Ο Τραμπ μισεί τα μίντια, άρα τα μίντια στην Ελλάδα είναι καλά κι ο αστυνομικός είναι μπουζούκι...

Στην Ελλάδα, κι όχι μόνο, η ανωνυμία προστατευόμενων μαρτύρων θεωρείται δικαίωση του "κουκουλοφορισμού". Κι ας έχει αποκαλυφθεί και στη χώρα μας μια σειρά σκανδάλων χάρη σε ανθρώπους που για να προστατεύσουν και τη ζωή τους την ίδια ήθελαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους. Το διαπιστώσαμε και στο σκάνδαλο Novartis πως στην Ψωροκώσταινα είναι οι κωδωνοκρούστες που στιγματίζονται κι όχι οι εμπρηστές...

Είναι πολλοί, επίσης, οι πονηρούληδες που μονίμως συγκρίνουν ντομάτες με πορτοκάλια για να αυτοδικαιώνονται. Συνήθως, μάλιστα, χρησιμοποιούν μισές αλήθειες για να επικρατούν τα επιχειρήματά τους. Ισχυρίζονται, για παράδειγμα, πως ο λαϊκιστής και μισαλλόδοξος Ντ. Τραμπ επιτίθεται στα ΜΜΕ κι επομένως όποιος άλλος κάνει το ίδιο στον κόσμο- κακή ώρα στην Ελλάδα- είναι το ίδιο μισαλλόδοξος και λαϊκιστής. Σαν το γνωστό ανέκδοτο με το μπουζούκι και τον αστυνομικό...

Δεν υπάρχει κράτος- μέλος τής ΕΕ όπου η ερευνητική δημοσιογραφία να διώκεται τόσο αυστηρώς όσο στη χώρα μας, με εξοντωτικές ποινές για ψύλλου πήδημα. Ενδεχομένως αυτό να λειτουργεί ως άλλοθι για πολλούς δημοσιογράφους που ανέχονται την υστερόβουλη αγκαλιά τής διαπλοκής και ίσως και να ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις. Πολύ φοβάμαι, όμως, πως η αυτολογοκρισία έχει διεισδύσει τόσο πολύ στο "DNA" των ελληνικών μίντια ώστε να θεωρείται αυτονόητη προϋπόθεση της δημοσιογραφικής καριέρας. Και είναι κρίμα γιατί, πέρα από όλους τους άλλους λόγους δημόσιου συμφέροντος, καταστρέφονται εν τη γενέσει τους ταλέντα που θα μπορούσαν να διηγούνται τις ιστορίες αλλιώς, με μεγαλύτερες δόσεις αλήθειας στην παρασκευή τους...



.