Ας υποθέσουμε πως κλείνει η αξιολόγηση, με ή χωρίς νέα μέτρα. Είναι αυτό από μόνο του ικανό να επανεκκινήσει την οικονομία; Όχι βεβαίως! Αν, για παράδειγμα, περάσει η μείωση του αφορολόγητου στα 5.900 ευρώ, την οποία απαιτούν οι δανειστές και την οποία αποδέχονται ασμένως ο άθλιος Κούλης κι ο Γ. Στουρνάρας, αυτό θα σημάνει νέα επιβάρυνση των ασθενέστερων ομάδων, μολονότι ανάμεσά τους κρύβονται και φοροφυγάδες ολκής...
Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεν ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα μας περιμένουν στην επόμενη γωνία; Η αβεβαιότητα θα παραμένει όσο ο Β. Σόιμπλε θα είναι υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και θα μηχανορραφεί υπέρ τού Grexit κι όσο το ΔΝΤ θα αναζητά δικαιολογίες για να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα...
Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάθε δίκιο να αντιστέκεται, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, στη λήψη νέων μέτρων: έχει επιτύχει αξιοζήλευτες δημοσιονομικές επιδόσεις, οι προβλέψεις και των Ευρωπαίων είναι αισιόδοξες για το 2017, έχει προχωρήσει σε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις από οποιαδήποτε άλλη μνημονιακή κυβέρνηση, ανακεφαλαιοποίησε τις τράπεζες με πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που είχαν εκτιμηθεί, γενικότερα εφαρμόζει το δικό της μνημόνιο πολύ αποτελεσματικότερα από ό,τι οι προκάτοχοί της τα δικά τους. Γι' αυτό και είναι ντροπή ο άθλιος Κούλης να πηγαίνει στο Βερολίνο για να λάβει το δαχτυλίδι από την Ανγκ. Μέρκελ κατηγορώντας την κυβέρνηση για καθυστερήσεις.
Αν τα παντελόνια δεν τα φορά μόνο για να μην κρυώνει ας βγει κι ας πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό ότι είναι υπέρ τής πλήρους κατάργησης του αφορολόγητου, νέων μειώσεων στις συντάξεις, των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και των απολύσεων στο Δημόσιο. Όπως, φυσικά, οφείλει να τον πείσει γιατί πιστεύει ότι αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία και δεν θα υπάρξουν κι άλλα όσο εμείς υπαναχωρούμε συνεχώς από τις "κόκκινες γραμμές" μας...
Επαναλαμβάνω ότι δεν πιστεύω ότι αυτά που μας ζητούν τώρα ΔΝΤ- Σόιμπλε είναι τα τελευταία μέτρα, ώστε να είμαι πιο συγκαταβατικός με την αποδοχή τους στο όνομα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης. Είναι, ωστόσο, ανησυχητικό πως στο Μαξίμου τρέμουν έστω και να μιλούν για "plan B" υπό το φόβο των α λα Βαρουφάκη διαρροών...
Το να εκτιμάς πως οι εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις που δέχεται το δίδυμο Μέρκελ- Σόιμπλε θα το λυγίσουν, ενόψει και των εκλογών τού φθινοπώρου, είναι μια λογική αντίδραση. Είναι παράλογο, όμως, να έχεις βασίσει τη στρατηγική σου αποκλειστικώς σε αυτό το ενδεχόμενο, πόσω μάλλον όταν το παρελθόν σε έχει διαψεύσει και σε έχει κάνει να μιλάς για ψευδαισθήσεις, και να μην έχεις σχεδιάσει ένα εναλλακτικό πλάνο με αποτέλεσμα να παραμένεις εκτεθειμένος σε ένα νέο εκβιασμό. Τα πραξικοπήματα- για να θυμίσω το "this is a coup"- δεν θα επιτύγχαναν αν οι δημοκρατίες είχαν υψωμένα τείχη κι όχι απλώς αυταπάτες...
Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεν ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα μας περιμένουν στην επόμενη γωνία; Η αβεβαιότητα θα παραμένει όσο ο Β. Σόιμπλε θα είναι υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και θα μηχανορραφεί υπέρ τού Grexit κι όσο το ΔΝΤ θα αναζητά δικαιολογίες για να αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα...
Η ελληνική κυβέρνηση έχει κάθε δίκιο να αντιστέκεται, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό επίπεδο, στη λήψη νέων μέτρων: έχει επιτύχει αξιοζήλευτες δημοσιονομικές επιδόσεις, οι προβλέψεις και των Ευρωπαίων είναι αισιόδοξες για το 2017, έχει προχωρήσει σε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις από οποιαδήποτε άλλη μνημονιακή κυβέρνηση, ανακεφαλαιοποίησε τις τράπεζες με πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που είχαν εκτιμηθεί, γενικότερα εφαρμόζει το δικό της μνημόνιο πολύ αποτελεσματικότερα από ό,τι οι προκάτοχοί της τα δικά τους. Γι' αυτό και είναι ντροπή ο άθλιος Κούλης να πηγαίνει στο Βερολίνο για να λάβει το δαχτυλίδι από την Ανγκ. Μέρκελ κατηγορώντας την κυβέρνηση για καθυστερήσεις.
Αν τα παντελόνια δεν τα φορά μόνο για να μην κρυώνει ας βγει κι ας πει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό ότι είναι υπέρ τής πλήρους κατάργησης του αφορολόγητου, νέων μειώσεων στις συντάξεις, των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα και των απολύσεων στο Δημόσιο. Όπως, φυσικά, οφείλει να τον πείσει γιατί πιστεύει ότι αυτά τα μέτρα θα είναι τα τελευταία και δεν θα υπάρξουν κι άλλα όσο εμείς υπαναχωρούμε συνεχώς από τις "κόκκινες γραμμές" μας...
Επαναλαμβάνω ότι δεν πιστεύω ότι αυτά που μας ζητούν τώρα ΔΝΤ- Σόιμπλε είναι τα τελευταία μέτρα, ώστε να είμαι πιο συγκαταβατικός με την αποδοχή τους στο όνομα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης. Είναι, ωστόσο, ανησυχητικό πως στο Μαξίμου τρέμουν έστω και να μιλούν για "plan B" υπό το φόβο των α λα Βαρουφάκη διαρροών...
Το να εκτιμάς πως οι εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις που δέχεται το δίδυμο Μέρκελ- Σόιμπλε θα το λυγίσουν, ενόψει και των εκλογών τού φθινοπώρου, είναι μια λογική αντίδραση. Είναι παράλογο, όμως, να έχεις βασίσει τη στρατηγική σου αποκλειστικώς σε αυτό το ενδεχόμενο, πόσω μάλλον όταν το παρελθόν σε έχει διαψεύσει και σε έχει κάνει να μιλάς για ψευδαισθήσεις, και να μην έχεις σχεδιάσει ένα εναλλακτικό πλάνο με αποτέλεσμα να παραμένεις εκτεθειμένος σε ένα νέο εκβιασμό. Τα πραξικοπήματα- για να θυμίσω το "this is a coup"- δεν θα επιτύγχαναν αν οι δημοκρατίες είχαν υψωμένα τείχη κι όχι απλώς αυταπάτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου