Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Ο Γοργοπόταμος θα σώσει τη χώρα, όχι ο Γράμμος και το Βίτσι...

Η Ιστορία αδίκησε τον Αδ. Γεωργιάδη και τον Θ. Πλεύρη. Αυτοί οι δύο πολιτικοί "τιτάνες", με τις εθνικιστικές-νεοναζιστικές καταβολές-οικογενειακές και μη-, είναι άτυχοι που πολιτεύονται τον 21ο αιώνα. Αν ήταν πιο τυχεροί, θα έπρεπε να ήταν βουλευτές στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, τότε που η μισή χώρα βρισκόταν στις φυλακές, στα ξερονήσια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα και η άλλη μισή, κατά βάση οι γερμανοτσολιάδες δοσίλογοι της κατοχής, έκανε κουμάντο ταυτίζοντας τον κομμουνισμό με το διάβολο ή "απλώς" έμενε ένοχα ουδέτερη. Σε αυτήν την εποχή ταιριάζουν πολιτικοί όπως οι Γεωργιάδης-Πλεύρης, οι οποίοι δυστυχώς δεν εκφράζουν απλώς ένα παρακμιακό κομμάτι τής δεξιάς παράταξης, αλλά τον κεντρικό πυρήνα της. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Αντ. Σαχλαμαράς είναι "παιδί" τού Αβέρωφ, ενός από τους πιο σκληρούς δεξιούς, ο οποίος ακόμα και το 1982 δεν αναγνώριζε την Εθνική Αντίσταση και μιλούσε για εαμοβούλγαρους και κομμουνιστές προδότες. Μόνο που (και) αυτοί οι "προδότες" απελευθέρωσαν τη χώρα από το γερμανικό ζυγό κι αντί η ελληνική πολιτεία να προσκυνά την θυσία τους, τους επιφύλαξε τη σταύρωση τις δεκαετίες που ακολούθησαν για να μη χάσουν τα προνόμιά τους οι μαυραγορίτες...

Ο δήμαρχος Χαλανδρίου έκανε το "έγκλημα", μεταξύ δεκάδων άλλων εμβατηρίων που ακούστηκαν, να ζητήσει να παίξει κι ο ύμνος τού ΕΑΜ (η μουσική του, ούτε καν οι στίχοι του) στην παρέλαση της πόλης. Ναι, θα έπρεπε να "μυρίσει θυμάρι και βασιλικό", να ακουστεί δηλαδή κι ο ύμνος τού ΕΔΕΣ. Από πού κι ως πού είναι ωστόσο εμφυλιοπολεμικό να παιανίσει ο ύμνος των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για την ελευθερία, αλλά "έτυχε" να είναι και κομμουνιστές; Κι αν από φασιστάκια τύπου Γεωργιάδη-Πλεύρη δεν περίμενα τίποτα καλύτερο, έφριξα με το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο "πολύς" Π. Τατσόπουλος, πως δηλαδή δεν έπρεπε να παίξει ο ύμνος τού ΕΑΜ γιατί την 28η Οκτωβρίου 1940 δεν είχε σχηματιστεί ακόμα. Με το...σκεπτικό τού εραστή τής μισής Αθήνας θα έπρεπε να ακούμε τον ύμνο τής δικτατορίας Μεταξά της 4ης Αυγούστου, τον οποίο μάλιστα το μιντιακό συγκρότημα το οποίο υπηρετεί ο "Πετράν" έχει συμπεριλάβει στους δέκα μεγάλους ηγέτες, την ιστορία των οποίων μοιράζει στους αναγνώστες του. Ούτε το έπος τής Αλβανίας είχε συντελεστεί την 28η Οκτωβρίου 1940. Ο Π. Τατσόπουλος και οι συνοδοπόροι του στην άκρα δεξιά θα μας απαγορεύσουν να γιορτάζουμε κι αυτό, όπως και την επανάσταση του 1821, την οποία τόσο υποτίμησε ο ανεξάρτητος βουλευτής με τη διαβόητη σειρά εκπομπών του;...

Η Εθνική Αντίσταση υπήρξε μια μεγαλειώδης στιγμή τής ελληνικής Ιστορίας. Και τότε υπήρξαν ανθρωπάκια που είτε συνεργάστηκαν με τον κατακτητή για να γλιτώσουν τα τομάρια τους, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είτε για να πλουτίσουν στη χειρότερη. Το ναζισμό, όμως, τον πολέμησαν κι αριστεροί και δεξιοί και γι' αυτό η μάχη τού Γοργοπόταμου, με τη συνεργασία ΕΛΑΣ-ΕΔΕΣ, θα έπρεπε να γιορτάζεται κι αυτή ως εθνική επέτειος, να συμβολίζει κι αυτή τί μπορούν να πετύχουν οι έλληνες όταν είναι μονιασμένοι. Αντιθέτως, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αναπαράγουμε το Γράμμο και το Βίτσι και γι' αυτό ευθυνόμαστε όλοι, κι Αριστεροί και δεξιοί. Ναι, ο ΕΛΑΣ σκότωσε γυναικόπαιδα και δεν στέκεται ως δικαιολογία πως προέρχονταν από οικογένειες δοσίλογων. Ναι, στον εμφύλιο πόλεμο έλληνες σκότωναν έλληνες κι όχι πατριώτες (αρκετοί εκ των οποίων ήταν ταγματασφαλίτες στην κατοχή) ανταρτοσυμμορίτες...

Πολλοί μέμφονται σήμερα τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξάρτητων Ελλήνων. Πέρα, όμως, από τις κομματικές σκοπιμότητες και τις ουσιώδεις ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στην Αριστερά και σε αυτούς που θέλουν, για παράδειγμα, να κλείσουμε τα σύνορα στους μετανάστες και πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν, προκύπτει κοινός τόπος συνεννόησης για το καλό τής πατρίδας. Υπάρχει ένα κομμάτι τής δεξιάς που ακόμα κι αν δεν ενστερνίζεται τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου ή τα δικαιώματα των μειονοτήτων, εν τούτοις αρνείται να σκύψει το κεφάλι στους σύγχρονους ξένους κατακτητές και να πιστέψει ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι η μόνη απάντηση στο σοσιαλισμό. Μήπως ήρθε, επομένως, η ώρα οι αντίστοιχοι βελουχιώτηδες και ζέρβες (έστω κι αν τα μεγέθη είναι διαφορετικά) του 2014 να απομονώσουν τους έντιμους αλλά ανούσιους μαχητές τής ιδεολογικής καθαρότητας ο καθένας του χώρου του, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να σχεδιάσουν μια νέα "ανατίναξη" της γέφυρας του Γοργοπόταμου; Τα εκρηκτικά, άλλωστε, δεν έχουν ιδεολογία, χρειάζονται απλώς καλούς χειριστές τους, κι αυτοί μπορεί να είναι και "γαλάζιοι" και "κόκκινοι"...   



 


Δεν υπάρχουν σχόλια: