Η Τριανταφύλλου έχει δικαίωμα να είναι όσο ρατσίστρια λαχταρά η μισαλλόδοξη ψυχή της...

Δεν έχω διαβάσει βιβλία τής Σ. Τριανταφύλλου για να μπορώ να κρίνω το λογοτεχνικό της τάλαντο. Παρακολουθώ, ωστόσο, το δημόσιο λόγο της εδώ και καιρό, πολύ πριν "συγκλονίσει" εκ νέου το πανελλήνιο με τα ρατσιστικά σχόλιά της περί ισλάμ. Κι από αυτόν μπορώ πολύ εύκολα να την κατατάξω σε αυτό το είδος τρόπον τινά πνευματικών ανθρώπων τού ακραίου κέντρου που "όλως τυχαίως" βρίσκουν εύκολα απάγκιο κι απανέμι στα συμβατικά, διαπλεκόμενα και λάιφσταίλ μίντια προκειμένου να διατυπώνουν απόψεις που υποτίθεται πως πολεμούν τον αριστερό λαϊκισμό, αλλά στην ουσία σχετίζονται με καλλωπισμένο χρυσαυγιτισμό...

Ένας χιμπαντζής με μαύρα, για παράδειγμα, δεν διαθέτει την ευφράδεια και την άνεση με τις λέξεις για να ισχυριστεί, όπως η "ακριβή" μας Σώτη, πως το ισλάμ δεν είναι θρησκεία, αλλά ιδεολογία εκβαρβαρισμού. Θα αποκαλέσει, "απλώς",  συλλήβδην τους ισλαμιστές "τζιχαντιστές" και θα σπάσει και κανένα κεφάλι για το κέφι του. Στην ουσία, όμως, και οι δύο τους εκκινούν από την ίδια ισοπεδωτική αφετηρία τού φασισμού...

Δεν συμφωνώ, επομένως, με την Σ. Τριανταφύλλου πως η γνώμη της διώκεται γιατί είναι μειονοτική, μη πολιτικώς ορθή ή ενοχλητική. Διώκεται γιατί είναι μισαλλόδοξη με βάση νόμο τού κράτους, τον αντιρατσιστικό. Από την άλλη, ωστόσο, επιτρέψτε μου να διαφωνώ με τους κάθε λογής αντιρατσιστικούς νόμους, οι οποίοι στοχεύουν στη μη υποκίνηση μίσους. Μπορεί όντως κάποιος χρυσαυγίτης να μαχαιρώσει έναν μουσουλμάνο και να ισχυριστεί στο δικαστήριο πως το έκανε γιατί τον θεωρεί ζώο, "όπως τον θεωρούν κι εγνωσμένου κύρους άνθρωποι των γραμμάτων". Ανοίγουμε, όμως, με αυτόν τον τρόπο ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι για το τι σημαίνει ηθική αυτουργία. Είναι, για παράδειγμα, ηθικοί αυτουργοί δολοφονιών οι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων τούς οποίους αντέγραψαν πραγματικοί εγκληματίες; Ή, μήπως, τα αίτια που οδηγούν στη ρατσιστική βία θα ήταν αφελές να τα συσχετίζαμε με καλλιτεχνικές αφορμές;...

Είμαι αντίθετος στην ποινική δίωξη της Σ. Τριανταφύλλου κυρίως και πάνω από όλα γιατί θεωρώ πως στη δημοκρατία ο καθένας πρέπει να έχει την απόλυτη ελευθερία να εκφράζει τις απόψεις του, όσο ιδεοληπτικές κι αν είναι, ελεύθερα και δίχως να φοβάται πως θα καταδικαστεί γι' αυτές. Οι ευεπίφοροι στο φασισμό δεν θα σκοτώσουν κάποιον μετανάστη ή πρόσφυγα γιατί θα έχουν διαβάσει την συγγραφέα, η οποία άλλωστε δεν ζητά από κανέναν να πράξει κάτι τέτοιο, αλλά γιατί ζουν σε μια κοινωνία- σχολείο- οικογένεια που οποιοδήποτε κακό το επιρρίπτουν ως ευθύνη στον ξένο και με δυσκολία ανοίγουν την αγκαλιά τους στο διαφορετικό...

Η Σ. Τριανταφύλλου μπορεί να δικαιολογεί το φασισμό, δεν τον εκκόλαψε ωστόσο η ίδια ούτε του δίνει πατήματα για να ισχυροποιείται. Υπό αυτή την έννοια η κυβέρνηση της Αριστεράς που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους έχει για πολύ περισσότερα να απολογηθεί κι ας ρητορεύει κόντρα στις Λε Πεν αυτού του κόσμου...