Η πολεμική υστερία ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία...

Αν θέλουμε ειρήνη, οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο. Γι' αυτό θα ήταν ουτοπικό να συζητούσαμε, για παράδειγμα, την κατάργηση των ενόπλων δυνάμεων όταν ο εξ ανατολών γείτονάς μας όταν δεν βρυχάται απλώς, προκαλεί θερμά επεισόδια. Αλίμονο, ωστόσο, αν μετατρέψουμε μια υπαρκτή αβεβαιότητα για τις προθέσεις τής Τουρκίας και του "Σουλτάνου" της σε εθνικό πολεμικό παροξυσμό και θεωρήσουμε λογικές εικόνες όπως του μικρού παιδιού που έφερε όπλο στην παρέλαση...

Όπως έχουμε μάθει να ζούμε και να προετοιμαζόμαστε για τους σεισμούς, με την ίδια ψυχραιμία πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα από την τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Όχι, όμως, και να είμαστε πρόθυμοι να παρασυρόμαστε από τις εκάστοτε προβοκάτσιες που μπαίνουν στο δρόμο μας την ώρα που προσπαθούμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας...

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν είναι ένας κλασικός δημαγωγός, ο οποίος προσαρμόζει τη ρητορική του σε αυτά που θέλει να ακούει ο λαός του. Κι επειδή οι Τούρκοι είναι μπαρουτοκαπνισμένοι κι όχι "φλώροι" Σκανδιναβοί διεγείρονται με πολεμικές ατάκες, ιαχές κι απειλές, τις οποίες ο πρόεδρός τους προσφέρει αβέρτα στο πόπολό του...

Δεν τον θεωρώ, όμως, τόσο ανόητο ώστε να προκαλέσει εκ προθέσεως πολεμική σύρραξη με την Ελλάδα, την ώρα μάλιστα που έχει εισβάλει στη Συρία κι ετοιμάζεται να πράξει το ίδιο στο Ιράκ, ή να ακυρώσει τη συμφωνία με την ΕΕ για το προσφυγικό από την οποία άλλωστε αποκομίζει σημαντικά υλικά οφέλη. Από τον πόλεμο με τη χώρα μας, ακόμα κι αν τον κέρδιζε, θα έβγαινε πολλαπλώς χαμένη και η τουρκική οικονομία, η οποία δεν είναι και σήμερα στα καλύτερά της...

Οπότε όλα καλά κι όλα ωραία και να μην ανησυχούμε; Όχι, γιατί όπως συμβαίνει και στην περίπτωση των αντάρτικων πόλης τα οποία δεν έχουν δολοφονική πρόθεση, το ατύχημα παραμονεύει και μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα πολύ αρνητικών εξελίξεων. Όταν παίζεις με τη φωτιά διακινδυνεύεις να καείς και να κάψεις και τους άλλους γύρω σου...

Τι θα συνέβαινε, για παράδειγμα, αν βυθιζόταν το σκάφος τού λιμενικού στα Ίμια και είχαμε και νεκρούς; Οι σώφρονες ηγέτες, όπως ήταν ο κι ο Ρ. Τ. Ερντογάν μέχρι ενός σημείου και γι' αυτό δεν είχε δημιουργήσει προβλήματα στο Αιγαίο ή στην κυπριακή ΑΟΖ, συνυπολογίζουν όλους τους παράγοντες. Η απόλυτη εξουσία, όμως, όπως αυτή που απολαμβάνει στη χώρα του, προκαλεί κι απόλυτη διαφθορά. Και είναι ακριβώς όταν πιστεύεις ότι είσαι άτρωτος, αφού έχεις επιζήσει κι ενός πραξικοπήματος, που γίνεσαι και πιο ευάλωτος, αλλά και πιο επικίνδυνος για όσους συνορεύουν μαζί σου...