Η ώρα τής κρίσης πλησιάζει και δεν εννοώ μόνο για την Ανγκελα...

Η κάθε πτώση είναι επώδυνη. Μόνο που είναι διαφορετικό να πέφτεις από τον 200ό όροφο ενός ουρανοξύστη κι άλλο από τον πρώτο ή το δεύτερο μιας ταπεινής πολυκατοικίας. Γι' αυτό και τις αμέσως προσεχείς ημέρες είναι η γερμανική κυβέρνηση η οποία θα πρέπει να αποφασίσει στην ουσία και για το δικό της μέλλον. Ο ελληνικός λαός ύστερα από πέντε χρόνια μνημονιακών πολιτικών που εξαθλίωσαν τους πολλούς και ισχυροποίησαν τους λίγους δεν έχει πλέον πολλά να χάσει. Και το ακόμα σημαντικότερο; Τόσο με την απόφασή του να νικήσει το φόβο στις εκλογές τής 25ης Ιανουαρίου όσο και με τη στήριξή του μετεκλογικώς, και σε ακόμα μεγαλύτερους αριθμούς, στην κυβέρνηση της Αριστεράς αποδεικνύει ότι είναι διατεθειμένος να τα παίξει όλα για όλα. Το σαπιοκάραβο έχει ξανοιχτεί πλέον από το λιμάνι όπου το κρατούσε αγκυροβολημένο η προπαγάνδα τού τρόμου. Βρίσκεται πια στη μέση τού ωκεανού και είτε θα το πνίξουν τα κύματα είτε θα προσεγγίσει μια απάνεμη ακτή. Κι αυτό ας το έχουν καλά στο νου τους κι ο Αλέξης Τσίπρας με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Γιατί αν, για παράδειγμα, συμφωνήσουν σε ένα τετράμηνο έστω μορατόριουμ στην εφαρμογή τού προεκλογικού τους προγράμματος, αυτό θα αποτελέσει μια μεγάλη ήττα. Ουδέν μονιμότερο άλλωστε του προσωρινού, όπως έχει δείξει και η πρόσφατη ιστορία...

Η Γερμανία φοβάται το Grexit. Συγγνώμη, γράψτε λάθος: η Γερμανία τρέμει το Grexit! Αν δεν το έτρεμε, ο Β. Σόιμπλε δεν θα έκανε πολεμικές δηλώσεις τού τύπου "λυπάμαι τους Ελληνες" ούτε θα ζητούσε στο χθεσινό Eurogroup την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας, σε συνεργασία βεβαίως με τις υποτελείς σε αυτόν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που, ακόμα κι όσες δεν το επιθυμούν με τη σφοδρότητα του Βερολίνου, αρνούνται ωστόσο ακόμα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να προστατεύσουν και τους δικούς τους λαούς από τη λιτότητα. Η Γερμανία έχει πολύ περισσότερα να χάσει κι αυτά δεν εξαντλούνται στην αυτόματη απώλεια, για παράδειγμα, 230.000 θέσεων εργασίας ή σε ένα πιθανότατο "bank run" που θα χτυπήσει όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Αν η Ελλάδα κερδίσει, αυτή η νίκη θα αποτελέσει την αρχή τής κατάρρευσης της γερμανικής Ευρώπης, το τέλος τής λιτότητας, θύμα τής οποίας υπήρξε κι ο γερμανικός λαός προς όφελος μιας ελίτ που γιγαντώθηκε πίνοντας και το δικό του αίμα. Αν για ένα πράγμα τουλάχιστον θα πρέπει να επιβραβεύσουμε τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση είναι για το ότι έχει κατορθώσει, μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, να καταδείξει στους ευρωπαϊκούς λαούς ότι η χώρα μας δεν απαιτεί από αυτούς να πληρώσουν το χρέος της, τουλάχιστον αυτό που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απεχθές, αλλά να της δοθεί η ευκαιρία να το κάνει ασκώντας πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης που δεν θα οδηγήσουν στην πλήρη εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού και με τη βοήθεια ενός νέου τύπου σχεδίου Μάρσαλ, δίχως τις αποικιοκρατικές δεσμεύσεις τού πρωτότυπου. Σε διαφορετική περίπτωση και η Ελλάδα θα εξαφανιστεί από το χάρτη και το χρέος της, κατά συνέπεια, δεν θα αποπληρωθεί ποτέ...

Ολοι κρίνονται κι αξιολογούνται αυτές τις ημέρες. Το κείμενο στο οποίο θα βάλει την υπογραφή της η κυβέρνηση Τσίπρα (δεν θεωρώ πως θα θελήσει στο τέλος η Γερμανία να "πυροβολήσει" τα πόδια της) θα αποτελέσει την πρώτη σοβαρή ένδειξη για το τί μπορούμε να περιμένουμε από τον νέο πρωθυπουργό και τους υπουργούς του. Με τη μέχρι σήμερα τακτική τους έχουν καταφέρει να συσπειρώσουν τον ελληνικό λαό, να τον βγάλουν στους δρόμους, να του αναπτερώσουν το ηθικό και να τον ξανακάνουν να αισθάνεται υπερήφανος. Σε ένα βαθμό έχει κατορθώσει το ίδιο και με τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς, αν κρίνουμε από τη μαζική συμμετοχή σε συγκεντρώσεις συμπαράστασης στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι το ισχυρότερο όπλο που έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση, την άρνηση δηλαδή των λαών να συνεχιστεί ο ακρωτηριασμός τους. Ο Αλέξης Τσίπρας κι ο Γιάνης Βαρουφάκης έχουν το ΟΚ να πάνε τη διαπραγμάτευση μέχρι τέλους, να φτάσουν στη ρήξη αν χρειαστεί. Γι' αυτό και στο χαρτί στο οποίο θα βάλουν την υπογραφή τους θα πρέπει στη χειρότερη περίπτωση να περιλαμβάνεται ένας έντιμος συμβιβασμός και στην καλύτερη η δυνατότητα να εφαρμόσουν απερίσπαστοι το πρόγραμμά τους, τουλάχιστον για μερικούς μήνες. Διαφορετικώς ας γνωρίζουν ότι θα έχουν ανοίξει την κερκόπορτα στο χάος, αυτοϋπονομεύοντας τις καλές τους προθέσεις...