Μην καρτεράτε να λυγίσουμε, τώρα μαλιστα που είμαστε τόσο κοντά στη μεγάλη νίκη των λαών...

Κατανοώ τη δυσφορία τής Ανγκ. Μέρκελ και του Β. Σόιμπλε. Δεν πολυασχολήθηκαν με την Ελλάδα κατά την προεκλογική περίοδο πιστεύοντας ότι και η κυβέρνηση της Αριστεράς θα ακολουθούσε το μοντέλο Σαχλαμαρά, θα έκανε την κωλοτούμπα της και θα συναινούσε στη διαιώνιση της λιτότητας. Αυτό, όμως, δεν έγινε και ούτε προβλέπω να γίνεται για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για κάτι τέτοιο. Συνομιλώντας και με πολίτες στη χθεσινή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος, την οποία πάντως ανέμενα μεγαλύτερη κι ας ήταν το κρύο τσουχτερό, συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι ο φόβος τής απόλυτης ρήξης με τη Γερμανία ταρακουνά πια μόνο τους ολιγάρχες αυτής της χώρας. Τους ίδιους που βρίσκονται χωμένοι σε κάθε λίστα φοροδιαφυγής που κυκλοφορεί ανά τον πλανήτη και τα ονόματα των οποίων προστατεύονται από εκείνη τη μερίδα τού Τύπου που δεν έχει πρόβλημα να "σεντράρει" ένα χαμηλόβαθμο δημόσιο υπάλληλο (και καλά κάνει) στην περίπτωση που υπεξαιρέσει 5.000 ευρώ από τον κρατικό κορβανά, αλλά που την πιάνουν οι ευαισθησίες της και τα "προσωπικά δεδομένα" όταν είναι να μιλήσει για τις απατεωνιές μερικών εκατοντάδων ή λίγων χιλιάδων οικογενειών που λυμαίνονται επί δεκαετίες αυτόν τον τόπο. Ο αρμόδιος υπουργός για την καταπολέμηση της διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδη το είπε, πάντως, ξεκάθαρα: περί τους 3.500 έλληνες ευθύνονται για φοροδιαφυγή επτάμισι δισεκατομμυρίων ευρώ...

Χαίρομαι αφάνταστα όχι μόνο για το ότι η κυβέρνηση επιμένει στο τέλος τής λιτότητας, αλλά και για τον πόλεμο σε βάρος των ολιγαρχών, όπως για παράδειγμα των τραπεζιτών. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ακούγονται πλέον κι από κυβερνητικά χείλη αλήθειες που αποκρύφτηκαν δολερώς τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Ανάμεσά τους και η αλήθεια ότι το 92% του "μεγαλύτερου δανείου τής ιστορίας", όπως καμάρωνε ο ρεζίλης των Παπανδρέου, δεν κατευθύνθηκε στην πλειονότητα του ελληνικού λαού, στην πληρωμή μισθών και συντάξεων ή στην κοινωνική πρόνοια, σύμφωνα με την επίσημη προπαγάνδα, αλλά στην εξόφληση παλαιότερων δανείων και στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Την ίδια ώρα εφαρμόστηκαν πολιτικές μαζικής φτωχοποίησης που απότρεπαν οποιαδήποτε ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, ώστε να εξέλθουμε του φαύλου κύκλου, από τις οποίες εξαιρέθηκε το κρατικοδίαιτο μεγάλο κεφάλαιο ή, τέλος πάντων, αφέθηκε να πληρώσει πολύ λιγότερα όχι μόνο σε σχέση με τον πραγματικό του πλούτο αλλά και με τις ευθύνες που κουβαλά διαχρονικά για την οικονομική καταστροφή τής Ελλάδας...

Παραλλήλως, διασώθηκαν τράπεζες που τα χρόνια τής επίπλαστης ευμάρειας δάνειζαν το ελληνικό Δημόσιο με τοκογλυφικά επιτόκια, όταν οι ίδιες δανείζονταν φτηνά από το ευρωσύστημα, λειτούργησαν όπως οι έμποροι ηρωίνης όταν δανειοδοτούσαν μικρομεσαία νοικοκυριά με υπέρογκα ποσά προωθώντας ακόμα και διακοποδάνεια ή εορτοδάνεια, ενώ σύναψαν πλειάδα θαλασσοδανείων με επιχειρηματίες κι εταιρείες με τους οποίους συνδέονταν με σχέση άμεσης ή έμμεσης εξάρτησης. Πρόκειται για τα ίδια θαλασσοδάνεια με τα οποία συντηρήθηκαν ακόμα και κόμματα ή μιντιακοί οργανισμοί που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν "βαρέσει" χρεοκοπία εδώ και πολύ καιρό...

Με τί θράσος ζητούν, επομένως, ορισμένοι από την κυβέρνηση να συνεχίσει να πορεύεται σε ένα δρόμο γεμάτο νάρκες για τους πολλούς; Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιάνης Βαρουφάκης και οι υπόλοιποι υπουργοί και στις προγραμματικές δηλώσεις τους έχουν αναπτύξει ένα, σε γενικές γραμμές, λογικό και δίκαιο σχέδιο εξόδου από την κρίση, το οποίο μάλιστα δεν αρνείται, ανάμεσα σε άλλα, ακόμα και την πληρωμή μέρους τού δημόσιου χρέους το οποίο κι αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολύ εύκολα επαχθές. Περιμένω, επομένως, στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας τη Γερμανία να επιδείξει τη σύνεση και τη διάθεση για κοινωνική δικαιοσύνη την οποία δεν έχει επιδείξει μέχρι σήμερα. Ας μην καρτερά η Ανγκ. Μέρκελ και οι ξένοι και ντόπιοι υποτακτικοί της πως θα λυγίσουμε...

Οπως είπε κι ο πρωθυπουργός στη Βουλή, εδώ που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Η μικρή Ελλάδα έχει ξυπνήσει από το λήθαργό της την Ευρώπη κ όλη τη Γη κι αυτό που απομένει είναι όλοι οι λαοί να σηκωθούν από τα κρεβάτια τους, να στοιχηθούν στο πλευρό τής ελληνικής κυβέρνησης και να απαιτήσουν δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και ίσες ευκαιρίες για την παραγωγή νέου. Οι μέχρι χθες "γραφικοί" χαρακτηρίζονται πλέον ακόμα κι από την επικεφαλής του ΔΝΤ άνθρωποι "ευφυείς και με σχέδιο". Οπως θα έλεγε κι ο Μαχάτμα Γκάντι, "πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, ύστερα σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς". Ε, λοιπόν, τώρα βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο...