Ούτε, φυσικά, συμφωνώ έστω και στο ελάχιστο με τις θέσεις τού μητροπολίτη Καλαβρύτων, οι οποίες είναι ευφημισμός αν ισχυριστώ πως παραπέμπουν σε ρητορική μίσους, η οποία με βάση τους νόμους τού εθνικού και διεθνούς δικαίου είναι ποινικώς κολάσιμη. Αυτός ο τύπος, που θέλει να πιστεύει για τον εαυτό του ότι είναι απευθείας μεταφραστής τής θείας βούλησης, θα ήταν από τους πρώτους που θα λιθοβολούσαν τον Ιησού. Δεν γνωρίζω, εξάλλου, πουθενά στις Γραφές να γίνεται λόγος για το δήθεν αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, του κομμουνισμού ή του να είσαι πρόσφυγας ή μετανάστης...
Με βάση το γράμμα και το πνεύμα τού νόμου, επομένως, ο Αμβρόσιος έπρεπε να είχε καταδικαστεί από το δικαστήριο που τον αθώωσε. Αλίμονο αν περιμένουμε κάποιον παράφρονα μισαλλόδοξο να σκοτώσει έναν ομοφυλόφιλο παρακινούμενος από τον χρυσαυγίτη ιεράρχη προκειμένου να γίνει παραδεκτό ότι ο λόγος τού τελευταίου παρακινεί σε ρατσιστικές ενέργειες...
Από την άλλη, ωστόσο, η μισαλλοδοξία κι ο ρατσισμός δεν θα εξαλείφονταν ακόμα κι αν ο Αμβρόσιος καταδικαζόταν σε ισόβια. Αντιθέτως, φοβάμαι πως σε αυτήν την ταλιμπανική ως προς τις αντιλήψεις της χώρα ο μητροπολίτης θα μετατρεπόταν σε λαϊκό ήρωα και τότε οι κοινωνικές συνέπειες θα ήταν πολύ χειρότερες...
Αν όχι η αγάπη, τουλάχιστον η ανεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό αποτελούν πρωτίστως ζήτημα παιδείας κι εκπαίδευσης. Αν γινόταν προσωπικό βίωμα πως ο ομοφυλόφιλος, ο κομμουνιστής ή ο πρόσφυγας δεν είναι εκτρώματα που θέλουν να μολύνουν το γενικό πληθυσμό, όσος οχετός κι αν έβγαινε από το στόμα τού Αμβρόσιου θα πήγαινε κατευθείαν στα σκουπίδια, στο φυσικό του περιβάλλον δηλαδή. Με το να ποινικοποιείς το λόγο, έστω και το ρατσιστικό, δίνεις μια εύκολη απάντηση σε ένα σύνθετο πρόβλημα. Και γι' αυτό και μη αποτελεσματική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου