Ο ηγέτης δεν σβήνει φωτιές, πρέπει να δείχνει ότι τις σβήνει...

Θα έσβηναν άμεσα οι φωτιές αν ο Αλέξης Σαμαράς έπαιρνε μια μάνικα και κατάβρεχε τις εστίες τους ανά τη χώρα ταυτοχρόνως, αν ο Π. Σκουρλέτης ντυνόταν πυροσβέστης κι έπεφτε με αυτοθυσία στις φλόγες ή αν ο Ν. Τόσκας κρατούσε προσωπικώς τσίλιες για τον εντοπισμό εμπρηστών; Όχι βεβαίως, παρά μόνο στο φαντασιακό εκείνων που πιστεύουν ότι οι πολιτικοί έχουν υπεράνθρωπες ικανότητες και τα βράδια ενδύονται την κάπα τού Σούπερμαν, του Μπάτμαν ή του Σπάιντερμαν και σώζουν την ανθρωπότητα. Αλίμονο αν ακόμα κι ο επιχειρησιακός συντονισμός αφηνόταν στα χέρια ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο, μολονότι καμώνονται τους παντογνώστες για λίγες ψήφους παραπάνω...

Όλα αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός τής χώρας μπορεί να συνεχίζει τις διακοπές του σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Καμία χώρα δεν μπορεί να σωθεί από το χάρισμα του ηγέτη της και μόνο, αλλά τις δύσκολες ώρες τον θέλει δίπλα της, ακόμα κι αποκλειστικώς ως σύμβολο, αν όχι χάρη στις ικανότητές του. Ο λαός έχει το δικαίωμα να απαιτεί από τον άνθρωπο που τον έχει ψηφίσει για να ορίζει τις τύχες του να είναι τουλάχιστον ορατός και διαφανής 24 ώρες το 24ωρο, εφτά ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο. Η πολιτική, άλλωστε, είναι και διαχείριση των συμβόλων κι από τη στιγμή κατά την οποία στην παρούσα κυβέρνηση έχουν προ πολλού χάσει την ουσία θα ανάμενε κανείς πως τουλάχιστον θα διαχειρίζονταν την εικόνα τους πολύ καλύτερα από το θέαμα ηλιοκαμένων υπουργών που δείχνουν ολοφάνερα τη δυσφορία τους για το ότι κλήθηκαν εσπευσμένως από τις παραλίες για να κάνουν τη δουλειά τους...

Αν θέλαμε μια οπτική αναπαράσταση της απομάκρυνσης της κυβέρνησης από τους ψηφοφόρους της, αυτή μας δόθηκε με αφορμή τις φωτιές. Την ώρα που ακόμα κι ο Ηλ. Ψινάκης άφησε τις διακοπές του για να δηλώσει "παρών" στην κατάσβεση, εκείνοι που εκλέχθηκαν γιατί υποτίθεται πως ήταν σάρκα από τη σάρκα τού λαού δεν το κούνησαν ρούπι από τις παραλίες...

Το ότι και οι ψινάκηδες ή οι βορίδηδες το κάνουν για το σόου είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Το ζήτημα είναι πως εκείνοι που ψηφίστηκαν για να απονείμουν κοινωνική δικαιοσύνη έχουν καταντήσει ουραγοί κοινωνικής ευαισθησίας των λακέδων τής ολιγαρχίας. Ποιος το συνειδητοποιεί και δεν ντρέπεται και για λογαριασμό εκείνων που ούτε που το σκέφτονται να ντραπούν;...