Με όσα βγαίνουν στο φως κατά τη διάρκεια της δίκης για τη δολοφονία τού Παύλου Φύσσα επιβεβαιώνεται ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτικό κόμμα αλλά εγκληματική οργάνωση. Μόνο όσοι επιμένουν να κρύβουν το κεφάλι τους στο χώμα δεν αντιλαμβάνονται ότι η προτροπή του χιμπαντζή πυρηνάρχη στη Νίκαια "ό,τι κινείται, σφάζεται" (το "εκτελείται" μάλλον θεωρείται ανθρωπισμός από τους νεοφασίστες) δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον ίδιο, ούτε καν τους ανωτέρους του μέχρι και τον Ν. Μιχαλολιάκο, αλλά μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής που βασίζεται στη μισαλλοδοξία, στον τραμπουκισμό, στη βία για τη βία...
Κι ακόμα περισσότερο εκθέτει τους σχεδόν 380.000 συμπολίτες μας οι οποίοι ψήφισαν Χρυσή Αυγή πριν 15 ημέρες, πολύ περισσότερο εκείνους ανάμεσά τους που το έπραξαν όχι γιατί οι ίδιοι μισούν τους ξένους αλλά γιατί έτσι πιστεύουν ότι πολεμούν το σύστημα. Η ατίμωση γι' αυτούς είναι μεγαλύτερη γιατί με αυτόν τον τρόπο συνέδραμαν στο ξέπλυμα φονιάδων, οι οποίοι σε τελική ανάλυση δεν είναι κάτι καλύτερο από το μακρύ χέρι τού συστήματος...
Κι επειδή σε αυτόν τον τόπο δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου να υπενθυμίσω πως ένας από τους υποψήφιους για την προεδρία τής ΝΔ, ο Αδ. Γεωργιάδης, όταν ήταν βουλευτής τού ΛΑΟΣ προπαγάνδιζε την αναγκαιότητα σύμπτυξης ενός μεγάλου πατριωτικού (sic) μετώπου με τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα, ενώ ένα νεοφιλελεύθερο μιντιακό παπαγαλάκι, ο Μπ. Παπαδημητρίου, ισχυριζόταν πως μια πιο σοβαρή (ξανά sic) Χρυσή Αυγή θα μπορούσε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων ώστε να μην χρειαστεί να πέσει η χώρα στα χέρια των απογόνων των ανταρτοσυμμοριτών...
Ούτε λησμονώ πως κατόπιν εντολής εφοπλιστών χρυσαυγίτες παραλίγο να σκοτώσουν συνδικαλιστές τού ΚΚΕ στο Πέραμα. Κι αυτές είναι μόνο μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις σύμπλευσης των ελίτ με το νεοφασισμό, η οποία βεβαίως μόνο τυχαία δεν είναι. Από την ίδια μήτρα, άλλωστε, προέρχονται, εκείνη που γεννά τέρατα προκειμένου η κοινωνική δικαιοσύνη να αποτελεί εσαεί ένα όνειρο απατηλό...
Σε κάθε άποψη πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να εκφράζεται δημοσίως, ακόμα κι αν αυτή είναι, για παράδειγμα, υμνητική τού Χίτλερ. Σε μια δημοκρατία δεν διώκονται ούτε οι ιδέες ούτε καν οι ιδεοληψίες, ακόμα κι αν αυτές την αντιμάχονται. Αν, ωστόσο, το δικαστήριο καταδικάσει τελεσιδίκως τους κατηγορούμενους στη δίκη τής Χρυσής Αυγής ως εγκέφαλους και μέλη εγκληματικής οργάνωσης τότε είναι αυτονόητο ότι το νεοναζιστικό αυτό μόρφωμα δεν έχει θέση στο ελληνικό Κοινοβούλιο και πρέπει να κηρυχθεί παράνομο.
Κι αυτό γιατί τότε θα έχει αποδειχθεί και με τη βούλα τής δικαιοσύνης ότι όσοι σήμερα παριστάνουν τους διωκόμενους εθνικιστές κι αντιμνημονιακούς αγωνιστές βουλευτές είναι εγκληματίες τού κοινού ποινικού δικαίου, ηθικοί ή και φυσικοί αυτουργοί σε δολοφονίες, λοιπές βιαιοπραγίες, μαστροπείες εμπόριο ναρκωτικών, ληστείες κι άλλες "αγαθοεργίες". Η θέση τους, επομένως, βρίσκεται στις φυλακές Κορυδαλλού κι όχι στα βουλευτικά έδρανα. Θα είναι μια ελάχιστη έστω συγγνώμη τής ελληνικής πολιτείας και κοινωνίας στον Παύλο Φύσσα και στα υπόλοιπα θύματα των φονιάδων που ντροπιάζουν την πατρίδα μας στα πέρατα της οικουμένης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου