Κι όμως, είναι αυτό ακριβώς που νομίζετε...

Έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον κατηγορήσαμε για το Predator, έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον καταγγείλαμε για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τη μονταζιέρα των Τεμπών, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τα ουισκάκια και τα πούρα του με την ολιγαρχία. Ο μόνος που δεν ντρέπεται ποτέ να προσβάλλει τους άλλους είναι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Κάνει εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια πολιτική ως πρωθυπουργός με τα "δεν ντρέπεστε" και πιστεύει ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα...

Ξέρετε τι μας λέει επί της ουσίας ο πρωθυπουργός; "Αυτό που βλέπετε με τα μάτια σας κι ακούτε με τα αφτιά σας δεν είναι αυτό που φαίνεται". Φυσικά το αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών τον δικαιώνει, μόνο που δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για πάντα, ιδίως όταν έχουν μεσολαβήσει και 57 αδικαίωτοι νεκροί. Η αποφασιστικότητα του ηγέτη στις δημοκρατίες κάποτε συγκρούεται με τα αμαρτήματά του κι όταν αυτά είναι πολύ περισσότερα τότε ο ηγέτης γίνεται πρώην...

Αν η Ελλάδα ήταν Ρωσία ή Κίνα ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να πουλά αποφασιστικότητα για μεταξωτές κορδέλες. Είμαστε, όμως, κράτος- μέλος τής ΕΕ κι όχι ένα εξ ορισμού αυταρχικό καθεστώς. Ναι μεν κι εμείς αναζητάμε πατερούληδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τους επιτρέπουμε τα πάντα. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν εγγυώνται ούτε την ασφάλειά μας. Αν η χώρα, για παράδειγμα, είχε ένα σιδηρόδρομο που δεν προκαλούσε ανασφάλεια τότε θα έχωνε ευκολότερα το κεφάλι της στην άμμο για τα σκάνδαλα του αρχηγού. Από τη στιγμή, ωστόσο, που τελειώνουν και τα pass τελειώνουν και οι ημέρες του...

 
 

Όσο υπάρχουν κούτσουρα θα καίνε και τα τζάκια...

Ο γιος τού μπαμπά κι ο ανιψιός τού θείου δεν εγκαλούνται γιατί τα Τέμπη έτυχαν στη βάρδια τους, όπως στρεψόδικα μας λέει το κυβερνητικό αφήγημα, ή γιατί δεν ολοκλήρωσαν μια σύμβαση κι όποιος υπουργός δεν το κάνει θα έπρεπε να διώκεται για κάθε αυτοκινητικό δυστύχημα στη χώρα. Εγκαλούνται, πέρα από το μπάζωμα ή τη μονταζιέρα, γιατί είχαν προειδοποιηθεί εγγράφως και με παραιτήσεις από τρία δικά τους στελέχη κι όχι μόνο από τον πρόεδρο των μηχανοδηγών. Με λίγα λόγια, γιατί ήξεραν ότι έρχεται το κακό, δεν έκαναν τίποτα και ζητούσαν να ντραπούν αυτοί που τους προειδοποιούσαν κι όχι οι ίδιοι...

Κι επειδή τα λογικοφανή επιχειρήματα για τα Τέμπη στερεύουν, η κυβέρνηση το έχει ρίξει στο τσάμικο συγκρίνοντας μήλα με ντομάτες. Το καθεστώς που αναβάθμισε, για παράδειγμα, τους επιχειρησιακούς υπεύθυνους για το Μάτι αναρωτιέται τώρα γιατί δεν διώχθηκαν. 

Ή συγκρίνουν τον θάνατο 57 ανθρώπων με την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξει δικό του κανάλι το οποίο δεν έγινε με απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ την ίδια ώρα που για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια οι καναλάρχες πλήρωσαν για τις τηλεοπτικές άδειες και διασφαλίστηκαν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Και την ίδια ώρα που η Ρ. Δούρου αθωώθηκε για τη Μάνδρα κι ο Χρ. Σπίρτζης ζητά να ελεγχθεί ο Καραμανλής παριστάνει τον πρόθυμο για διερεύνηση κρυπτόμενος όμως πίσω από το νόμο περί ευθύνης υπουργών...

Οι ευθύνες Μητσοτάκη- Καραμανλή θα αποδοθούν κάποια στιγμή είτε από τη δικαιοσύνη είτε από το λαό είτε από την ιστορία. Τα τζάκια, ωστόσο, θα συνεχίσουν να καίνε και να βρομίζουν την πολιτική ατμόσφαιρα όσο τα τροφοδοτούμε με κούτσουρα, όσο δηλαδή τα ψηφίζουμε γιατί προτιμάμε τα ηχηρά επώνυμα από την αξιοκρατία, τη φεουδαρχία από τη δημοκρατία, την οικογενειοκρατία από τη δικαιοσύνη. Αν μη τι άλλο, το Μάιο και τον Ιούνιο του 2023 οι Σέρρες απέδειξαν ότι έχουμε πολλά άλματα να κάνουμε ακόμα μέχρι να ξεφύγουμε από τον κοτζαμπασισμό...

.

Οι γενίτσαροι βαράνε πάντα πιο δυνατά...

Πολύ δύσκολα ένας ηθικός ή φυσικός αυτουργός μπορεί να την γλιτώσει αν δεν έχει συνεργούς, ιδίως όταν τα εγκλήματά του είναι εξόφθαλμα. Αν, για παράδειγμα, οι υπό παρακολούθηση υπουργοί ζητούσαν να μάθουν τι συνέβη, αν ο σταθμάρχης τής Λάρισας δεν ήταν ομαδικό βύσμα, αν τα προσωπικά δεδομένα δεν είχαν δοθεί σε όλη τη ΝΔ τα στόματα θα άνοιγαν πιο εύκολα και η αλήθεια θα είχε ήδη αποκαλυφθεί. Όπως, όμως, η γαλλική αριστοκρατία στην εποχή τού βασιλιά Ήλιου είχε επενδύσει την ύπαρξή της στον Λουδοβίκο κι αυτός με τη σειρά του την είχε κάνει συμμέτοχο των αμαρτημάτων του, ομοίως και το καθεστώς Μητσοτάκη κρύβεται πίσω από αυτοφωράκηδες και βολεμένους για να συνεχίζει τις πομπές του...

Οι 157 βουλευτές τής ΝΔ έχουν βασίσει την πολιτική τους ύπαρξη στον πρωθυπουργό. Κάποιοι είναι υπουργοί, άλλοι ήταν και οι περισσότεροι ελπίζουν πως θα γίνουν. Με όλα αυτά η ανθρώπινη συνείδηση δεν έχει καμία σχέση. 

Οι 57 νεκροί των Τεμπών, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, η ελευθεροτυπία δεν συνιστούν παράγοντες που συνεκτιμούν στην ψήφο τους. Είναι, "απλώς", παράπλευρες απώλειες στην αγωνία τους να κρατήσουν τα οφίτσιά τους ή να αποκτήσουν καλύτερα...

Οι γενίτσαροι είναι διαχρονικά αυτοί που βαράνε πιο δυνατά γιατί αυτοί νιώθουν την ανάγκη να πείθουν ότι ανήκουν πλέον εκεί όπου δεν γεννήθηκαν. Σε αυτό το πλαίσιο ο Γ. Φλωρίδης δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά την επιβεβαίωση του κανόνα. Φυσικά η αυτογελοιοποίηση δεν τους ενοχλεί, είναι αναγκαίο κακό να γίνεσαι γελωτοποιός για να αισθάνεσαι τη ζεστασιά τού βασιλιά, ακόμα και του πιο φαύλου. Ιδίως του πιο φαύλου... 

 

 

Η ολιγαρχία δεν πολεμά ό,τι της ανήκει...

Μήπως είναι υπερβολικός ο Στέφανος Κασσελάκης όταν ζητά διεθνείς παρατηρητές για τις εκλογές; Αν δεν ξέραμε ότι το καθεστώς Μητσοτάκη παρακολουθεί ακόμα και τους υπουργούς του ή ότι υπεξαιρεί προσωπικά δεδομένα πολιτών, μπορεί και να σας απαντούσα καταφατικώς. Δεν θα χώσω, ωστόσο, το κεφάλι μου στην άμμο. Ένα καθεστώς το οποίο, ανάμεσα σε άλλα, καταδικάζει η Ευρωβουλή, βρίσκεται πολύ χαμηλά στις διεθνείς κατατάξεις για την ελευθερία τού Τύπου και το οποίο συγκαλύπτει εθνικές τραγωδίες δεν το εμπιστεύεσαι για το οτιδήποτε...

Τα οικονομικά συμφέροντα δεν πολεμούν τον Κ Μητσοτάκη. Δεν πολεμάς κάτι το οποίο σου ανήκει. Όποιος ζει, άλλωστε, από το ξίφος πεθαίνει κι από αυτό. Αν, επομένως, ο πρωθυπουργός δεν επιθυμούσε να τον ελέγχει η ολιγαρχία θα μπορούσε να την πολεμά από την πρώτη ημέρα που ασχολήθηκε με την πολιτική. Μόνο που σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα τα κατάφερνε μάλλον να γινόταν ούτε πρόεδρος της ΝΔ. Γι' αυτό και δυσκολεύεται κάποιος να πιστέψει ότι ο Μητσοτάκης έγινε ξαφνικά Αλέξης Τσίπρας ή Στέφανος Κασσελάκης, στόχος δηλαδή της διαπλοκής... 

Η κυβέρνηση πιθανότατα δεν θα πέσει από την πρόταση δυσπιστίας. Πιθανόν, επίσης, να κέρδιζε και τις βουλευτικές εκλογές αν αυτές πραγματοποιούνταν σε ένα μήνα από τώρα. Δεν θα πραγματοποιηθούν, ωστόσο, σε ένα μήνα από τώρα και κάθε ημέρα που μεσολαβεί μέχρι να φτάσουμε εκεί θα επιδεινώνει τη φθορά τού καθεστώτος. Εύχομαι, απλώς, όταν ωριμάσουν οι κοινωνικές συνθήκες για την ανατροπή η χώρα να μην βρίσκεται στην κατάσταση που την ανέλαβε και την προηγούμενη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ...

 

Ορφανός και πατροκτόνος...

Προφανώς δεν είναι πλέον όλοι οι ολιγάρχες ευχαριστημένοι με το καθεστώς Μητσοτάκη. Εδώ και καιρό είχα γράψει πως δεν θα είναι πάντοτε όλοι οι χορηγοί του ευχαριστημένοι μαζί του αφού οι πλούσιοι ενδιαφέρονται να γίνονται πλουσιότεροι κι όχι ΄"απλώς" να παραμένουν πλούσιοι. Και είχα γράψει, επίσης, πως μόνο όταν ξεσπάσει ένας πόλεμος διαπλεκόμενων θα μάθουμε την αλήθεια. Ενδεχομένως σε αυτό το σημείο να βρισκόμαστε σήμερα. Ενδεχομένως...

Το να ακούς τον πρωθυπουργό και τους υπό παρακολούθηση από τον ίδιο υπουργούς του να κλαυθμηρίζουν πως τους πολεμούν τα συμφέροντα μοιάζει με εκείνον που σκότωσε τους γονείς του, αλλά ζητά επιείκεια από το δικαστήριο γιατί έμεινε ορφανός. Αν κάποιος σε αυτήν τη χώρα δεν δικαιούται να μιλά για διαφθορά, νεποτισμό, διαπλοκή αυτός είναι ο Κ. Μητσοτάκης. Αν δεν υπήρχαν, ο ίδιος θα ήταν περιπτεράς, στην καλύτερη περίπτωση...

Είναι ωφέλιμο για τον τόπο να καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις οι ολιγάρχες του; Φυσικά κι όχι. Ο λαός είχε, όμως, την ευκαιρία σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις να ανατρέψει αυτούς που τον παρακολουθούν, διαθέτουν τα προσωπικά του δεδομένα και τον χειραγωγούν, αλλά προτίμησε το παραμύθι πως τα επιδόματα θα είναι παντοτινά, αδιαφορώντας για το ότι παντοτινά είναι μόνο οι φόροι, ο θάνατος και τα υπερκέρδη των λίγων. Γι' αυτό κι έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη πως θα κάνουν τη δουλειά οι μαριονετίστες από το λούμπεν προλεταριάτο και πρεκαριάτο. Η δημοκρατία ηττήθηκε έτσι κι αλλιώς το 2023 από τα fuel και market pass... 

 

Χάρη στο ΣΥΡΙΖΑ η Μελόνι δεν θα γινόταν ποτέ πρωθυπουργός στην Ελλάδα...

Έχετε αναρωτηθεί γιατί στην Ελλάδα, την ευρωπαϊκή χώρα δηλαδή που φτωχοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη την τελευταία 15ετία, δεν κατέχουν ή διεκδικούν την εξουσία ακροδεξιοί όπως συμβαίνει σε πλουσιότερες χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία; Γιατί στην Ελλάδα έχουμε ένα κόμμα που λειτουργεί ως προοδευτικό ανάχωμα στη μισαλλοδοξία, στο ρατσισμό και στο σκοταδισμό, το ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, το ΣΥΡΙΖΑ που φλέρταρε με το λαϊκισμό, δεν εκπλήρωσε όλες τις λαϊκές προσδοκίες και κόντεψε να διαλυθεί, αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια κι επέλυσε ένα εθνικό θέμα που ο πάλαι ποτέ δικομματισμός, ο οποίος είχε χρεοκοπήσει τη χώρα σε όλα τα επίπεδα, δεν θα επέλυε ποτέ...

Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή των μνημονίων αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα θα ήταν η Χρυσή Αυγή. Κι όσο κι αν κάποιοι αγαπούν να μισούν τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμα κι αυτοί, οι θιασώτες τής θεωρίας των δύο άκρων, δεν θα τολμούσαν να τον ταυτίσουν με τον Μιχαλολιάκο ή τον Κασιδιάρη. Έτσι και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο προοδευτικό ανάχωμα απέναντι σε μια ακροδεξιά που δεν δέρνει στους δρόμους, αλλά με το λόγο της κακοποιεί τη δημοκρατία, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα...

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητούμενο τόσο για το ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τα υπόλοιπα αυτοαποκαλούμενα προοδευτικά κόμματα δεν είναι να παίξουν μπάλα με τους κανόνες τής ακροδεξιάς. Η Αριστερά, για παράδειγμα, δεν μπορεί ποτέ να πει "έξω οι ξένοι γιατί κλέβουν τις δουλειές των Ελλήνων" πρώτα και κύρια γιατί αυτό δεν ισχύει και γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έπαυε να είναι Αριστερά... 

Οφείλει, ωστόσο, σε τέτοιου είδους ζητήματα να ενσωματώνει τις ανησυχίες των πολιτών, να εξηγεί κι όχι να νουθετεί, να ακούει προτού μιλήσει. Μόνο έτσι θα γλιτώσει τη δημοκρατία μας από τους δημαγωγούς της, μόνο με αυτόν τον τρόπο οι επιστολές τού Ιησού και οι κηραλοιφές δεν θα γίνουν κυβερνητικό πρόγραμμα...

 

 
 

Η δημοκρατία ευγνωμονούσα για τα σώβρακα του Κασσελάκη...

Με ρωτάνε αρκετοί γιατί πρέπει να βλέπουμε βιντεάκια με το πώς διπλώνει τα σώβρακά του ο Στέφανος Κασσελάκης. Κατ' αρχάς ουδείς υποχρεώνει κανέναν να τα παρακολουθεί. Το ότι ακριβώς τα παρακολουθούν και σοβαροί άνθρωποι είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αν, εξάλλου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν απευθυνθεί και σε αυτούς που ασχολούνται ελάχιστα ή καθόλου με την πολιτική αύριο μεθαύριο θα αναρωτιόμαστε γιατί μας κυβερνά ο Κ. Μητσοτάκης με αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Κ. Βελόπουλο...

Δεν είμαι αντίθετος στο να γίνει η ψήφος υποχρεωτική με κυρώσεις, διοικητικές ή και χρηματικές. Αν αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι απλώς δικαίωμα αλλά και υποχρέωση, ο πολίτης που δεν εμφανίζεται στην κάλπη κι όχι για λόγους ανωτέρας βίας δεν θα έπρεπε να απολαμβάνει μόνο τα προνόμια της δημοκρατίας αλλά να υφίσταται και τις υποχρεώσεις της. Ας εμφανίζεται, συνεπώς, κι ας ψηφίζει άκυρο ή λευκό. Να εμφανίζεται όμως, ιδίως αν θέλει από την επόμενη ημέρα να ασκεί κριτική σε όσους τον κυβερνούν κι όχι χωρίς τη βάσανο ανάληψης της ελάχιστης ευθύνης από την πλευρά του...

Από τη στιγμή, επομένως, που η ψήφος δεν είναι στην πράξη υποχρεωτική κάθε πολιτικό κόμμα και κάθε πολιτικός αρχηγός οφείλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να πείθουν τους πολίτες να προσέρχονται και να τους ψηφίζουν. Εκτός αν κάποιοι βολεύονται με την αποχή. Κι αν αυτό είναι πιο πιθανό να γίνει μέσω ενός πρωινάδικου κι όχι μιας πανεπιστημιακής συζήτησης για τον διαλεκτικό υλισμό ας γίνει μέσω του πρωινάδικου. Κι αν, εν προκειμένω, ο Κασσελάκης κατορθώσει να φέρει περισσότερο κόσμο στις κάλπες, είτε ψηφίσουν είτε όχι ΣΥΡΙΖΑ, η δημοκρατία- έστω αυτή η κουτσή κι αναχρονιστική κοινοβουλευτική- θα πρέπει να τον ευγνωμονεί...  

  

 

Ο Μητσοτάκης μπορεί να ρωτήσει τον Τσίπρα τι ακολουθεί όταν χάνεις την αξιοπιστία σου...

Στο καθεστώς Μητσοτάκη ομολογούν πλέον χωρίς ξύλο ότι παραβιάζουν συστηματικώς το κράτος δικαίου. Γιατί τι άλλο από ομολογία είναι όταν προκειμένου να αποφύγουν τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται στην ουσία παρουσιάζουν την Ευρωβουλή και την Ευρωπαία Εισαγγελέα σαν να είναι το Ανώτατο Σοβιέτ ή κάποιος κομματικός κομισάριος; Και τι άλλο από κυβερνητικά γιουσουφάκια είναι οι Έλληνες εισαγγελείς και δικαστές που ζητούν την αθώωση παιδοβιαστών ή βγάζουν τη μία ανακοίνωση μετά την άλλη όχι για τα Predator ή τις διαρροές προσωπικών δεδομένων, αλλά για να επιτεθούν σε όσους τα διερευνούν;...

Η Μαρία Καρυστιανού και οι υπόλοιποι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι μόνοι τους. Έχουν δίπλα τους τουλάχιστον ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν υπογράψει το σχετικό ψήφισμα, έχουν μαζί τους και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Είναι, επίσης, λογικό να μην έχουν μαζί τους την υπαίτια κυβέρνηση. Είναι, ωστόσο, ντροπιαστικό να μην έχουν μαζί τους και τους εγχώριους θεσμούς που θα όφειλαν να ελέγχουν την εξουσία αντί να την στηρίζουν...

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε έντονο πρόβλημα αξιοπιστίας στις τελευταίες εκλογές. Καμία δήλωση Κατρούγκαλου δεν θα του είχε κάνει ζημιά αν οι πολίτες τον εμπιστεύονταν. Το καθεστώς Μητσοτάκη αντιμετωπίζει πλέον το ίδιο πρόβλημα γιατί κι αν ακόμα δεν επιδίωκε να νοθεύσει άμεσα τις ευρωεκλογές- εμμέσως φυσικά και γίνεται με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων ψηφοφόρων κι όχι μόνο- έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να ρωτήσει τον Αλέξη Τσίπρα τι ακολουθεί όταν αυτό συμβεί...

  

  
 

Όποιος βιάζεται σκοντάφτει στις πομπές του...

Ποιος πιστεύει ότι δύο μικρομεσαία στελέχη τής ΝΔ με άμεση αναφορά στην οικογένεια Μητσοτάκη έδωσαν προσωπικά δεδομένα ψηφοφόρων με δική τους πρωτοβουλία; Και ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτά τα έλαβε μόνο η Ανν. Μ. Ασημακοπούλου και κανένας άλλος; Μόνο όσοι πιστεύουν ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν ήξερε τίποτα για το Predator ή για την κατάσταση στο σιδηρόδρομο ή πως έμαθε για τα καρτέλ μόλις τους τελευταίους μήνες...

Το καθεστώς Μητσοτάκη φθείρεται και φθείρεται ραγδαία κυρίως λόγω γεγονότων που έγιναν ή συνεχίζονται από την πρώτη τετραετία του. Πολύ δύσκολα, συνεπώς, θα καταφέρει να τη βγάλει καθαρή από ένα γεγονός που θα συμβεί κατά την τρέχουσα θητεία. Γι' αυτό βιάζεται να καταλάβει κάθε αρμό τής εξουσίας, να μπετονάρει κάθε τρύπα στην ηγεμονία του, να χειραγωγήσει ακόμα και το εκλογικό αποτέλεσμα...

Γενικώς ο Κ. Μητσοτάκης βιάζεται, σαν κάποιος να τον κυνηγά ή σαν να πρέπει να τελειώσει με εκκρεμότητες πριν αλλάξουν τα κόζα. Κι όπως είναι λογικό, όταν βιάζεσαι σκοντάφτεις ή διαλέγεις να δίνεις μάχες σε γήπεδα που δεν είναι βολικά. Αλήθεια τώρα, με τις offshore πιστεύει ότι θα εξοντώσει τον Στέφανο Κασσελάκη; Στο σπίτι τού Βολταίρου δεν έχει φίλους να του μιλήσουν για αυτογκόλ και για σκοινιά;...

 

Η γενική αδιαφορία δεν ξεπλένεται με την ειδική ευαισθησία...

Οι πολίτες καλά κάνουν κι εξεγείρονται σήμερα για τα Τέμπη ή τον Μίχο. Αυτή είναι μια υγιέστατη αντίδραση απέναντι στην αδικία. Αν είχαν εξεγερθεί, ωστόσο, και για το Predator ή την Πύλο μπορεί και να τα είχαμε αποφύγει όλα αυτά... 

Όταν ανέχεσαι ο πρωθυπουργός τής χώρας να παρακολουθεί τους υπουργούς του, την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και πολιτικούς του αντιπάλους ή να συγκαλύπτει τον πνιγμό 500 μεταναστών με το επιχείρημα "και τι με νοιάζει εμένα" θα έρθει η ημέρα που θα αντιληφθείς ότι αυτή η μορφή άσκησης εξουσίας δεν ενδιαφέρεται ούτε και για τη ζωούλα σου. Κι αυτή η ημέρα έχει έρθει εδώ και πολύ καιρό... 

Ο θύτης παρουσιάζεται ως θύμα και το θύμα ως θύτης κατ' επανάληψη σε αυτήν τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Για σκεφτείτε το λίγο: ο Κ. Μητσοτάκης, που στο μεγαλύτερο κομμάτι τού ενήλικου βίου του ήταν είτε φοιτητής είτε πολιτικός διαθέτει 40 ακίνητα, για να μην αναφερθώ στην υπόλοιπη περιουσία του... 

Ήταν τρία χρόνια αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και είναι πέντε χρόνια πρωθυπουργός, έχοντας δώσει στο μεσοδιάστημα εκατοντάδες συνεντεύξεις. Πότε τον ρώτησε κάποιος "κύριε πρόεδρε, πόθεν γίνατε πλούσιος";...

Ποιος ξέρει, μπορεί ύστερα από τη λαϊκή κινητοποίηση για τα Τέμπη και τον παιδοβιαστή να πάει και κάποιος φυλακή. Αλίμονο, όμως, στη χώρα όπου για να λειτουργήσουν τα θεσμικά της αντίβαρα πρέπει οι πολίτες να ξημεροβραδιάζονται στους δρόμους και να συλλέγουν ενάμισι εκατομμύριο υπογραφές. 

Γιατί κι αν ακόμα ο Καραμανλής ή ο Μίχος καταλήξουν στη φυλακή θα έχουν περάσει απαρατήρητοι από τα ραντάρ αμέτρητοι άλλοι εγκληματίες τού λευκού κολάρου με τις κατάλληλες διασυνδέσεις. Κι αυτό είναι ντροπή τους, είναι όμως και ντροπή μας όταν ξεπλένουμε τη γενική αδιαφορία μας με την ειδική ευαισθησία μας...

 

Για να χάσουν την αλαζονεία τους πριν χάσουν και την εξουσία...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχανε με 20+ μονάδες διαφορά τις εκλογές αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε φροντίσει να απαλλαγεί από τους μετέπειτα αποστάτες. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι θα έχανε έτσι κι αλλιώς κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στην πανδημία, στις μη επιστρεπτέες προκαταβολές και στα pass. Στην επίκληση, δηλαδή, από το καθεστώς Μητσοτάκη εξωτερικών κινδύνων για τους οποίους δεν ευθυνόταν και στην επιδοματική πολιτική που χρύσωνε ένα πολύ πικρό χάπι...

Το ότι ο Κ. Μητσοτάκης εξαπάτησε φυσικά και δεν ακυρώνει τη λαϊκή ευθύνη, ιδίως όταν είχαν προηγηθεί και τα Τέμπη. Πόσο αφελές είναι, άλλωστε, να πιστεύεις ότι θα μένεις επ' άπειρον σπίτι, δεν θα εργάζεσαι και θα σου πληρώνει το κράτος τα προς το ζην; Τίποτα, όμως, δεν διαρκεί για πάντα κι όσο μεγαλύτερη η εξαπάτηση τόσο και πιο δυναμική καταλήγει να είναι η τιμωρία της...

Η ΝΔ θα τιμωρηθεί στις ευρωεκλογές. Το ξέρει πολύ καλά κι ο Μητσοτάκης, γι' αυτό και κατασκευάζει αναχώματα όπως το κόμμα Λοβέρδου. Θα έχει, εξάλλου, τρία χρόνια μπροστά του για να αντιστρέψει την κατάσταση. Το ζητούμενο είναι, ωστόσο, στις 9 Ιουνίου η κοινωνική αντιπολίτευση να αναδείξει μία και μοναδική ισχυρή αντιπολίτευση με δυναμική νίκης στις βουλευτικές εκλογές ώστε πριν το καθεστώς πέσει να έχει απωλέσει και την αλαζονεία του...

 

Άλλος έχει αστακοκάραβα άλλος τα καίει μπροστά στον πανικό του...

Αν τα πράγματα πήγαιναν καλά για τον Κ. Μητσοτάκη ή έστω υποφερτά δεν θα έριχνε από τώρα στην αρένα τα αστακοκάραβα Κασσελάκη. Αν ήταν κυρίαρχος κι όδευε στις ευρωεκλογές για έναν ακόμα θρίαμβο θα κρατούσε αυτό το φύλλο να το παίξει σε καταλληλότερη εποχή, εγγύτερα στις βουλευτικές εκλογές. Το ότι καίει τα φύλλα του, όμως, από τώρα αν μη τι άλλο δείχνει πανικό μπροστά σε μια φθορά που δεν υπολόγιζε τόσο βίαιη και, κυρίως, πως θα κατευθυνόταν στο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι σε ένα πιο βολικό κόμμα...

Ο Στέφανος Κασσελάκης οφείλει άμεσα να δώσει στη δημοσιότητα τα πάντα για τα περιουσιακά του στοιχεία και να μην περιμένει το πότε θα πρέπει να υποβάλει πόθεν έσχες. Είναι ζήτημα διαφάνειας και διαβεβαίωσης όσων τον εμπιστεύονται ότι καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται κι ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Όπως κι αν έχει, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο, που βραχυπρόθεσμα ήταν τσίρκο αλλά μεσομακροπρόθεσμα μοιάζει λυτρωτικό, βρίσκει βηματισμό, αποκτά εξωστρέφεια και μπορεί τις επόμενες 90 ημέρες να πετύχει ό,τι μέχρι πριν μερικές εβδομάδες έμοιαζε ακατόρθωτο...

Ήταν, άλλωστε, φανερό και νωρίτερα ότι οι προοδευτικοί πολίτες το ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν να σηκώσει ανάστημα γιατί μόνο αυτός μπορούσε και μπορεί να το κάνει. Ούτε το ΠΑΣΟΚ του ενός τρίτου κατά τής ισότητας στο γάμο και που είναι υπέρ τής αναθεώρησης του άρθρου 16 ούτε τους σταλινιστές ούτε τους αποστάτες ούτε την τρελή του χωριού... 

Στις ευρωεκλογές, συνεπώς, θα πιστοποιηθεί ότι έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Μητσοτάκη. Είναι κι αυτό μια καλή αρχή για γρήγορα ξεμπερδέματα...

 

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας αν δεν είναι για όλους στο τέλος δεν είναι για κανένα...

Είναι θεμιτό ο Κ. Μητσοτάκης να θέλει να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν ή γραμματέας τού ΝΑΤΟ; Ναι, γιατί όχι; Φυσικά στην ΕΕ δεν πρόκειται να λάβει κανένα αξίωμα γιατί όσο και να το κρύβει στην Ελλάδα η Ενημέρωση 107, στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο ο πρωθυπουργός είναι υπόλογος για σοβαρές παραβιάσεις τού κράτους δικαίου. Όπως και να το κάνουμε, δεν θεωρούν ευρωπαϊκό κεκτημένο να παρακολουθείς ακόμα και τους υπουργούς σου ή να υπάρχει υπερσυγκέντρωση ΜΜΕ σε λίγα χέρια...

Δεν είναι, όμως, καθόλου θεμιτό να μετατρέπεις την εξωτερική πολιτική τής χώρας σε ΙΧ εξωτερική πολιτική προκειμένου ο ναρκισσισμός σου να βρει έκφραση και στας Ευρώπας. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να ισχυρίζεσαι πως η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία όταν αυτό δεν το έχει πει ούτε ο Τ. Μπάιντεν. 

Ούτε να αφαιρείς από την άμυνα των νησιών προκειμένου να ενισχύσεις την Ουκρανία, αλλά να μην λες κουβέντα για τα εγκλήματα πολέμου τού Ισραήλ στη Γάζα. Η σωστή πλευρά τής Ιστορίας αν δεν είναι για όλους στο τέλος δεν είναι για κανέναν...

Για να μην αδικώ τον Μητσοτάκη, η προσέγγιση με τον Τ. Ερντογάν και την Τουρκία είναι θετική εξέλιξη. Δεν είναι δυνατό, ωστόσο, από τη μία να γίνεται κουβέντα στο παρασκήνιο ακόμα και για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο- κι ορθώς γίνεται αν θέλουμε μια μακροχρόνια ειρήνη που θα βασίζεται σε δίκαια οικονομικά οφέλη για όλους- κι από την άλλη να επιδιδόμαστε σε νέο ράλι εξοπλισμών. Δεν διαφωνώ, αν θέλουμε ειρήνη πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο. Αν, όμως, προετοιμαζόμαστε τόσο πολύ στο τέλος πέρα από μια νέα οικονομική χρεοκοπία ενδέχεται και να τον έχουμε μετατρέψει σε αναπόφευκτο...

 

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με πολιτικούς και παπάδες...

Οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν είχαν καμία ηθική αναστολή να παραβιάσουν το Σύνταγμα υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν θα έχουν και καμία να ξεπλύνουν τον Κ. Καραμανλή για το έγκλημα των Τεμπών. Είχαν, όμως, πολλοί από δαύτους για να δώσουν το δικαίωμα και στα ομόφυλα ζευγάρια να παντρεύονται και να τεκνοθετούν...

Τα τρανς άτομα στη Θεσσαλονίκη δεν δέχθηκαν επίθεση γιατί βουλευτές τής ΝΔ μαζί με τον ακροδεξιό συρφετό και τους τραγοπαπάδες θεωρούν πως τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν μόνο τους ετεροφυλόφιλους. Και το έγκλημα των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί αν ο σταθμάρχης και οι μηχανοδηγοί ήταν πιο προσεκτικοί. Αν, όμως, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος κι εκείνοι που υποτίθεται πως μιλούν στο όνομα του Ιησού έδειχναν αγάπη κι αν οι πολιτικοί προϊστάμενοι είχαν κάνει τη δουλειά τους σήμερα δεν θα μιλούσαμε ξανά για τραγωδίες...

Ας αναρωτηθούμε, επιτέλους, κάποια στιγμή: θα ήταν καλύτερος ο κόσμος μας αν δεν είχαμε ομοφυλόφιλους ή αν δεν είχαμε διεφθαρμένους και υποκριτές πολιτικούς και παπάδες; Είναι κόλαση πάντοτε οι άλλοι και ποτέ εμείς οι ίδιοι; Είναι, εν τέλει, τόσο δύσκολο να αντιληφθούν οι πιστοί ότι ο εαυτούλης τους μπορεί και να μην είναι το μοναδικό δώρο θεού, αλλά να υπάρχουν κι άλλα;...

 

Μασκαράδες 365 ημέρες το χρόνο...

Η πολιτική Μητσοτάκη σε Ελλάδα κι εξωτερικό είναι ΙΧ. Δεν είναι προϊόν διαβούλευσης με τους υπουργούς και τους βουλευτές του, πέρα από λίγους εκλεκτούς που έχουν απευθείας πρόσβαση στην αγία οικογένεια. Οι υπόλοιποι απλώς συμπαρατάσσονται αφού για τη δεξιά και διαχρονικά η νομή τής εξουσίας δεν είναι μέσο εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος, αλλά αυτοσκοπός. Γι' αυτό και δεν λυπάμαι καθόλου τα πρόβατα που ο βοσκός τα σέρνει με τη θέλησή τους στο σφαγείο...

Η Ελλάδα έχει έναν πρωθυπουργό που μπορεί να την εμπλέξει ακόμα και σε έναν παγκόσμιο πόλεμο προκειμένου να αποκτήσει ο ίδιος κάποιο διεθνές αξίωμα. Έναν πρωθυπουργό που παραβιάζει το Σύνταγμα και για να μπορέσει ο Μπάρμπα Στάθης να φτιάξει, τρόπος του λέγειν, πανεπιστήμιο σε έναν όροφο πολυκατοικίας. Έναν πρωθυπουργό που παρακολουθεί, χειραγωγεί, απειλεί και υπονομεύει για να μην χάσει τη δοτή του εξουσία...

Η Ελλάδα έχει, επίσης, κι ένα κακομαθημένο από τον πρωθυπουργό κατεστημένο που πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει γιατί ακριβώς ο πρωθυπουργός τού έχει δώσει αυτό το δικαίωμα. Η εκκλησία είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Από τη στιγμή που ο Κ. Μητσοτάκης δεν επέβαλε κομματική πειθαρχία για ένα ζήτημα ατομικών δικαιωμάτων όπως ο γάμος και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια την ώρα που δείχνει σιδηρά πυγμή όταν νομοθετεί υπέρ τής ολιγαρχίας γιατί και οι τραγοπαπάδες να μην αποθρασυνθούν;... 

Ολιγάρχες, κυβέρνηση- ντίλερ, εκκλησία- ταλιμπάν, ακροδεξιά από το μεσαίωνα. Μήπως να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους 365 ημέρες το χρόνο μασκαράδες;... 

 

 

Το "δεν είμαστε όλοι ίδιοι" πρώτα το αποδεικνύεις και μετά το εκστομίζεις...

Για τους πολιτικούς, ιδίως αυτούς που θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα, δεν μπορεί να υπάρχουν προσωπικά δεδομένα. Όταν επιθυμείς να κυβερνάς εν ονόματι 10.000.000 ανθρώπων πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για σένα. 

Κι όχι μόνο, για παράδειγμα, το σεξουαλικό σου προσανατολισμό, αλλά και πόθεν έσχες την περιουσία σου. Ακόμα κι αν δεν ήσουν πολιτικός όταν την απόκτησες. Και, φυσικά, οφείλεις να τηρείς όλους τους νόμους τού κράτους τις τύχες τού οποίου θέλεις να διαχειριστείς...

Σε αυτό το πλαίσιο δεν χωρούν συμψηφισμοί. Δεν είναι επιχείρημα υπεράσπισης το "κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους" ή το ότι "κι εσείς έχετε offshore με τις οποίες αγοράσατε και το σπίτι τού Βολτέρου". Ούτε καν το ότι "εγώ ήμουν επιχειρηματίας κι εφοπλιστής, εσύ ως πολιτικός από πού έκανες περιουσία". 

Δεν είναι επιχείρημα ούτε το ότι η δικαιοσύνη έσπευσε στη δική σου περίπτωση να σε διερευνήσει, ενώ κωφεύει στις λαθροχειρίες τού πολιτικού σου αντιπάλου. Το "δεν είμαστε όλοι ίδιοι" πρώτα το αποδεικνύεις και μετά το εκστομίζεις...

Ο Στέφανος Κασσελάκης, εκών άκων, κατά πάσα πιθανότητα έχει παραβιάσει το νόμο για κατοχή ξένης εταιρείας. Γι' αυτό κι οφείλει γενναίως να αναλάβει την ευθύνη του για τις ποινικές κυρώσεις που αυτό συνεπάγεται... 

Οφείλει, επίσης, να δώσει στη δημοσιότητα το σύνολο των στοιχείων για την περιουσία του αν θέλει να τον λογαριάζουμε για υποψήφιο πρωθυπουργό. Το δάχτυλο, πάντως, στον Κασσελάκη, αλίμονο, δεν μπορεί να το κουνά ο πρωθυπουργός των 32 ακινήτων και των, ποιος ξέρει πόσων, εξωχώριων εταιρειών, ο οποίος δεν έχει εργαστεί σχεδόν ποτέ στη ζωή του. Έτσι δεν είναι;... 

 

Βόρεια Κορέα α λα καρτ...

"Μα, δεν μπορεί να είμαστε μόνο εμείς και η Βόρεια Κορέα σε όλο τον κόσμο που δεν επιτρέπουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια". Αυτό είναι και το μοναδικό σοβαρό επιχείρημα της κυβέρνησης, έστω κι αν δεν απαντά στο γιατί δεν περιμένει την Αναθεώρηση του Συντάγματος και σπεύδει να το κάνει αντισυνταγματικά. Κι έστω κι αν η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα να είναι μία Σοβιετία όταν πρόκειται, για παράδειγμα, για την παρακολούθηση ακόμα και υπουργών και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων ή για τη διανομή επιδομάτων προκειμένου να κρύβει την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων...

Πρώτα και κύρια δεν μπορούμε να θεωρούμε το Σύνταγμα κουρελόχαρτο. Δεν το θεώρησε κουρελόχαρτο ούτε η κυβέρνηση του τουρίστα τής Ραφήνας που παρόλο που ήθελε ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν σκέφτηκε καν να το παραβιάσει μολονότι ούτε σήμερα ακούγονται διαφορετικά επιχειρήματα από τους θιασώτες τους. Πέρα, όμως, από αυτό θα ήταν αδιανόητο για την αντιπολίτευση να εμπιστευόταν την πιο ελεγχόμενη από τους ολιγάρχες κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος στη μεταπολίτευση για να επιβάλει δήθεν αυστηρούς κανόνες. Από το Χάρβαρντ και την Οξφόρδη, άλλωστε, περάσαμε στο αγαπημένο fund της οικογένειας Μητσοτάκη ως προς αυτούς που θέλουν να ιδρύσουν ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ψωροκώσταινα...

Θα ήταν πράγματι φιλελεύθερο να βάλουμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα. Και οι λύκοι πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τα πρόβατα, θα υποστήριζαν οι υμνητές τού θατσερισμού την ίδια ώρα που διανέμουν σοβιετικά pass. Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως σήμερα έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες να μορφωθούν. Οι πλούσιοι έχουν και τώρα περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες. 

Μια κυβέρνηση, ωστόσο, που νοιάζεται για τα συμφέροντα των πολλών αγωνίζεται για να μειωθούν αυτές οι ανισότητες, ενισχύοντας τη δημόσια δωρεάν παιδεία και λαμβάνοντας μέτρα πριμοδότησης των πιο αδύναμων οικονομικά οικογενειών. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα κάνουν τίποτα άλλο από το να διαιωνίσουν το νόμο τής ζούγκλας σε έναν κοινωνικό δαρβινισμό τα πρώτα θύματα του οποίου θα είναι εκείνοι οι οποίοι ονειρεύονται τα παιδιά τους πτυχιούχους τού ελληνικού παραρτήματος του Γέιλ χωρίς δίδακτρα κι όταν ξυπνήσουν θα έχουν πουλήσει και το σπίτι τους για να τα σπουδάσουν στο ΙΕΚ Φούφουτος...

 

 

Ξέρουν τα πάντα για σένα και ύστερα καμώνονται τους σπουδαίους που τους ψηφίζεις...

Πριν μερικές εβδομάδες η Ανν. Μισέλ Ασημακοπούλου έβγαζε καπνούς από τα αφτιά της εναντίον τού ψηφίσματος καταδίκης τής Ευρωβουλής για τις παραβιάσεις τού κράτους δικαίου στη χώρα μας. Αν την άκουγε κάποιος χωρίς να ξέρει την ίδια ή τι συμβαίνει στην Ψωροκώσταινα κάποια δίκια θα της έβρισκε. Μερικές εβδομάδες αργότερα συνελήφθη με τη γίδα στην πλάτη να αξιοποιεί παρανόμως κτηθέντα προσωπικά δεδομένα, επιβεβαιώνοντας κατ' ουσία το ψήφισμα της Ευρωβουλής...

Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως, η Ασημακοπούλου κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι η μόνη στη ΝΔ που έχει στην κατοχή της τέτοιου είδους δεδομένα. Απλώς ήταν εκείνη που πρώτη και μέσα στη βιασύνη τής ασύδοτης αλαζονείας τού καθεστώτος Μητσοτάκη έσπευσε άγαρμπα να τα αξιοποιήσει. Η κυβέρνηση, άλλωστε, του Predator δύσκολα μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο...

Ο Μητσοτακης κερδάει αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σκηνικό, όπως θα έλεγε κι ο Αλέφαντος. Κερδάει και λόγω αδυναμιών των αντιπάλων του. Κερδάει, ωστόσο, σε ένα παιχνίδι που εδώ και χρόνια δεν παίζεται επί ίσοις όροις. 

Όταν, για παράδειγμα, τα ΜΜΕ σε χαϊδεύουν την ώρα που κατασπαράζουν τον βασικό σου αντίπαλο ή έχεις παράνομη πρόσβαση στα δεδομένα και στις επικοινωνίες εχθρών και φίλων όπως και να το κάνουμε μπαίνεις στο γήπεδο με ένα προβάδισμα. Φυσικά και η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να το αντιμετωπίσει ξέροντας ότι χάνει με 2- 0 ή 3- 0 από τα αποδυτήρια. Οι διαιτητές, όμως, εν προκειμένω η δικαιοσύνη και οι όποιες ελεγκτικές Αρχές, ποια δικαιολογία έχουν για να μην κάνουν τη δουλειά τους; Καμία... 

   

 
 

Όχι Αλέξη μου, δεν ήταν αυτά τα λάθη σου...

Το να παραδέχεται ένας ηγέτης τα λάθη του δεν είναι ντροπιαστικό. Είναι γενναίο κι αν μη τι άλλο δείχνει πως δεν έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα. Ούτε μπορώ να κάνω δίκη προθέσεων για να ισχυριστώ δημοσίως πως τα παραδεχθέντα λάθη είναι αυτά που του υπαγορεύτηκαν από εκείνους που τον πολέμησαν επί χρόνια και τώρα τον χρησιμοποιούν ως χρήσιμο ηλίθιο γιατί φοβούνται τον διάδοχό του. Μπορώ, όμως, να ασκήσω κριτική και να ισχυριστώ πως δεν ήταν αυτά που παραδέχθηκες τα λάθη σου Αλέξη μου...

Φυσικά κι έγιναν λάθη τακτικής στα ζητήματα της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών. Χρειάζονταν λεπτότεροι χειρισμοί. Από αυτό το σημείο, ωστόσο, μέχρι του να απολογείται ο πρώην πρωθυπουργός και για τους αδιευκρίνιστους ή εκείνους που τους δάνειζε πεντακοσάευρα η πεθερά τους ή για τους καναλάρχες που δεν είχαν πληρώσει ούτε ευρώ για 25 χρόνια η απόσταση είναι χαώδης. Κι αν μη τι άλλο, ο Τσίπρας αν έψαχνε mea culpa για να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή θα μπορούσε να βρει πολλά, ιδίως για το χρονικό διάστημα 2019- 2023...

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη το Μάιο και τον Ιούνιο του 2023. Υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα που έχει ποτέ υποστεί αξιωματική αντιπολίτευση. Πότε σκοπεύει να μας μιλήσει ο Αλέξης για τους λόγους που πιστεύει ο ίδιος ότι οδήγησαν σε αυτήν την ξεφτίλα; Κι αφού δεν μιλά στα συνέδρια του κόμματός του, να περιμένουν κάποια άλλη διαπλεκόμενη εκδήλωση όλοι εκείνοι που τον πίστεψαν και τον ψήφισαν όλα αυτά τα χρόνια και τώρα αισθάνονται προδομένοι;...