Δεν έχουμε μόνο δίκιο με την Τουρκία...

Οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας χρησιμοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ ως ο στρατός εδάφους της στον πόλεμο κατά τού ISIS. Του ίδιου ISIS, βεβαίως, που πρώτα υπόθαλψε η Ουάσιγκτον προκειμένου να ανατρέψει το καθεστώς Άσαντ, όπως είχε κατορθώσει με άλλα καθεστώτα κατά την "αραβική άνοιξη". Σήμερα οι Αμερικανοί αφήνουν τους Κούρδους απροστάτευτους μπροστά στην τουρκική εισβολή, που προκαλείται από το φόβο τού Τ. Ερντογάν για τη δημιουργία κουρδικού κράτους με θύμα και κομμάτι τής σημερινής τουρκικής επικράτειας...

Οι ΗΠΑ, όσο κι αν τους ενοχλεί ο βίος και η πολιτεία τού προέδρου τής Τουρκίας και η λυκοφιλία του με τον Βλ. Πούτιν, δεν πρόκειται να επιτρέψουν τη δημιουργία ενός δεύτερου Ιράν στην περιοχή. Η γείτονας παραμένει μια δυτικόστροφη μουσουλμανική χώρα, παρά τους λεονταρισμούς Ερντογάν, σε μια περιοχή όπου το μίσος για τη Δύση ανακυκλώνεται με την πρώτη ευκαιρία που ο αναπτυγμένος κόσμος εκδηλώνει τις ιμπεριαλιστικές του διαθέσεις. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά και η Ελλάδα είτε στην περίπτωση των "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο είτε των επιθετικών τουρκικών κινήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ...

Στην περίπτωση πολεμικού επεισοδίου θα είμαστε μόνοι μας, με τους Αμερικανούς να καλουν κι εμάς- ανεξαρτήτως αν είμαστε αμυνόμενοι ή όχι- να τα βρούμε με την Άγκυρα. Γι' αυτό και η ψυχραιμία στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν συνιστά κατευνασμό, αλλά εύλογη αντίδραση...

Είμαστε έτσι κι αλλιώς καταδικασμένοι από τη γεωγραφία να συνυπάρχουμε με την Τουρκία. Δεν είναι, επομένως, εθνική προδοσία και η συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών ούτε ντροπή να παραδεχθούμε ότι δεν έχουμε όλο το δίκιο με το μέρος μας όταν, για παράδειγμα, ισχυριζόμαστε πως μας ανήκει η ΑΟΖ έως την Κύπρο επειδή έχουμε το Καστελόριζο όταν οι Τούρκοι διαθέτουν δεκάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα ακτογραμμής. Ούτε κανένα διεθνές δικαστήριο θα μας το αναγνώριζε ποτέ, ακόμα κι αν είχαμε 100% δίκιο, που δεν έχουμε...