο, που πληθαίνουν οι κυβερνητικές οπισθοχωρήσεις και τα μέτρα άγριας λιτότητας ακολουθούν το ένα το άλλο στο πλαίσιο αέναων τακτικών ελιγμών, η δικαιολογία των μοχθηρών δανειστών- όχι πως δεν είναι μοχθηροί σε αρκετά- δεν έχει καμία βάση σε άλλα ζητήματα...

Δεν έχεις το δικαίωμα, για παράδειγμα, να ειρωνεύεσαι τον αρχιερέα τής διαπλοκής γιατί δεν προχώρησε στην αλλαγή τού ασφαλιστικού στις αρχές τού 2000 φοβούμενος τις κοινωνικές αντιδράσεις ενόψει ΟΝΕ κι Ολυμπιακών Αγώνων κι εσύ να επικαλείσαι το ίδιο επιχείρημα για να μην αλλάξεις το μάθημα των θρησκευτικών. Ακόμα κι ο Κ. Σημίτης έδωσε τη μάχη για την απαλοιφή τού θρησκεύματος από τις ταυτότητες και την κέρδισε. Η κυβέρνηση της Αριστεράς "απλώς" υπέκυψε στον εκκλησιαστικό φονταμενταλισμό...

Και να ήταν μόνο ο διαχωρισμός κράτους- εκκλησίας στον οποίο δεν προχώρησε η κυβέρνηση μολονότι κανένας Σόιμπλε δεν της το απαγόρευσε, "καλά" θα ήταν. Τη Δευτέρα συνελήφθησαν ξανά δύο δημοσιογράφοι με τη διαδικασία τού αυτόφωρου- οι Κώστας Βαξεβάνης και Βασίλης Ανδριανόπουλος- σαν να είχαν πιαστεί στα πράσα να σκοτώνουν άνθρωπο ή να ληστεύουν τράπεζα κι όχι γιατί υπόγραψαν ρεπορτάζ που αφορούσε το ζεύγος Στουρνάρα. Κι αυτό βεβαίως έγινε νομίμως, αφού "χάρη" στον Β. Βενιζέλο η Ελλάδα διαθέτει μία από τις πιο τυποκτόνες νομοθεσίες, αν όχι την πιο τυποκτόνα, στην Ευρώπη...

Τι έκανε, ωστόσο, η κυβέρνηση αυτά τα δύο και κάτι χρόνια για να την αλλάξει; Τίποτα και κάτι ακόμα χειρότερο, από τη στιγμή που τη χρησιμοποίησε κι ένας υπουργός της, ο Π. Καμμένος, για να μπουζουριάσει δύο άλλους δημοσιογράφους. Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο υπουργός Άμυνας είναι δεξιός, αφού η ρετσινιά μένει σε αυτούς που συγκυβερνούν μαζί του και οι οποίοι είτε δειλιάζουν είτε είναι ανίκανοι στην ουσία να κυβερνήσουν, σπέρνοντας μόνοι τους το έδαφος για την επιστροφή των Μητσοτάκη- Στουρνάρα...

Το νέο κυβερνητικό αφήγημα θέτει ως στόχο την ταυτόχρονη ψήφιση των νέων επώδυνων μέτρων με τις ρυθμίσεις για την ελάφρυνση του χρέους. Κάθε φορά χαμηλώνουμε τον πήχη μήπως και κάποια στιγμή τον περάσουμε, όταν μόνο οι αφελείς μπορεί να πιστεύουν ότι ακόμα και σε αυτά που υποχώρησαν τώρα οι θεσμοί- κυρίως στα εργασιακά- δεν θα τα επαναφέρουν στο τραπέζι τής διαπραγμάτευσης στην επόμενη αξιολόγηση, όπου η κυβέρνηση θα τα θυσιάσει για να αποφύγει τις νέες απαιτήσεις που στο μεταξύ θα προκύψουν από τους πιστωτές μας. Πρόκειται, δηλαδή, για έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν πρόκειται να βγούμε αν δεν επιστρέψει η χώρα στις αγορές...

Ακόμα, ωστόσο, κι αν αυτό συμβεί σχετικώς άμεσα πολύ φοβάμαι πως το μόνο που άλλαξε τα εφτά μνημονιακά χρόνια ήταν το μέγεθος της πράγματι πρωτοφανούς για ευρωπαϊκή χώρα μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημοσιονομικής προσαρμογής. Κατά τα άλλα ο καθένας μας, τρόπος τού λέγειν, και σήμερα έχει ως μοναδική έγνοια πώς θα βολευτεί ο ίδιος έστω και σε βάρος των άλλων. Προετοιμάζουμε, δηλαδή, με λίγα λόγια τα μνημόνια του μέλλοντός μας...