Στους πόσους βιασμούς επτάχρονων επέρχεται ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας;...

Ορισμένοι αδικούνται από τον αιώνα που κλήθηκαν να ζήσουν. Γι' άλλους αιώνες ήταν πλασμένοι, για εποχές που οι ιδεοληψίες τους ήταν κυρίαρχες και μπορούσαν να τις επιβάλλουν και με το να στέλνουν "αμαρτωλούς" στην πυρά. Χαρακτηριστικότατη περίπτωση αποτελεί ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ανθιμος, οι απόψεις τού οποίου για μια σειρά κοινωνικών κι εθνικών ζητημάτων προσπερνούν τη μισαλλοδοξία, διπλαρώνουν το σκοταδισμό και τελικώς βρίσκουν την θέση που τις αναλογούν στο πλάι τού χρυσαυγιτισμού. Αυτός ο τύπος δεν μπορεί καν να αντιληφθεί το αυτοτρολάρισμά του όταν κάνει, για παράδειγμα, λόγο για παράνομους ομοφυλόφιλους. Αν θεωρεί πως η παρανομία είναι ο πιο οικείος χαρακτηρισμός για τους γκέι, τότε προφανώς βλέπει και τους μισούς τραγοπαπάδες όπως τους κομμουνιστές στα μετεμφυλιακά χρόνια...

Από τους Άνθιμους, που αποκρύβουν βιασμούς επτάχρονων παιδιών στο Παπάφειο, τους Τζερόνιμο και τη λοιπή συνομοταξία των ρασοφόρων δεν περιμένω να ακούσω προοδευτικές κουβέντες ούτε να δω πραγματικά χριστιανικές συμπεριφορές. Ο Ιησούς ατύχησε εκείνοι που μιλούν εξ ονόματός του να είναι πολλές φορές χειρότεροι κι από το διάβολο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά κι οπουδήποτε αλλού η θρησκεία είναι μια πολύ καλή μπίζνα που εξασφαλίζει εξουσία, χρήμα και δόξα. Από την κυβέρνηση της Αριστεράς, ωστόσο, περίμενα τολμηρότερες πρωτοβουλίες όσον αφορά το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας κι όχι υποχωρήσεις ακόμα και στο στοιχειώδες, στο να μπορεί δηλαδή κάποιος μαθητής να μην παρακολουθεί την πλύση εγκεφάλου των θρησκευτικών δίχως να είναι υποχρεωμένος να δηλώνει την πίστη ή την αθεΐα του. Ακόμα και στο ζήτημα της παράκαμψης των capital control με τη δικαιολογία τής συνέχισης του εκκλησιαστικού ανθρωπιστικού έργου, αυτό δεν θα ήταν απαραίτητο στη σημερινή του έκταση αν η Αρχιεπισκοπή και οι Μητροπόλεις κατέβαλλαν στο ελληνικό Δημόσιο τους φόρους που αναλογούν στα εισοδήματά τους. Αν ήθελαν να δείξουν ανθρωπισμό ας μην ασκούσαν διαχρονικά κάθε είδους πίεση ώστε να μην βγαίνει από το παγκάρι ούτε ένα ευρώ που να καταλήγει στον κρατικό κορβανά...

Ούτε είναι σοβαρό το επιχείρημα πως τώρα προέχει η οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, άλλωστε, πάντοτε έθεταν κάποια άλλα ζητήματα που έπρεπε να λυθούν πρώτα για να μην προχωρήσουν ποτέ στην ουσιαστική διάκριση των εξουσιών, της κοσμικής πάνω σε αυτήν τη γη και της θρησκευτικής στη βασιλεία των ουρανών. Δεν κατανοώ την αρχομανία των ιερέων. Αφού υπάρχει, κατ' αυτούς, μετά θάνατον ζωή γιατί δεν περιμένουν λίγο μέχρι να πεθάνουν και να βασιλεύουν στον αιώνα τον άπαντα; Τόσο μεγάλη είναι πια η δίψα τους για εξουσία ή, μήπως, φοβούνται κι εκείνοι πως "πέρα από τα σύννεφα, πίσω από την θλίψη" δεν υπάρχει κανένας Αγιος Πέτρος για να τους ανοίξει τις πύλες τού παραδείσου; Οπως κι αν έχει, δεν καταλαβαίνω σε τί εμποδίζεται από τη συζήτηση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη διευθέτηση του δημόσιου χρέους της χώρας ο αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης να νομοθετήσει για σύμφωνο συμβίωσης ή υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους. Ούτε ενστάσεις έχουν καταθέσει οι δανειστές επί αυτών των ζητημάτων ούτε βρισκόμαστε στο 17ο αιώνα για να θεωρούμε τέτοια θέματα ταμπού...

Ολοι γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση στο οικονομικό πεδίο είναι αναγκασμένη να υλοποιεί νεοφιλελεύθερες εντολές. Από πού κι ως πού, ωστόσο, υποχρεώνεται και στο κοινωνικό πεδίο να κινείται πάνω σε ένα σκοινί ισορροπίας με τον πιο ακραίο συντηρητισμό; Και πότε θεωρεί ο Αλέξης Τσίπρας πως είναι η καταλληλότερη στιγμή να σπρώξει τη χώρα προς τον 21ο αιώνα αν όχι τώρα που παίζει μόνος του μπάλα στο πολιτικό τερέν; Η κυβέρνηση είναι αλήθεια ότι δεσμεύεται από ασφυκτικές προθεσμίες για την ψήφιση προαπαιτούμενων προκειμένου να μην φτάσουμε στο τέλος τού χρόνου να μιλάμε ξανά για κούρεμα καταθέσεων και για Grexit. Αν, όμως, δεν αρχίσει να τρέχει σύντομα και το "παράλληλο πρόγραμμα" ο πρωθυπουργός θα βρεθεί, δίχως ούτε καν να το καταλάβει, να υποδύεται τον ρεζίλη των Παπανδρέου, τον Λ. Παπαδήμιο και τους σαμαροβενιζέλους χρησιμοποιώντας το ίδιο ακριβώς σενάριο της προηγούμενης πενταετίας...