Χυδαίο να προβάλλεις το παρελθόν ενός ανθρώπου για να του στερείς το δικαίωμα να αλλάξει το μέλλον του...

Για ένα κράτος δικαίου και ίσων ευκαιριών δεν έχει καμία, μα καμία σημασία αν ο φυλακισμένος που θέλει να σπουδάσει έχει διαπράξει ληστεία, είναι κατά συρροή δολοφόνος ή βιαστής. Οφείλει να δίνει τη δυνατότητα και στον πιο αμαρτωλό από τους πολίτες του τη δυνατότητα να μορφώνεται, υπό συγκεκριμένους βεβαίως κανόνες. Είναι, επομένως, χυδαίο να προβάλλεις το παρελθόν τού Β. Δημάκη για να του στερήσεις το δικαίωμα να διαμορφώσει αλλιώς το μέλλον του...

Η πολιτεία τιμωρεί με αναλογικό τρόπο και σωφρονίζει, δεν εκδικείται ούτε χρησιμοποιεί δυσανάλογα μέσα. Το ότι ο Β. Δημάκης σπουδάζει δεν σημαίνει απαραιτήτως πως θα βγει καλύτερος άνθρωπος από την εκπαιδευτική διαδικασία, ακόμα κι αν του δοθεί το δικαίωμα να την παρακολουθεί.

Ξέρω πολλούς σπουδαγμένους που η μόρφωση δεν βοήθησε ιδιαιτέρως το χαρακτήρα τους. Αλίμονο, όμως, αν το κράτος δεν αξιοποιεί κάθε διαθέσιμο μέσο για να βελτιώνει τους πολίτες του. Αδυνατώ, για παράδειγμα, να καταλάβω γιατί είναι προτιμότερο κάποια ημέρα ο Β. Δημάκης να αποφυλακιστεί έχοντας ως μοναδική εμπειρία τα όσα συμβαίνουν στις φυλακές κι όχι και την πανεπιστημιακή ζωή...

Το να ρίχνεις κάποιον στη μπουζού και να πετάς τα κλειδιά όχι μόνο δεν τιμά ένα πολιτισμένο κράτος, αλλά είναι κι άκρως αναποτελεσματικό. Ποιος πιστεύει ότι αν πεθάνει, για παράδειγμα, ο Β. Δημάκης θα σταματήσουν οι ληστείες στη χώρα;

Δεν το πιστεύουν κι αυτοί που εξαντλούν όλη τους την αυστηρότητα πάνω του, την ίδια ώρα που κάνουν χρυσές μπίζνες με απευθείας αναθέσεις. Αυτό που κάνουν είναι να καμουφλάρουν τα δικά τους εγκλήματα του λευκού κολάρου πίσω από την ταμπέλα "νόμος και τάξη", όπου βλασταίνουν όλα τα κατακάθια αυτού του τόπου...