Αρχίζει η μάχη τής ζωής μας σε βάρος τής ψύχωσης που λέγεται νεοφιλελευθερισμός...

Κατανοώ τον πανικό τής κυβέρνησης. Μέχρι τώρα είχε στηρίξει την προπαγάνδα της όχι στην πραγματική οικονομία (πώς θα μπορούσε, άλλωστε, με τη γενοκτονία που λαμβάνει χώρα;), αλλά στους αριθμούς, στη μείωση του ελλείμματος, στο πρωτογενές πλεόνασμα, στην πτώση τού "σπρεντ" και στο "ράλι" τού χρηματιστηρίου. Είναι λογικό, επομένως, όταν ούτε η ψεύτικη οικονομία πηγαίνει καλά να την έχουν ζώσει τα μαύρα φίδια. Είναι φανερό ότι η τρόικα και οι αγορές εκβιάζουν και πάλι. Με τον τρόπο τους μας λένε πως αν δεν υπογράψουμε και τρίτο μνημόνιο, θα μας χτυπήσουν όσο δεν πάει. Και το δυστύχημα είναι πως αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν πραγματοποιήσαμε τις χρήσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες θα άφηναν άφωνους τους εκβιαστές. Η Ελλάδα δεν έχει ξανασταθεί στα πόδια, όπως είναι η επίσημη ρητορική. Ποτέ, όμως, δεν είχε μείνει άοπλη. Αυτό που λείπει δεν είναι μόνο αναγεννητική πνοή, αλλά και πολιτική βούληση σύγκρουσης με όσους μας απειλούν λησμονώντας πως αν πέσουμε, μπορούμε να τους πάρουμε μαζί μας στον τάφο...

Αυτό το μήνυμα δεν απευθύνεται μόνο στους σαμαροβενιζέλους, οι οποίοι άλλωστε είναι δέσμιοι των συμφερόντων που τους κρατούν στον πολιτικό αφρό, αλλά κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι μια σοβαρή υπενθύμιση και στον Αλέξη Τσίπρα πως αν δεν δείξει διάθεση να πολεμήσει μέχρις εσχάτων κανένας δεν πρόκειται να του επιτρέψει να υλοποιήσει μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης, ακόμα κι αν δεχθούμε πως αυτός είναι ο στόχος του. Την ίδια ακριβώς ημέρα που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα επιστρέψει από το Βερολίνο έχοντας πάρει την άρνηση της καγκελάριου για το φρένο στην άγρια λιτότητα οι αγορές θα εκτινάξουν το "σπρεντ", το χρηματιστήριο θα καταρρεύσει κι ο διεθνής Τύπος θα επαναφέρει τα σενάρια "Grexit".

Στην εποχή τής απολυταρχίας τού νεοφιλελευθερισμού δεν θα επιτραπεί η δημιουργία ενός σοσιαλιστικού παραδείσου, ιδιαιτέρως σε ένα τόσο κρίσιμο γεωστρατηγικό σημείο όπως αυτό όπου βρίσκεται η Ελλάδα. Γι' αυτό και είναι τόσο πρωταρχικής σημασίας η υποχρέωση του Αλέξη Τσίπρα να πει όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Κι αυτή δεν είναι άλλη από το ότι η ανεξαρτησία του και η επανάκτηση της αξιοπρέπειάς του σε κάθε τομέα δεν πρόκειται να του χαριστούν από την ελίτ, αλλά θα προκύψουν μόνο ύστερα από σκληρή σύγκρουση μαζί της, κατά την οποία πιθανότατα θα χυθεί κι αίμα. Οταν θα προσγειώνεται το αεροπλάνο τού Αλέξη Τσίπρα από το Βερολίνο θα πρέπει στο αεροδρόμιο να τον περιμένει όλη η Ελλάδα και να του πει "είμαστε μαζί σου σε αυτόν τον πόλεμο". Διαφορετικά μην περιμένετε από έναν και μόνο άνθρωπο να σας σώσει, ακόμα κι αν αποδειχθεί ο σπουδαιότερος ηγέτης των τελευταίων πενήντα χρόνων...

Με λίγα λόγια, ετοιμαστείτε για τη μάχη τής ζωής μας, από την έκβαση της οποίας θα κριθεί το μέλλον κι όλων των υπόλοιπων λαών, όσο υπερφίαλο κι αν διαβάζεται σήμερα αυτό. Δεν ξέρω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά αυτά που διαδραματίζονται τα τελευταία τέσσερα χρόνια στη χώρα μας θα απασχολούν τους ιστορικούς στους αιώνες που θα έρθουν. Πώς θέλετε, επομένως, να αναφέρονται σε εμάς; Ως ανθρωπάκια που καλούσαμε τους αγάδες να μας σφάξουν για να αγιάσουμε; Ή ως ελεύθερους ανθρώπους οι οποίοι αγωνίστηκαν για να δοθεί επιτέλους ένα τέλος σε αυτήν την ψύχωση που λέγεται νεοφιλελευθερισμός, σε αυτό το πολιτικό-οικονομικό σύστημα που αγιοποίησε τα χυδαιότερα ανθρώπινα ένστικτα, που μας επιστρέφει στο νόμο τής ζούγκλας και το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των πολλών;..

Και πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε αυτό που υποψιαζόμασταν: πως ο παγκόσμιος πλούτος έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία οι εργαζόμενοι υποτίθεται πως είχαν γίνει αντιπαραγωγικοί κι αντιαναπτυξιακοί, και πως στην Ελλάδα ειδικότερα οι πλούσιοι έγιναν ακόμα πλουσιότεροι. Η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει την ιστορική, την θεμελιακά αυτονόητη υποχρέωση να καλέσει την Ανγκ. Μέρκελ, τους γύπες των αγορών, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τα μιντιακά παπαγαλάκια τους να πάνε να γαμηθούν, να συσπειρώσει τον ελληνικό λαό με την υπόσχεση πως το μέλλον του θα είναι φωτεινό με την προϋπόθεση πως θα παλέψει σκληρά γι' αυτό και να οικοδομήσει μια χώρα στην οποία όλοι θα ανταμείβονται με βάση το μόχθο τους. Αν δεν τα κάνει όλα αυτά, τότε δεν θα είναι παρά συνεργός σε ένα έγκλημα που ναι μεν δεν ξεκίνησε η ίδια αλλά που δεν απότρεψε κιόλας την ολοκλήρωσή του...