Οταν ο άρτος κρατιέται για τους λίγους, περισσεύουν τα θεάματα...

Η χούντα των συνταγματαρχών συνήθιζε να διοργανώνει κιτς (ποιός έχασε την αισθητική του για να τη βρει η "Ελλάς ελλήνων χριστιανών";) πανηγύρια στο Καλλιμάρμαρο, τα οποία βάφτιζε γιορτές πολεμικής αρετή προκειμένου ο λαός να θαυμάζει την "εποποιία τής επαναστάσεως". Σε αυτόν το γραφικό αχταρμά νεοορθοδοξίας κι αρχαιολατρίας συμμετείχαν και καλλιτέχνες που πολύ θα ήθελαν και οι ίδιοι να λησμονηθεί η εκεί παρουσία τους, όπως ο Γρ. Μπιθικώτσης για παράδειγμα. Να, λοιπόν, που 45 χρόνια αργότερα έρχεται μια άλλη κυβέρνηση, εκλεγμένη αυτήν τη φορά, να μας προσφέρει το ίδιο πακετάκι για να κρύψει από το πόπολο αυτό που δεν ήθελαν και οι χουντικοί να φαίνεται πως υπάρχει πίσω από τη βιτρίνα: ένα καθεστώς, δηλαδή, το οποίο στηρίζεται στο ψέμα, στη βία, στην εξαπάτηση και στη μηδαμινή προσήλωση στα δημοκρατικά ιδεώδη...

Η εθνική παράκρουση γύρω από την Αμφίπολη και την επίσκεψη της συζύγου Κλούνι μαρτυρούν πως η προπαγάνδα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τους ίδιους αποχαυνωτικούς μηχανισμούς με εκείνους που χρησιμοποιούσε κι ο "αναγεννώμενος εκ της τέφρας του φοίνιξ". Απλώς στην θέση τού κονφερασιέ δεν έχουμε πλέον τον Γ. Οικονομίδη, αλλά τον Γ. Πρετεντέρη. Αλήθεια, πόσο αξιοπρεπές είναι για κάποιον που θέλει να λέγεται δημοσιογράφος να προστατεύει την...τιμή του ο πρωθυπουργός τής χώρας; Υποτίθεται πως ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης είναι να δαγκώνουν την εξουσία, όχι να τη γλείφουν ανελέητα για να διατηρούν τα οφίτσιά τους.

Η Αμάλ Αλαμουντίν-Κλούνι είναι μια πολύ ωραία γυναίκα κι από όσο διαβάζω μια επιτυχημένη δικηγόρος που χάρη στις γνωριμίες και στις επαγγελματικές της ικανότητες μπορεί να ξεκλειδώσει την επιστροφή των Γλυπτών τού Παρθενώνα, τα οποία ακόμα και οι ελληναράδες θέλουν να τα δουν στο Μουσείο τής Ακρόπολης κι ας συνεχίζουν να τα αποκαλούν μάρμαρα, όπως αυτά με τα οποία έχουν επενδύσει τις νεοπλουτίστικες χέστρες τους. Γιατί, όμως, δεν μας λέει η κυβέρνηση πόσο θα στοιχίσουν οι νομικές υπηρεσίες τής κας Αλαμουντίν, αλλά μας την παρουσιάζει σαν απόγονο του Λόρδου Βύρωνα, η οποία με το λευκό με λαδί λεπτομέρειες φόρεμά της και την τσάντα Ballin των 1000 ευρώ ανά χείρας θα παραμείνει μέχρι θανάτου στο πλευρό των ελεύθερων πολιορκημένων ελλήνων; Η Αμάλ είναι επαγγελματίας, θέλει να αμειφθεί πλουσιοπάροχα για τη δουλειά της και καλά κάνει. Δεν είναι, όμως, ούτε ο φιλελληνισμός της που την έφερε στη χώρα μας ούτε τα γκουρμέ πιάτα τού Λευτέρη Λαζάρου ούτε τα οικονομικά "επιτεύγματα" των σαμαροβενιζέλων, όπως εμμέσως θέλει να παρουσιάζει τη γκρίζα διαφήμισή της στο πόπολο η κυβέρνηση μέσω των μιντιακών της εξαπτέρυγων...

Το κόλπο είναι πανάρχαιο. Αν δεν έχεις να προσφέρεις άρτο στο λαό, γιατί τον φυλάς αποκλειστικώς για την ελίτ, του παρέχεις θεάματα. Του πετάς κι ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα της πλάκας και για ελάχιστους κι όλα καλά κι όλα ωραία. Βεβαίως, έχεις φροντίσει εδώ κι αιώνες ώστε οι λαοί να αυνανίζονται απλώς και μόνο με το μπανιστήρι τού πλούτου, να ικανοποιούνται αποκλειστικώς με το να βλέπουν τους "beautiful people" στις τηλεοράσεις και στα περιοδικά και να επιβραβεύουν τους κυβερνήτες τους που είχαν τη "μεγαλοσύνη" να τους φέρουν στην πατρίδα μας για να δούμε φωτογραφίες των "σελέμπριτις" με φόντο τον Παρθενώνα, το σουβλάκι, τον ήλιο και την θάλασσα. Πριν έρθει η Αμάλ στη γλυκιά μας πατρίδα ήμασταν φτωχοί. Θα είμαστε φτωχοί και μετά από την αναχώρησή της. Είμαστε, όμως, τόσο πνευματικώς χρεοκοπημένοι που πιστεύουμε ότι αξίζουμε μόνο αν στρέψει το βλέμμα της προς την Ελλάδα μια διασημότητα, όπως είχε γίνει για παράδειγμα και με τον σύζυγο της Αμάλ όταν μίλησε για τα Γλυπτά σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο. Ξενολιγούρηδες, αρχοντοχωριάτες ραγιάδες κατοικούν αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Πώς θέλετε, επομένως, οι κυβερνήσεις τους να είναι καλύτερές τους;...