Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

ΝΔ, μια πασαρέλα νεοφιλελεύθερων νεοφασιστών...

Η οριστικοποίηση της υποψηφιότητας του Αδ. Γεωργιάδη έχει ενθουσιάσει όχι μόνο τους υποστηρικτές του αλλά κι εκείνους που θέλουν να τρολάρουν τις εκλογές τής ΝΔ ψηφίζοντας τον εθνικό μας καραγκιόζη. Δεν σας κρύβω πως γαργάλησε και τον γράφοντα η ιδέα να εμφανιστεί στη Συγγρού με ένα δίευρω σε κέρματα του ενός λεπτού για να ρίξει "δαγκωτό" Αδωνι. Μόνο που τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να τα παίρνουμε στο χαβαλέ...

Ο εναγκαλισμός νεοφιλελευθερισμού-νεοφασισμού (και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτόν της φωτό ανάμεσα σε Κούλη Μητσοτάκη και Ηλ. Κασιδιάρη, ο οποίος μπορεί να ήταν κι ένα "στιγμιαίο λάθος") γίνεται όλο και πιο σφιχτός: 42 βουλευτές άλλων κομμάτων ψήφισαν για πέμπτο αντιπρόεδρο τον εκλεκτό των χιμπαντζήδων με τα μαύρα, βιβλίο τής Γ' Λυκείου κάνει λόγο για "εγκληματίες λαθρομετανάστες" και την ίδια ώρα το νεκροταφείο τού Αιγαίου ξέβρασε την Κυριακή τα πτώματα ενός βρέφους κι ενός παιδιού. Κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα νεοφασιστικής σήψης από την οποία ταλαιπωρείται η μνημονιοφαγωμένη Ψωροκώσταινα...

Μετά από όλα αυτά, επομένως, είναι προτιμότερο να συγκρατήσουμε το πλακατζίδικο πνεύμα μας σε αιχμηρά σχόλια στο διαδίκτυο από το να συμβάλουμε στην ανάδειξη ως αρχηγού τής αξιωματικής αντιπολίτευσης κάποιου νεοφιλελεύθερου νεοφασίστα. Κανένας δημοκρατικός πολίτης δεν αξίζει να βάψει τα χέρια του με αυτό το "αίμα". Ας αποφασίσουν οι νεοδημοκράτες ποιόν επιθυμούν γι' αρχηγό κι αν η επιλογή τους είναι τελικώς ο εθνικός μας καραγκιόζης τότε στο Μαξίμου πρέπει να ανοίξουν ακριβότερες σαμπάνιες από αυτές που θα ανοίξει ο Μπουμπούκος με την Ευγενία, αφού ο υποτίθεται σοβαρότερος αντίπαλός τους θα έχει επιλέξει την πολιτική αυτοκτονία. Ποτέ, ωστόσο, δεν είναι ωφέλιμη για τη δημοκρατία μια κούρσα στην οποία τρέχει ένα μόνο άλογο, όσο όμορφο και γρήγορο κι αν είναι αυτό...

Στις προγραμματικές του δηλώσεις ο Αλέξης Τσίπρας θα επιμείνει στην όσο το δυνατό γρηγορότερη υλοποίηση του μνημονίου με την παράλληλη εφαρμογή ενός εναλλακτικού προγράμματος κοινωνικής δικαιοσύνης. Το έχω γράψει επανειλημμένως πως το εγχείρημα αυτό είναι πολύ δύσκολο και θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο όσο έχει απέναντί του μια αξιωματική αντιπολίτευση η οποία είναι σχεδόν ο μόνος παράγοντας στον κόσμο που θεωρεί το ελληνικό δημόσιο χρέος βιώσιμο. Ναι μεν η αναδιάρθρωσή του με ευνοϊκούς όρους δεν σημαίνει επιστροφή τής χώρας στην πραγματική ανάπτυξη, ωστόσο για να μην πάει χαμένη η όποια σπορά πρέπει πρώτα το έδαφος να είναι γόνιμο. Καμία μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση ή στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων δεν θα αποδειχθεί αποτελεσματική αν η χώρα εξακολουθεί να δίνει προτεραιότητα στην αποπληρωμή δανείων που δεν μπορεί σήμερα να σηκώσει στις πλάτες της...

Αυτό φαίνεται πως γίνεται κατανοητό από τους περισσότερους, όχι όμως κι από τους "γερμανούς φίλους μας", τους οποίους τόσο λατρεύουν πολιτικοί μας όπως η "ευγενική χορηγία τής Siemens" Μητσοτάκης, ο εθνικός μας καραγκιόζης ή ο Μπροστάντζας Μεϊμαράκης, ο οποίος προεκλογικώς μιλούσε για εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης δίχως ωστόσο να είναι ακόμα ξεκαθαρισμένο τί χρώμα φανέλα θα φορούν οι δικοί του παίκτες στο γήπεδο. Γι' αυτό και στη διαπραγμάτευση για το χρέος, αν η ΝΔ δεν έχει κάτι ωφέλιμο για τη χώρα να προσθέσει καλύτερα να επιλέξει τη σιωπή...  




Δεν υπάρχουν σχόλια: