Να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο κι άλλο ο Καμμένος να σε πεθαίνει...

Οι υπερχριστιανοί και ισλαμοφάγοι δεν χάνουν ευκαιρία στην προσπάθειά τους να αποδεικνύουν πως ό,τι κακό συμβαίνει στον κόσμο οφείλεται στους μουσουλμάνους. Σε αυτό το πλαίσιο ταυτίζουν την τουρκική επιθετικότητα (και) στο Αιγαίο με το θρήσκευμα του Ρ.Τ. Ερντογάν. Λες και πριν την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία η γείτονας ήταν ένας ήσυχος αμνός που δεν είχε, για παράδειγμα, εισβάλει στην Κύπρο ή δημιουργήσει προβοκάτσια στα Ίμια, ή λες και η αλαζονεία που γεννά η απόλυτη εξουσία είναι ίδιον ενός συγκεκριμένου θρησκεύματος κι όχι τυπικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό...

Με την ίδια ευκολία, εξάλλου, αποδίδουν τα τουρκικά επικίνδυνα παιχνίδια στο Αιγαίο στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, με το οποίο ο πρόεδρος της Τουρκίας θέλει να γίνει σουλτάνος και με τη σφραγίδα τού Συντάγματος. Μακάρι να ίσχυε κάτι τέτοιο: οι χριστιανοί μαζί με τη νηστεία θα έκαναν υπομονή και με τους γείτονες κι όταν θα γιορτάζαμε το Πάσχα θα επέστρεφε η ηρεμία στον θαλάσσιο κι εναέριο χώρο μας...

Μόνο που τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα, αν κι απλοϊκά συνοψίζονται στο εξής: αν ο Ρ.Τ. Ερντογάν απολέσει τους ηγεμονικούς- κατακτητικούς στόχους του στο μέτωπο Συρία- Ιράκ θα επιχειρήσει ρελάνς σε Αιγαίο- Κύπρο. Τι σημαίνει αυτό σε ακόμα πιο απλά όσο και κυνικά ελληνικά; Πως αν δημιουργηθεί κουρδικό κράτος, μας περιμένουν δύσκολες ημέρες...

Και σαν μην έφταναν όλα αυτά έχουμε έναν υπουργό Άμυνας που είναι έτοιμος να γλιστρήσει σε οποιαδήποτε μπανανόφλουδα του πετάξει η Άγκυρα. Δεν ισχυρίζομαι πως η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να μένει σιωπηλή μπροστά σε οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση ή, ακόμα χειρότερα, να υποστέλλει σημαίες, όπως οι ανεκδιήγητοι αρχιερέας τής διαπλοκής- Πάγκαλος.

Από αυτό, ωστόσο, μέχρι το να εμφανίζεται κάθε τρεις και λίγο ο Π. Καμμένος σαν ένας πιο στρουμπουλός Ράμπο και να απειλεί τους Τούρκους με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα υπάρχει μια απόσταση την οποία οφείλει να γεφυρώσει η ευφυής διπλωματία των συνεννοήσεων με τους ισχυρούς διεθνείς παίκτες κι όχι οι ψευτοτσαμπουκάδες. Το μόνο που λείπει σε αυτόν τον τόπο για να συμπληρωθεί το σκηνικό τής καταστροφής θα ήταν ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος, τον οποίο μπορεί να μην είμαστε εμείς αυτοί που θα τον έχουμε υποκινήσει, αλλά δεν θα έχουμε κάνει και πολλά για να τον αποφύγουμε...