To Impact Hub που επισκέφτηκε ο Αλέξης Σαμαράς κέρδισε τη διαχείριση της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης παρουσιάζοντας ένα ολιγοσέλιδο ευχολόγιο- έκθεση ιδεών με το οποίο κατάφερε να πείσει τον Γ. Καμίνη και το παρεάκι του πως είναι το "καλυτερότερο". Αν , δηλαδή, χρειαζόταν εξ αρχής να το πείσει και τα χαρτιά δεν είχαν μοιραστεί από πριν προς όφελός του...
Από όλους τους φορείς κοινωνικής οικονομίας, κάποιοι από τους οποίους έχουν πράγματι έργο να παρουσιάσουν, ο Αντώνης Τσίπρας διάλεξε να επισκεφτεί αυτόν που του θύμιζε σε προδιαγραφές το νέο επικοινωνιακό στιλάκι που επιχειρεί να καθιερώσει για να μην χάσει την πολύτιμη δεξαμενή των νέων ψηφοφόρων και το οποίο παραπέμπει περισσότερο στις σουρεαλιστικές ομιλίες τού άθλιου Κούλη πάνω σε άχυρα ή σε καφάσια για να δείξει πως ξέρει τι θα πει αγροτιά κι αλιεία αντιστοίχως...
Οφείλουμε, ωστόσο, να παραδεχθούμε ότι το πρώτο κόμμα που καθ' έξη εισήγαγε αυτές τις αμερικανιές, δηλαδή το όμορφο περιτύλιγμα σε άδειο κουτί, στην ελληνική πολιτική ζωή ήταν το Ποτάμι. Το κόμμα τού Στ. Θεοδωράκη ήταν αυτό που κατ΄εξοχήν μετέτρεψε τον πολιτικό διάλογο σε, καλόγουστο ομολογουμένως, τηλεοπτικό σόου δίχως ωστόσο βάθος. Ο επικεφαλής του, εξάλλου, τον ίδιο τηλεοπτικό τρόπο διάλεξε για να ανακοινώσει και την υποψηφιότητά του για την ηγεσία τής κεντροαριστεράς...
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην απέναντι όχθη φαίνεται πως είναι πρόθυμος να οικειοποιηθεί όλο και περισσότερες από αυτές τις πρακτικές προκειμένου να καλύψει την επίκτητη ένδειά του σε πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης. Φυσικό, επομένως, και να πληθύνουν οι πρωθυπουργικές εμφανίσεις σε περιποιημένους, "new age" χώρους χωρίς όμως ουσία και ψυχή...
Η κοινωνική οικονομία, η επιχειρηματικότητα των πολιτών δηλαδή, συνιστά κομβικό μοχλό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αφού έχει ήδη κατορθώσει το ίδιο και σε προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Αλίμονο, όμως, αν περιοριστούμε στα ψίχουλα τα οποία της προσφέρει το ελληνικό κράτος και κυρίως όταν αυτά κατευθύνονται στους ίδιους και στους ίδιους, οι οποίοι "τυγχάνει" να διαθέτουν υψηλές διασυνδέσεις...
Ο Αλέξης Σαμαράς υποδέχεται σε λίγες ημέρες τον Εμ. Μακρόν. Αντί να του ζητήσει το "know how" για το πώς να καθίστανται οι απολύσεις ευκολότερες για τους εργοδότες θα ήταν προτιμότερο να του ζητήσει ενημέρωση για το πώς λειτουργεί το μοντέλο τής κοινωνικής οικονομίας στη Γαλλία, το οποίο θεωρείται πρωτοποριακό κι επιτυχημένο. Κι ας μην αφορά αποκλειστικώς τους "beautiful people" με υψηλές γνωριμίες...
Από όλους τους φορείς κοινωνικής οικονομίας, κάποιοι από τους οποίους έχουν πράγματι έργο να παρουσιάσουν, ο Αντώνης Τσίπρας διάλεξε να επισκεφτεί αυτόν που του θύμιζε σε προδιαγραφές το νέο επικοινωνιακό στιλάκι που επιχειρεί να καθιερώσει για να μην χάσει την πολύτιμη δεξαμενή των νέων ψηφοφόρων και το οποίο παραπέμπει περισσότερο στις σουρεαλιστικές ομιλίες τού άθλιου Κούλη πάνω σε άχυρα ή σε καφάσια για να δείξει πως ξέρει τι θα πει αγροτιά κι αλιεία αντιστοίχως...
Οφείλουμε, ωστόσο, να παραδεχθούμε ότι το πρώτο κόμμα που καθ' έξη εισήγαγε αυτές τις αμερικανιές, δηλαδή το όμορφο περιτύλιγμα σε άδειο κουτί, στην ελληνική πολιτική ζωή ήταν το Ποτάμι. Το κόμμα τού Στ. Θεοδωράκη ήταν αυτό που κατ΄εξοχήν μετέτρεψε τον πολιτικό διάλογο σε, καλόγουστο ομολογουμένως, τηλεοπτικό σόου δίχως ωστόσο βάθος. Ο επικεφαλής του, εξάλλου, τον ίδιο τηλεοπτικό τρόπο διάλεξε για να ανακοινώσει και την υποψηφιότητά του για την ηγεσία τής κεντροαριστεράς...
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην απέναντι όχθη φαίνεται πως είναι πρόθυμος να οικειοποιηθεί όλο και περισσότερες από αυτές τις πρακτικές προκειμένου να καλύψει την επίκτητη ένδειά του σε πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης. Φυσικό, επομένως, και να πληθύνουν οι πρωθυπουργικές εμφανίσεις σε περιποιημένους, "new age" χώρους χωρίς όμως ουσία και ψυχή...
Η κοινωνική οικονομία, η επιχειρηματικότητα των πολιτών δηλαδή, συνιστά κομβικό μοχλό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αφού έχει ήδη κατορθώσει το ίδιο και σε προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Αλίμονο, όμως, αν περιοριστούμε στα ψίχουλα τα οποία της προσφέρει το ελληνικό κράτος και κυρίως όταν αυτά κατευθύνονται στους ίδιους και στους ίδιους, οι οποίοι "τυγχάνει" να διαθέτουν υψηλές διασυνδέσεις...
Ο Αλέξης Σαμαράς υποδέχεται σε λίγες ημέρες τον Εμ. Μακρόν. Αντί να του ζητήσει το "know how" για το πώς να καθίστανται οι απολύσεις ευκολότερες για τους εργοδότες θα ήταν προτιμότερο να του ζητήσει ενημέρωση για το πώς λειτουργεί το μοντέλο τής κοινωνικής οικονομίας στη Γαλλία, το οποίο θεωρείται πρωτοποριακό κι επιτυχημένο. Κι ας μην αφορά αποκλειστικώς τους "beautiful people" με υψηλές γνωριμίες...
2 σχόλια:
Τι έγραφε ο Φον Κωλοτουμπεν το Σεπτεμβρη του 2015
"Η νίκη δεν ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ. Με οποιονδήποτε άλλο ηγέτη θα είχε χάσει τις εκλογές. Ο ελληνικός λαός δεν είναι ερωτευμένος με τους φλαμπουράρηδες, τους τσακαλώτους ή τους βούτσηδες, αλλά με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν ψήφισε υπέρ των μνημονίων ούτε για να μην κλείσει η αριστερή παρένθεση, αλλά γιατί πιστεύει ότι αν κάποιος μπορεί να σώσει τη χώρα αυτός δεν είναι άλλος από τον σαραντάρη που το πρόσωπό του αποτυπώνει κάθε στιγμή τα πραγματικά του συναισθήματα, από τον πρωθυπουργό που, όπως είπε ο Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos, πολέμησε σαν λιοντάρι απέναντι στα θηρία κι όταν έχασε έπραξε αυτό που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο για κάθε ηγέτη, αλλά που κανένας δεν το έκανε πριν από εκείνον: απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό για να ανανεώσει την εντολή προς το πρόσωπό του από τη στιγμή που οι συνθήκες δεν του επιτρέπουν, τουλάχιστον όχι άμεσα, να εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.."
Φιλική συμβουλή : Αλλαξε το όνομα σε Καραφλη Κομανέτσι..σου παει καλυτερα !
και μολις περσι !!!
"Τελικώς άξιζε τον κόπο να παραμείνει "ζωντανός" ο Αλέξης Τσίπρας, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε την κατάστασή του στη "Le Monde"; Για το αν άξιζε, ο λογαριασμός θα γίνει στο τέλος τής θητείας του, όποτε κι αν αυτό έρθει. Εκτιμώ, ωστόσο, πως όφειλε απέναντι στον ελληνικό λαό που τον εμπιστεύτηκε να μείνει και να το παλέψει. Όπως, άλλωστε, το οφείλει και τώρα. Η ιδεολογική συνέπεια της εξέδρας δεν ταιριάζει στην Αριστερά. Ο πρωθυπουργός είχε χρέος να κυλιστεί στο βούρκο για να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Κι αν έχει τις συνέπειες της ψήφου, συνένοχο στο έγκλημα της λιποψυχίας δεν θα τον έχουν εκείνοι που ονειρεύονταν αριστερές παρενθέσεις και υπερασπίζονται και τώρα με πάθος την ολιγαρχία της διαπλοκής, αλλά κι όσοι παραμένουν αμόλυντοι χάρη στο "άσυλο" του καναπέ τους..."
Δημοσίευση σχολίου