Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο θεός έδωσε απαγορευτικό για το μπάνιο με άλατα, αλλά για να το λένε οι παπάδες...

Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος σας απαιτούσε να συμμετέχει στις οικογενειακές σας αποφάσεις, στο τι θα φάτε το μεσημέρι, πώς θα πληρώσετε τους λογαριασμούς ή πού θα πάνε τα παιδιά σας φροντιστήριο; Κι όμως, κάτι τέτοιο απαιτεί συνεχώς η εκκλησία από το κράτος, ξεπερνώντας κάθε όριο ευπρέπειας, αν όχι και της θεσμικής της αποστολής. Κι αν υποθέσουμε, για να είμαι υπερβολικώς ίσως επιεικής, πως μητροπολίτες τύπου Ανθιμου, Αμβρόσιου ή Σεραφείμ- με την ακροδεξιά, μισαλλόδοξη και μεσαιωνική τους ατζέντα- αποτελούν εξαιρέσεις, τι να πει κανείς για τον αρχιεπίσκοπο Τζερόνιμο, ο οποίος θυμίζει όλο και περισσότερο κακιά πεθερά που θέλει να παρεμβαίνει σε οτιδήποτε συμβαίνει σε ξένο σπιτικό;...

Να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα: η εκκλησία, όσο κωμικό κι αν διαβάζεται στον 21ο αιώνα, έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι μεταφέρει το λόγο τού θεού όταν καθορίζει, για παράδειγμα, ότι το να φας κρέας τη σαρακοστή θα σε στείλει στην κόλαση, όπως κι αν δεν επισκέπτεσαι κάποιο ναό κάθε Κυριακή ή αν κάνεις σεξ πριν το γάμο ή με άτομο του ίδιου φύλου ή κάνεις μπάνιο με άλατα. Αφού ο σκοταδισμός είναι το αγαπημένο της πάθος ας το ζήσει στο απόλυτο...

Δεν έχει κανένα δικαίωμα, ωστόσο, να συναποφασίζει για ζητήματα που αφορούν το κράτος, όπως είναι η παιδεία, η δημόσια διοίκηση ή η φορολογία. Το αν, π.χ., οι μαθητές θα διδάσκονται θρησκευτικά, πόσες ώρες και με ποιο τρόπο είναι αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας. Αν η εκκλησία δεν είναι ικανοποιημένη από το μέγεθος του προσηλυτισμού που γίνεται στα σχολεία ας φτιάξει δικά της κι όσοι πιστοί ας προσέλθουν μετά των τέκνων τους να λάβουν όση πλύση εγκεφάλου γουστάρουν...

Τις προάλλες ήμουν ωτακουστής μιας συζήτησης δύο νεαρών όπου έλεγαν ο ένας στον άλλο πως απέχουμε τουλάχιστον 20 χρόνια από το να γραφτούν σατιρικοί στίχοι πάνω σε απολυτίκιο, ύμνο ή άλλο θρησκευτικό άσμα τής χριστιανικής ορθόδοξης εκκλησίας. Δυστυχώς έχουν δίκιο να πιστεύουν ότι όποιος το αποτολμήσει θα τον περιμένουν χειρότερα δεινά από του "γέροντα Παστίτσιου". Αν θέλει, άλλωστε, κανείς να εντοπίσει πόσο συντηρητικός ή ψευτοπροοδευτικός είναι κάποιος δεν έχει παρά να παρατηρήσει πόσο αυτοσαρκάζεται ή πόσο επιτρέπει στους άλλους να τον σαρκάζουν...

Όποιος προσβάλλεται από τη σάτιρα μπορεί κάλλιστα να μην την ακούει, να κλείσει αφτιά, στόμα και χείλη και να αυτοακρωτηριάσει το πνεύμα του. Δεν του επιτρέπεται, ωστόσο, να απαγορεύει στους άλλους είτε να την κάνουν είτε να την απολαμβάνουν. Όλα αυτά, όμως, μοιάζουν με ψιλά γράμματα όταν ακόμα και μια αριστερή κυβέρνηση αποπέμπει υπουργούς της για να μπορούν να φυτρώνουν και να επιβιώνουν τσουκνίδες 2017 χρόνια μετά από τη γέννηση του ανθρώπου που τα έβαλε όσο κανείς άλλος με τους γραμματείς και τους φαρισαίους...