Δεν μπορώ να πω, έχει το ενδιαφέρον της η μάχη για τον έλεγχο παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, όπως το MEGA κι ο ΔΟΛ, από επιχειρηματίες με ξεκάθαρη κλίση είτε προς την κυβέρνηση είτε προς την αξιωματική αντιπολίτευση. Το μιντιακό σκηνικό είναι ολοφάνερο ότι αλλάζει, αν και στη σύλληψή του παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο με το το προηγούμενο, αφού η διαπλοκή απλώς αλλάζει μάσκες στην προσπάθειά της να ελέγχει την πολιτική εξουσία. Μήπως, όμως, όλος αυτός ο ανταγωνισμός είναι άνευ ουσίας; Μήπως, δηλαδή, Μαρινάκης- Σαββίδης- Βαρδινογιάννης- Μελισσανίδης κι όλα τα άλλα καλά παιδιά βγάζουν ο ένας τα μάτια τού άλλου για προϊόντα- δυστυχώς έτσι κατάντησε η ενημέρωση της κοινής γνώμης- τα οποία είναι πλήρως απαξιωμένα από το λαό;...
Αν οι μιντιάρχες, παλιοί και νέοι, ήταν τόσο έξυπνοι όσο καμώνονται πως είναι θα είχαν πιάσει το νόημα ήδη από το δημοψήφισμα. Αν τα συμβατικά μίντια διέθεταν πραγματική επιρροή, το "ναι" θα είχε επικρατήσει με σταλινικό ποσοστό. Συνέβη, ωστόσο, το ακριβώς αντίθετο, πετώντας τη συστημική προπαγάνδα στο καλάθι των αχρήστων. Δεν θυμάμαι, επίσης, πότε ήταν η τελευταία φορά που είδα κάποιον σαραντάρη, πολλώ δε μάλλον νεώτερο, να διαβάζει εφημερίδα- ακόμα κι αθλητική- ή περιοδικό, ενώ ακόμα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί, όπως φαίνεται κι από σχετικές έρευνες, ναι μεν παρακολουθούνται περισσότερο, αλλά η επίδρασή τους στη διαμόρφωση πεποιθήσεων είναι ελάχιστη, αφού η αξιοπιστία τους είναι μηδενική...
Η επαγγελματική δημοσιογραφία, αν θεωρήσουμε επαγγελματισμό την παραγωγή- αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων και τις δημόσιες σχέσεις, έχει χάσει, και δικαίως, την εμπιστοσύνη των πολιτών. Όποιος, επομένως, δεν θέλει να σκορπά τα λεφτά του σε ανούσιες επενδύσεις θα ήταν προτιμότερο να τα διοχετεύσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου εκεί παίζεται πλέον το παιχνίδι τής επικοινωνίας...
Είναι πολύ πιθανότερο κάποιος να πιστέψει μια είδηση την οποία κοινοποιεί ένας φίλος του στο facebook, ανεξαρτήτως της πηγής προέλευσής της, παρά κάτι που διαβάζει πρωτογενώς σε μια ιστοσελίδα. Φυσικά η αποκαλούμενη "δημοσιογραφία των πολιτών" αρκετές φορές μοιάζει σαν να εμπιστεύεσαι τη ζωή σου περισσότερο σε ένα μέντιουμ παρά σε ένα γιατρό, αλλά μαρτυρά, αν μη τι άλλο, και την αηδία τού λαού για ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου