Ακόμα και οι αριθμοί, άλλωστε, δεν βγαίνουν στους νεοφιλελεύθερους, που τόσο παραπάνω τους αγαπούν από τους ανθρώπους: η χώρα διαθέτει φέτος διπλάσιο πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με πέρυσι, η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε χρόνων, παρά τις Κασσάνδρες ο τουρισμός κατάγραψε νέο παγκόσμιο ρεκόρ αφίξεων κι εσόδων, ενώ αυξήθηκε και η κατανάλωση χάρη στα capital controls που επιβλήθηκαν ουσιαστικώς από τους δανειστές ως μέσο εκβιασμού τού ελληνικού λαού για να μην ψηφίσει το περήφανο ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου...
Την ίδια ώρα, καταβλήθηκε προσπάθεια ανακούφισης των ασθενέστερων στρωμάτων με το νόμο για την ανθρωπιστική κρίση, τις εκατό δόσεις, την κατάργηση του πεντάευρω στα νοσοκομεία, τα ανθρώπινα κέντρα παραμονής για τους πρόσφυγες, ένα ζήτημα το οποίο η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει γιατί απλούστατα είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει τους πολέμους στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική που έχουν γίνει το πεδίο βολής τού νέου Ψυχρού Πολέμου. Ταυτοχρόνως, δόθηκε επιτέλους ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών-προσφύγων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και δεν γνωρίζουν άλλη πατρίδα, άνοιξε η ΕΡΤ χωρίς τις σπατάλες τού παρελθόντος, βάζοντας τέλος στην εποχή τού μαύρου, θεσπίστηκαν διατάξεις για το σωφρονιστικό μας σύστημα που σέβονται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ βρίσκεται στη δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες, με τα τέλη χρήσης συχνοτήτων να εχουν ήδη καταλογιστεί...
Σκεφτείτε, επομένως, πόσα πιο πολλά μπορούν να επιτευχθούν υπό συνθήκες σχετικής σταθερότητας από τη στιγμή που από τα μέσα τού 2016 μέχρι και το 2018, όταν και λήγει το τρέχον πρόγραμμα, η χώρα δεν θα είναι αναγκασμένη να ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας αλλά να προχωρήσει σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αρκετές από τις οποίες έπρεπε να είχαμε προχωρήσει και μόνοι μας, σε καθεστώς μάλιστα εξασφάλισης των ταμειακών της υποχρεώσεων. Μέχρι το τέλος τού χρόνου, εξάλλου, έχει εξασφαλιστεί πως θα καταβληθούν στους ιδιώτες οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τού Δημοσίου προς αυτούς, ενώ ήρθε η ώρα να καταρτιστεί ένα ορθολογικό πλαίσιο διανομής των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ τού πακέτου Γιούνκερ...
Τη Δευτέρα το πιθανότερο είναι πως θα σχηματιστεί κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι, προφανώς, το πιο επιθυμητό σενάριο, αλλά όσοι έχουν αριστερές αναστολές μπορούν αντί να επιλέξουν κόμματα της εξωπραγματικής Αριστεράς ή να απέχουν από την ψηφοφορία να προσέλθουν και να δώσουν αυτοδυναμία στο ΣΥΡΙΖΑ. Η βίαιη ωρίμανση αφορά και τους αριστερούς ψηφοφόρους, οι οποίοι κάποια στιγμή οφείλουν να αντιληφθούν ότι είναι προτιμότερο να προσαρμόζονται οι ίδιοι στην πραγματικότητα από το να απαιτούν από την τελευταία να υποταχθεί σώνει και καλά στις επιθυμίες τους. Δώσαμε μια μάχη, τη χάσαμε, αλλά σε τί ωφελεί να κλαίμε ακόμα για το χυμένο γάλα όταν μας περιμένουν νέες μάχες στο άμεσο μέλλον;...
Αν η Λαϊκή Διάσπαση μπει στη Βουλή, επαναλαμβάνω αν, μπορεί να αποτρέψει τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, έστω το πιο αριστερό τής Φώφης και δίχως τα βαρίδια του παρελθόντος, τείνοντας χείρα φιλίας στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πιστεύω, βεβαίως, ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο κι αυτό γιατί οι περισσότεροι που την απαρτίζουν στην ουσία ασπάζονται την ίδια μη λογική με το ΚΚΕ, που προτιμά να πετροβολά από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης από το να αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες του. Οπως κι αν έχει, τη Δευτέρα πρωθυπουργός θα είναι ξανά ο Αλέξης Τσίπρας. Κι αυτό δεν με κάνει καθόλου απαισιόδοξο για το μέλλον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου