Ο Κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ είναι ειλικρινείς όταν αναρωτιούνται γιατί τους καταγγέλλουν για μια σειρά περιπτώσεων διασπάθισης δημόσιου χρήματος, από τα σκόιλ ελικίκου και τις ιστοσελίδες- φαντάσματα έως τα παγκάκια στην Αθήνα και τα μιλημένα προγράμματα "Αντώνης Τρίτσης" σε δικούς μας. Ο πρωθυπουργός και η παρέα του αντιμετωπίζουν το δημόσιο χρήμα ως δικό τους γιατί δικό τους είναι εδώ και δεκαετίες.
Η ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν για την εξουσία δεν γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 2019, όταν και την ανακατέλαβαν. Είναι κτήμα τους από τότε που ήταν "πολιτικοί κρατούμενοι" έξι μηνών στα ένδοξα Παρίσια...
Ο Κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ είναι ειλικρινείς και με τον εαυτό τους. Ξέρουν και οι ίδιοι πόσο φαύλοι είναι, γι' αυτό κι απαιτούν από την Αριστερά να δείχνει μια ηθική ανωτερότητα που εκείνοι έχουν απωλέσει από τα γεννοφάσκια τους. Αυτός που, ανάμεσα σε τόσα άλλα αμαρτήματα, έχει αγοράσει με μαύρο χρήμα εξωχώριων εταιρειών το πανάκριβο σπίτι τού Βολταίρου στο Παρίσι κι έχει στο όνομά του θαλασσοδάνεια εγκαλεί τον Δ. Παπαδημούλη για ακίνητα που έχει αγοράσει με το νόμιμο πλούτο του. Αν ήμουν ευρωβουλευτής τής Αριστεράς θα ήμουν πιο φειδωλός από τον αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου στη διαχείριση του πλούτου μου, αλλά αν είχα την καμπούρα τού Κ. Μητσοτάκη θα ντρεπόμουν να δείχνω τον οποιονδήποτε άλλο με το δάκτυλο...
Ο πρώτος χρόνος τής διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν ένας μήνας τού μέλιτος κι αυτό οφείλεται και στην αδυναμία τής αξιωματικής αντιπολίτευσης να αρθρώσει ένα λόγο που να ακούγεται από τους πολίτες. Τα δύσκολα, όμως, για τον πρωθυπουργό είναι μπροστά, αφού η δεξιά έχει παράδοση στον αλληλοσπαραγμό όταν τα συμφέροντα των διάφορων φατριών της αρχίζουν να αλληλοσυγκρούονται. Η σκανδαλώδης κατασπατάληση των 20 εκατ. ευρώ και σε ΜΜΕ της πλάκας μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα ενός επιχειρηματικού πολέμου σε βάρος ενός πρωθυπουργού που ανήλθε στην εξουσία και χάρη στη μαζική υποστήριξη της ελίτ κι ενδεχομένως να έχει σχηματίσει την ψευδαίσθηση πως μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να τη λαμβάνει υπόψη...
Η ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν για την εξουσία δεν γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 2019, όταν και την ανακατέλαβαν. Είναι κτήμα τους από τότε που ήταν "πολιτικοί κρατούμενοι" έξι μηνών στα ένδοξα Παρίσια...
Ο Κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ είναι ειλικρινείς και με τον εαυτό τους. Ξέρουν και οι ίδιοι πόσο φαύλοι είναι, γι' αυτό κι απαιτούν από την Αριστερά να δείχνει μια ηθική ανωτερότητα που εκείνοι έχουν απωλέσει από τα γεννοφάσκια τους. Αυτός που, ανάμεσα σε τόσα άλλα αμαρτήματα, έχει αγοράσει με μαύρο χρήμα εξωχώριων εταιρειών το πανάκριβο σπίτι τού Βολταίρου στο Παρίσι κι έχει στο όνομά του θαλασσοδάνεια εγκαλεί τον Δ. Παπαδημούλη για ακίνητα που έχει αγοράσει με το νόμιμο πλούτο του. Αν ήμουν ευρωβουλευτής τής Αριστεράς θα ήμουν πιο φειδωλός από τον αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου στη διαχείριση του πλούτου μου, αλλά αν είχα την καμπούρα τού Κ. Μητσοτάκη θα ντρεπόμουν να δείχνω τον οποιονδήποτε άλλο με το δάκτυλο...
Ο πρώτος χρόνος τής διακυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν ένας μήνας τού μέλιτος κι αυτό οφείλεται και στην αδυναμία τής αξιωματικής αντιπολίτευσης να αρθρώσει ένα λόγο που να ακούγεται από τους πολίτες. Τα δύσκολα, όμως, για τον πρωθυπουργό είναι μπροστά, αφού η δεξιά έχει παράδοση στον αλληλοσπαραγμό όταν τα συμφέροντα των διάφορων φατριών της αρχίζουν να αλληλοσυγκρούονται. Η σκανδαλώδης κατασπατάληση των 20 εκατ. ευρώ και σε ΜΜΕ της πλάκας μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα ενός επιχειρηματικού πολέμου σε βάρος ενός πρωθυπουργού που ανήλθε στην εξουσία και χάρη στη μαζική υποστήριξη της ελίτ κι ενδεχομένως να έχει σχηματίσει την ψευδαίσθηση πως μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να τη λαμβάνει υπόψη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου