Ο Μητσοτάκης θα πολεμήσει τα ρουσφέτια κι ο Τοτός απορεί πώς δεν το σκέφτηκε...

Αν απολύονταν όλα τα ρουσφέτια τής οικογένειας Μητσοτάκη στο Δημόσιο, θα ζούσαμε τις περισσότερες μαζικές απολύσεις στην ιστορία τού ελληνικού κράτους. Κι όμως, ο υιός Μητσοτάκης, που ως αρμόδιος υπουργός απέλυσε καθαρίστριες και σχολικούς φύλακες γιατί αυτοί μάλλον χρεοκόπησαν το κράτος, έρχεται σήμερα να χρησιμοποιήσει ως ανάχωμα των δικών του μεγάλων ευθυνών για το δυστύχημα στα Τέμπη το κομματικό κράτος και την οικογενειοκρατία! Είναι τόσο ένοχος που ακόμα και οι δικαιολογίες του υποδεικνύουν τον ίδιο ως ένοχο...

Διαρρηγνύει ανοιχτές θύρες όποιος ισχυρίζεται πως για τις διαχρονικές παθογένειες της ελληνικής πολιτείας ευθύνονται οι πελατειακές σχέσεις, ο νεποτισμός, η γραφειοκρατία, η ευθυνοφοβία, η διαπλοκή, η διαφθορά κι ο συντεχνιασμός. Το να υπόσχεται, όμως, να τα πατάξει όλα αυτά ο πολιτικός που είναι κάθε λέξη τους μοιάζει με το να άκουγαν οι Αμερικανοί τη δεκαετία τού ΄30 τον Αλ Καπόνε να τους υπόσχεται πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος. Μόνο το θράσος αυτού που μας κυβερνά είναι μεγαλύτερο από τη βρομιά του...

Η εμπειρία τής πρώτης φοράς Αριστεράς απόδειξε ότι οι ρίζες των προβλημάτων είναι πολύ πιο βαθιές από όσο τις θεωρούσαν οι ψευδαισθήσεις της. Κάποια, μάλιστα, όπως τους κομματικούς διορισμούς, τα "πότισε" και η ίδια. 

Αν, όμως, αυτή η χώρα έχει κάποιες πιθανότητες να σωθεί αυτές θα προκύψουν από την υλοποίηση ενός κοινωνικού συμβολαίου στο οποίο λαός και κυβέρνηση θα συμφωνήσουν πως θα γίνουν τομές με πολιτικό κόστος. Αν κάποιοι, άλλωστε, μπορούν να τα καταφέρουν είναι αυτοί με τις λιγότερες εξαρτήσεις κι όχι εκείνοι που είναι γεννήματα της αδικίας, της ανομίας και της διαφθοράς...