Αντε και γαμήσου μέσε έλληνα ανθρωπάκο...

Ο μέσος έλληνας νοικοκυραίος είναι ένα συνονθύλευμα αντιφάσεων, το αποτέλεσμα των οποίων λέγεται υποκρισία. Θα πάει, για παράδειγμα, στην εκκλησία για να ανάψει ένα κεράκι και να φιλήσει την εικόνα τού Ιησού που προέτρεπε να αγαπάμε αλλήλους. Και μόλις βγει από το ναό και βρεθεί στο δρόμο του ένας μετανάστης για να του ζητήσει βοήθεια θα απαιτήσει από τον "βρομιάρη" να επιστρέψει πάραυτα στην πατρίδα του. Ομοίως, αν ρωτήσεις τον "παροιμιώδη" μέσο έλληνα ανθρωπάκο, "που κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτο", αν δέχεται να κοπεί κι άλλο ο μισθός του ή η σύνταξη των γονέων του θα σου πει κατευθείαν "όχι". Κι όμως, σε άλλη ερώτηση είναι ικανός να σου αποκριθεί πως θέλει ευρώ πάση θυσία...των άλλων βεβαίως βεβαίως. Αυτός ο τύπος ραγιά είναι ο καλύτερος σύμμαχος της Ανγκ. Μέρκελ...

Γι' αυτό και χρησιμοποιείται καταχρηστικώς το σύνθημα "μένουμε Ευρώπη" από εκείνους που συγκεντρώθηκαν χθες στην πλατεία Συντάγματος. Ούτε η κυβέρνηση της Αριστεράς παρακινεί να φύγουμε από το σπίτι μας. Αυτό που λέει, ωστόσο, είναι πως όταν ο πατέρας σου συνεχίζει να ασελγεί πάνω σου είναι αυτοκτονικό να εξακολουθείς να μοιράζεσαι την ίδια στέγη μαζί του και να μην την εγκαταλείπεις. Η Αριστερά, η οποία απευθύνεται στους ευρωπαϊκούς λαούς, είναι πολύ πιο φιλευρωπαϊκή από τους κεντροαριστεροδεξιούς, οι οποίοι ταυτίζουν την ευρωπαϊκή ιδέα με τον ριγκανισμό και τη Σχολή του Σικάγου, πόλη που δεν ανήκει καν στη Γηραιά Ηπειρο...

Δεν παύω να εκτιμώ πως θα καταλήξουμε σε συμφωνία, και μάλιστα καλή για τον ελληνικό λαό, ακόμα και για εκείνους που κουνούν ευρωπαϊκές σημαίες καλώντας τον αγά τους να τους σφάξει. Την Ευρώπη κυβερνούν πολύ συντηρητικά ανθρωπάκια για να λάβουν ένα τόσο μεγάλο ρίσκο όπως η ελληνική χρεοκοπία ή το Grexit. Ακόμα, όμως, κι αν την 30ή Ιουνίου, εφόσον οι απειλές τού ΔΝΤ και του ESM δεν αποδειχθούν για μια ακόμα φορά φούσκες, συμβεί κάποιο Graccident ποιός πιστεύει ότι θα αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει άτακτα; Ποιός θεωρεί πως αν πιάσει φωτιά το σπίτι τού γείτονά του, το δικό του θα μείνει ανέπαφο;...

Κι αν επιβληθούν "capital controls" στις τράπεζες και θα μπορούμε να βγάζουμε μόνο 200 ευρώ την ημέρα, θα γκρεμιστεί κανένας φούρνος; Ή είναι ευφυέστερη τακτική να κρύβουμε τα λεφτά μας κάτω από στρώματα ή σε ξένες τράπεζες; Είναι σαν να καλούμε την παγκόσμια ομοσπονδία διαρρηκτών να κάνει "συνέδριο" στη χώρα μας ή κάνουμε σαν να μην καταλαβαίνουμε πως στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό αρκεί το "φτάρνισμα" της Ελλαδίτσας για να κρυολογήσουν οι ΗΠΑ και η Κίνα. Σε ένα ενδεχόμενο Graccident, επομένως, δεν αποκλείω επίσκεψη στην Αθήνα ακόμα και του Μπ. Ομπάμα προκειμένου να βρεθεί μια λύση. Είναι πολύ πιθανό, δηλαδή, η πραγματική διαπραγμάτευση να ξεκινήσει μετά από το πιστωτικό γεγονός...

Λένε πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι εκβιαστής επειδή υπενθυμίζει τις παγκόσμιες αρνητικές συνέπειες από ένα Grexit. Προφανώς όσοι το ισχυρίζονται αν ζούσαν την περίοδο της κατοχής θα υποστήριζαν πως οι γερμανοί είναι φίλοι μας κι όχι εχθροί μας, όπως άλλωστε και τώρα. Προσοχή, η γερμανική κυβέρνηση είναι αντίπαλός μας κι όχι ο γερμανικός λαός, ο οποίος έχει καταναλώσει κι αυτός με τη σειρά του άφθονη προπαγάνδα την τελευταία πενταετία. Μην ξεχνάμε πως ο αριθμός των νεόπτωχων στην πλούσια Γερμανία ολένα κι αυξάνεται γιατί κι εκεί τα υπερκέρδη τής χώρας από την ελληνική "διάσωση" μονο δίκαια δεν διανεμήθηκαν. Για να κερδίσεις έναν πόλεμο αρκετές φορές οφείλεις να χρησιμοποιήσεις πολύ σκληρότερα μέσα από την αστική ευγένεια και την πολιτική ορθότητα...

Οταν ο ταξικός εχθρός σε απειλεί ακόμα και με έξοδο από την Ε.Ε. η στοιχειώδης αξιοπρέπεια, αυτή που δεν επιδείχθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, απαιτεί να του απαντήσεις "άντε και γαμήσου" κι ας μην είναι "πρέπον" μεταξύ ενηλίκων, που θα έλεγε και η Κρ. Λαγκάρντ. Ναι, θέλω την Ελλάδα στην ευρωζώνη και στην Ενωμένη Ευρώπη, αλλά όχι με κάθε κόστος, όπως είναι ένα τρίτο μνημόνιο το οποίο απλώς θα μας κρατήσει διασωληνωμένους χωρίς να μας δίνεται η ευκαιρία τής ανάστασης. Και χαίρομαι αφάνταστα που αυτή είναι και η στάση τής ελληνικής κυβέρνησης, η οποία είναι πολύ πιο προχωρημένη από την ηττοπαθή της πλειονότητας τού λαού που αντιπροσωπεύει. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ούτε ρεζίλης των Παπανδρέου ούτε Παπαδήμιος ούτε σαμαροβενιζέλος. Εχει ήδη αποφασίσει τον ιστορικό του ρόλο κι αυτόν οφείλει να ερμηνεύσει μέχρι νικηφόρου τέλους...