Ψηφίζουν ακόμα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που χρεοκόπησαν τη χώρα και το βαφτίζουν ήθος αντί για ξέπλυμα...

Με την ψήφιση του τέταρτου μνημονίου η κυβέρνηση υπερβαίνει τη λαϊκή εντολή που είχε λάβει το Σεπτέμβριο του 2015 και η οποία δεν ξεπερνούσε την εφαρμογή τού τρίτου μνημονίου με ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε είτε να πάει σε εκλογές είτε σε δημοψήφισμα, όχι μόνο για λόγους πολιτικής εντιμότητας απέναντι στους ψηφοφόρους της, αλλά και- μιλώντας καιροσκοπικώς- για την πολιτική επιβίωση του πρωθυπουργού, των υπουργών και των βουλευτών του. Πιθανότατα οι εκλογές θα διεξαχθούν πριν από το φθινόπωρο του 2019 και με επιλογή τού Αλ. Τσίπρα, αλλά όποτε κι αν γίνουν θα πρέπει να θεωρούνται χαμένες για τη σημερινή πλειοψηφία.

Αν σκεφτούμε πως τις έχασε ο Ελ Βενιζέλος που είχε φέρει την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών γιατί ο λαός ήταν εξουθενωμένος από την πολεμική προσπάθεια, πώς θα μπορέσει να τις κερδίσει ο Αλ. Τσίπρας; Με τη ρύθμιση του χρέους. την ποσοτική χαλάρωση και την έξοδο στις αγορές; Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως η χώρα σύντομα θα επανέλθει στην κανονικότητα, το οποίο δεν αποκλείω, οι τσέπες των Ελλήνων δεν θα γεμίσουν από τη μία στιγμή στην άλλη. Αυτό θα απαιτήσει χρόνο που υπερβαίνει κατά πολύ το 2019...

Από την άλλη, ωστόσο, είναι ολοφάνερη και η αμηχανία τής αντιπολίτευσης, και δη της αξιωματικής, η οποία θα καταψηφίσει σήμερα ένα πολυνομοσχέδιο το οποίο θα ψήφιζε και με τα δύο χέρια αν πίστευε ότι δεν θα ψηφιζόταν από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Όπως, άλλωστε, είχε γίνει με το τρίτο μνημόνιο. Είναι χαρακτηριστικό πως τώρα ο άθλιος Κούλης προτείνει τα δικά του αντίμετρα, διανομή πλεονασμάτων και διάσωση των ένστολων, τα οποία μέχρι πρότινος καταδίκαζε ως λαϊκιστικά, ενώ δεσμεύεται ότι θα εφαρμόσει τα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση στην περίπτωση που γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός. Σε ένα τέτοιο πολιτικό σκηνικό, επομένως, στο οποίο κυριαρχούν η ισοπέδωση των ιδεολογιών και η υποκρισία γιατί να μην αναζητούν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και οι μπαχαλάκηδες του Ρουβίκωνα; Κουτσοί, στραβοί, όλοι στον Άγιο Παντελεήμονα...

Σύμπτωμα των καιρών, για το οποίο βεβαίως μεγάλη ευθύνη έχουν οι παλινωδίες τής σημερινής κυβέρνησης, είναι και η αφύπνιση των φαντασμάτων τού παρελθόντος, τα οποία πιστεύουν ότι δικαιώθηκαν από τις εξελίξεις. Αυτοί που χρεοκόπησαν τη χώρα και οι ψηφοφόροι τους βγήκαν από τους τάφους τους για να κουνήσουν το δάχτυλο σε όσους αντιστάθηκαν στην καταστροφή τους, πιστεύοντας ότι μέσα από την αποτυχία τού ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ότι στη ζωή δεν αξίζει να αγωνίζεσαι κόντρα σε θεούς και δαίμονες, αλλά να υποτάσσεσαι αυθωρεί και παραχρήμα για να γλιτώνεις τα χειρότερα. Λησμονούν ακόμα και το ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ιδίως αυτή του ρεζίλη των Παπανδρέου, διέθετε πολύ περισσότερα όπλα στη φαρέτρα της από αυτά που βρήκε και δημιούργησε εκ του μηδενός η κυβέρνηση της Αριστεράς...

Από ένα σημείο και μετά ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε η τακτική οπισθοχώρηση του 2015 να γίνει στρατηγική και να λέει στην ουσία "ναι σε όλα", αυτό ωστόσο δεν δικαιολογεί τους προκατόχους του. Δεν μπορεί, άλλωστε, ένας δολοφόνος να επικαλείται στο δικαστήριο ως επιχείρημα ότι κι άλλοι έχουν δολοφονήσει για να ελαφρύνει την ποινή του. Γι' αυτό και δεν είναι απόδειξη πολιτικής συνέπειας και ήθους το να ψηφίζεις ακόμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αλλά συνειδητού ή υποσυνείδητου ξεπλύματος αγυρτών που χρεοκόπησαν τη χώρα...