Το ματσάκι γυρίζει...

Ήταν καλή η απόφαση του Eurogroup; Μένει να αποδειχθεί σε όσα συμπεριληφθούν στις προτάσεις των τεχνικών κλιμακίων που επιστρέφουν την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα. Αν, για παράδειγμα, η μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων και η αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων ισοσταθμιστούν από τη μείωση του ΕΝΦΙΑ, του ΦΠΑ σε τρόφιμα, ενέργεια κι εστίαση, καθώς κι από το πρόγραμμα τριών δισ. ευρώ για 100.000 θέσεις εργασίας τον επόμενο ενάμισι χρόνο και την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, θα μπορούμε να μιλάμε για την πρώτη ουσιαστικώς νίκη κατά τής άγριας λιτότητας. Υπάρχει, πάντως, ήδη ένα πολύ καλό σημάδι πως η απόφαση του Eurogroup ήταν θετική για τον ελληνικό λαό κι αυτό δεν είναι άλλο από την "ξαφνική" ασθένεια του άθλιου Κούλη, η οποία δεν του επέτρεψε να εκφωνήσει ομιλία με την οποία έλπιζε να κατακεραύνωνε την κυβέρνηση για τη μη ολοκλήρωση της β' αξιολόγησης...

Είναι πλέον εμφανέστατη η αμηχανία τής ΝΔ από τη στρατηγική της ήττα. Άλλωστε ο ακροδεξιός αντιπρόεδρός της το είχε ομολογήσει, μέσα στην παραζάλη που προκαλεί η πάση θυσία αυτοπροβολή του, ότι στόχος της ήταν να μην ολοκληρωθεί η β' αξιολόγηση ή, έστω, αυτή να συνοδευτεί με σκληρά μέτρα, η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές κι ο ίδιος με τους συνοδοιπόρους του να επιστρέψουν στην εξουσία καβάλα σε ένα λευκό άλογο, αποκαθαρμένοι από τα αμαρτήματα του παρελθόντος.

Ο άθλιος Κούλης έχει ζητήσει την προσφυγή στις κάλπες τόσες φορές αυτό το χρόνο που βρίσκεται στην ηγεσία τού κόμματός του- αλήθεια, πώς θα ολοκληρωνόταν το συντομότερο δυνατό η αξιολόγηση, όπως διατυμπάνιζε, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;- ώστε να έχει ξεπεράσει σε γραφικότητα ακόμα και τον Β. Λεβέντη και το δικό του αίτημα για οικουμενική κυβέρνηση. Προφανώς στο Μοσχάτο πρέπει να καταλήξουν γρήγορα σε νέο αφήγημα πριν εξαντληθεί τελείως κι ο κομματικός στρατός, ο οποίος προετοιμαζόταν πυρετωδώς για έναν πόλεμο που μάλλον δεν θα πραγματοποιηθεί το 2017 ή το 2018...

Φυσικά μόνο η διατύπωση του νομοσχεδίου που θα ολοκληρώνει τη β' αξιολόγηση θα μας βοηθήσει να καταλήξουμε ή όχι στο συμπέρασμα ότι από το 2019 η χώρα θα κινείται με ένα άλλο μείγμα πολιτικής από αυτό που επικράτησε τα τελευταία εφτά χρόνια. Ένα, όμως, ακόμα καλό σημάδι ήταν η χθεσινή δημόσια τοποθέτηση του Β. Σόιμπλε, η οποία υπολειπόταν πολύ σε αλαζονεία προηγούμενων δηλώσεών του. Θα ήταν υπερβολή να έγραφα για ήττα τού υπουργού Οικονομικών τής Γερμανίας, ο ο οποίος είναι καταφανέστατο ότι επιδιώκει το Grexit, αλλά όπως κι αν έχει, προέκυψε ένα σοβαρό πρώτο πλήγμα στην ατσαλάκωτη εικόνα τού σκληρού Γερμανού. Κι αυτό οφείλουμε να το πιστώσουμε στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία πολιτεύεται μακριά από το "ναι σε όλα" τής μνημονιακής αντιπολίτευσης και την ανέξοδη συνθηματολογία τής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης. Το ματσάκι γυρίζει, αλλά χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα για να κερδηθεί...