Σχέδιο εξωτερικής πολιτικής για την Ελλάδα έχει μόνο η Τουρκία...

Η διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων από τη σημερινή κυβέρνηση δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Από την αρχική υποτονικότητα προκειμένου να κατευνάσουμε τον Τ. Ερντογάν για το προσφυγικό έως την επικοινωνιακή αξιοποίηση της εργαλειοποίησης προσφύγων και μεταναστών στον Έβρο από την Τουρκία και την "υιοθεσία" τού στρατηγού Χάφταρ στη Λιβύη γίνεται φανερό ότι την εξωτερική μας πολιτική, όπως και την οικονομική εν μέσω πανδημίας, δεν διέπει ένα συνεκτικό σχέδιο αλλά η τακτική τού βλέποντας και κάνοντας. Μπορεί κανείς να διαφωνούσε με την εξωτερική πολιτική Κοτζιά που επίλυσε το Μακεδονικό κι έφτασε κοντά και στην επίλυση του Κυπριακού, αλλά όλοι παραδέχονται ότι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είχε ένα σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος, κάτι που τώρα εκλείπει...

Αναρωτιέμαι, όμως, αν έχει σχέδιο εξωτερικής πολιτικής κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επίκληση της ενεργοποίησης των κυρώσεων που αποφάσισε η ΕΕ τον περασμένο Ιούνιο, η σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών ή η συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας συνιστούν χρήσιμα εργαλεία, αλλά όχι πολιτική. Πολλώ δε μάλλον όταν η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να ισορροπήσει άτσαλα ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα- βλ. η ήξεις αφήξεις στάση της για το φράχτη στον Έβρο- και στην επένδυση σε έναν πατριωτισμό που μερικές φορές ομοιάζει του εθνικισμού.

Το "δεν θέλουμε πόλεμο", αλλά "θα τους ισοπεδώσουμε αν πατήσουν σε βραχονησίδα μας" ταιριάζουν τόσο όσο ο Γκάντι με τον Βρόμικο Χάρι. Κανείς δεν πρέπει να φοβάται, άλλωστε, έναν σκύλο που γαβγίζει κι αυτό το ξέρουν στην Άγκυρα...

Τα ίδια, βεβαίως, ισχύουν και για τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Γι' αυτό και είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο πριν φτάσουμε στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, όπου ο ένας θα κοιτά τον άλλο χάσκοντας κι όλοι μαζί την εντελώς ανίδεη Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το ερώτημα στα χείλη "και τώρα τι κάνουμε", τα κόμματα και πρωτίστως η κυβέρνηση να χαράξουν σαφείς προτάσεις εθνικής στρατηγικής. Μόνο όταν αυτό γίνει θα έχει νόημα οποιαδήποτε σύσκεψη των "μεγάλων". Είναι εκ των ων ουκ άνευ, εξάλλου, πως όλα αυτά πρέπει να γίνουν γρήγορα γιατί η Τουρκία με τη φόρα που έχει πάρει σε λίγο θα διεκδικεί και το λιμάνι τού Πειραιά...