Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, ωστόσο, ο πρωθυπουργός είχε υπογράψει το δικό του μνημόνιο, υποσχόμενος απλώς ένα παράλληλο πρόγραμμα ανακούφισης. Τότε θα μπορούσε να είχε επιλέξει άλλο κυβερνητικό εταίρο, δεν το έπραξε όμως σεβόμενος- κι αυτό είναι αξιέπαινο- πως είχε δώσει μια κοινή μάχη με τους ΑΝΕΛ κόντρα και στο σπάσιμο της διαπλοκής...
Καμία επιλογή δεν έρχεται ωστόσο δίχως κόστος. Την ίδια ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ, o Αλ. Τσίπρας και οι συριζαίοι υπουργοί κατακεραυνώνουν, κι ορθώς, την ακροδεξιά στροφή τής ΝΔ, παριστάνουν πως λησμονούν την κυβερνητική συνεργασία τους με ένα κόμμα που μόνο ευφημιστικά μπορεί να αποκληθεί κεντροδεξιό. Αν δώσεις ένα ερωτηματολόγιο για κεντρικά πολιτικά και ιδεολογικά ζητήματα- από το Μακεδονικό έως το διαχωρισμό κράτους κι εκκλησίας- στον Αδ. Γεωργιάδη, στον Μ. Βορίδη και στους περισσότερους ΑΝΕΛίτες, στις περισσότερες περιπτώσεις θα ταυτίζονται οι απαντήσεις τους κι ας υποκρίνονται πως ο ένας μισεί τον άλλο θανάσιμα...
Δεν γνωρίζω αν επιχειρηματίες με ποινικές διώξεις σε βάρος τους για κακουργήματα και με συγγενικές ή φιλικές σχέσεις με τον Κ. Μητσοτάκη δωροδοκούν βουλευτές για να ρίξουν την κυβέρνηση. Φυσικά και το δεν το αποκλείω, λαμβάνοντας υπόψη το χαμηλό ηθικό υπόβαθρο όλου αυτού του συρφετού, καθώς και την οικογενειακή παράδοση στις αποστασίες των Μητσοτάκηδων...
Ο Αλ. Τσίπρας, ωστόσο, όταν αποφάσιζε να γράψει Ιστορία επιλύοντας το Μακεδονικό και διαχωρίζοντας το κράτος από την εκκλησία όφειλε να γνωρίζει με ποιον συγκυβερνά και να αποδεχόταν ότι θα το πάλευε μέχρι τέλους, αλλά αν δεν τα κατάφερνε αυτό θα οφειλόταν κυρίως στις δικές του επιλογές το 2015. Όποιος κυβερνά με τους καμένους ενδεχομένως να πεθαίνει κι από αυτούς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου