Κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο καλύτερος φίλος των αντιεμβολιαστών...

Στο ζήτημα του εμβολιασμού η κυβέρνηση- όποια κι αν ήταν αυτή- είχε εξαρχής ένα σοβαρό μειονέκτημα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κι αυτό αφορούσε το μεγάλο ποσοστό απαξίωσης του κομματικού μας συστήματος. Ύστερα από τη χρεοκοπία τής χώρας και τα μνημόνια που έφερε ο πάλαι ποτέ δικομματισμός ακολούθησε και η αποτυχία τής πρώτης φοράς Αριστεράς να τα σκίσει με ένα νόμο κι ένα άρθρο, με συνέπεια οι πολίτες από την οργή και τον ενθουσιασμό να μετακυλήσουν στην αμηχανία και στην έντονη δυσπιστία για τα πάντα. Μπορώ να κατανοήσω, συνεπώς, γιατί ο Έλληνας είναι πιο διστακτικός από τον Πορτογάλο, τον Ισπανό ή τον Ιταλό, με τους οποίους είμαστε εγγύτερα σε νοοτροπία, στο να πειστεί ότι όσα του λέει η κυβέρνησή του ακολουθούν τον ορθό λόγο...

Κι αν αυτό το σκηνικό θα ήταν πρόβλημα και για μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα διογκώνεται από το ότι έχουμε μια κυβέρνηση η στρατηγική τής οποίας βασίστηκε στην ατομική ευθύνη, τη μηδενική δική της, στα πρόστιμα και στις απειλές κι όχι στην πειθώ και στη συλλογική κινητοποίηση κι ενίσχυση του ΕΣΥ. Αντί, για παράδειγμα, να δοθούν μπόνους, ακόμα και οικονομικά, στους άνω των 60 για να εμβολιαστούν ή να πάνε κινητές μονάδες πόρτα πόρτα, να ενεργοποιηθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, να επιταχθούν οι ιδιωτικές κλινικές, να γίνει μια δωρεάν διαφημιστική καμπάνια, να αποσυμφορηθούν τα ΜΜΜ ή να επεκταθεί η τηλεργασία επιβάλλονται πρόστιμα και ξεπλένονται λίστες Πέτσα. Αυτές είναι κάποιες από τις συνέπειες του να σε κυβερνούν νεοφιλελεύθεροι ακροδεξιοί που πιστεύουν ότι τα προβλήματα λύνονται πάντα με τη ράβδο και υπέρ μιας κλειστής ελίτ, ποτέ με το λόγο και το έργο...

Αν θεωρούσα πως έχουν εξαντληθεί όλες οι δυνατότητες για να μην θρηνήσουμε μερικές ακόμα χιλιάδες νεκρούς ηλικιωμένους μέχρι το τέλος τού έτους, θα έδειχνα περισσότερο ενδιαφέρον για το διοικητικό πρόστιμο των 100 ευρώ. Πέρα, όμως, από τα μέτρα που ανάφερα παραπάνω και τα οποία δεν έχουν ληφθεί, πώς είναι δυνατό να βγάζουμε το μαστίγιο στους ανεμβολίαστους άνω των 60 την ίδια ώρα που οι σχολικές τάξεις εξακολουθούν να λειτουργούν ακόμα κι όταν έχουν νοσήσει οι μισοί μαθητές; 

Μέσω των σχολείων γίνεται αυτήν τη στιγμή πάρτι διασποράς αλλά η απίθανη υπουργός Παιδείας περνά νέα νομοσχέδια  υπέρ των κολεγιαρχών. Με αυτά που κάνουν και δεν κάνουν, έχουν μετατραπεί στους καλύτερους διαφημιστές τού αντιεμβολιαστικού κινήματος...

  

 
 

Ο δρόμος για το διαφωτισμό είναι ακόμα μακρύς σε αυτήν τη χώρα...

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αλλάξει τρεις φορές τον Ποινικό Κώδικα για να τον προσαρμόσει στις απαιτήσεις των χυδαίων ενστίκτων τού εκλογικού της ακροατηρίου για αίμα στην αρένα. Δεν της έχει περάσει, ωστόσο, από το μυαλό να αναγνωρίσει ως διακριτό αδίκημα αυτό της γυναικοκτονίας. Ίσως γιατί συνήθως οι δράστες είναι "έντιμοι νοικοκυραίοι" που εκκλησιάζονται, υπερασπίζονται την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας κι όταν έρχονται στο κέφι σαπίζουν στο ξύλο τις γυναίκες τους...

Δεν είναι παράλογο η κυβέρνηση να επενδύει στα πιο παράλογα ψέματα την εποχή που τόσοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εκφράζουν τις πιο παράλογες απόψεις για τα εμβόλια. Γιατί, για παράδειγμα, ο Κ. Μητσοτάκης να μην παρουσιάζει τον γιο βιομήχανου ως παράδειγμα επιστροφής Έλληνα του brain drain στην Ελλάδα; Στο κάτω κάτω δεν είναι καν ψέμα, αν αυτό έχει οποιαδήποτε σημασία στους καιρούς μας...

Φυσικά και οι γυναικοκτονίες καλύπτονται κάτω από τη σκέπη των ανθρωποκτονιών. Μόνο που θα είχε τη δική του υψηλή αξία αν η πολιτεία τις αναγνώριζε ως ένα έγκλημα με ιδιαίτερη απαξία, όπως κάθε έγκλημα άλλωστε με το οποίο κάποιος εκμεταλλεύεται την θέση του έναντι του θύματός του. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν θα ταίριαζε με το συντηρητικό προφίλ μιας κυβέρνησης που δεν τολμά να αντιπαρατεθεί ούτε στα στοιχειώδη με το κοινό της. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πως με 17.000 νεκρούς ακόμα διαπραγματεύεται με την εκκλησία για τα αυτονόητα. Ο δρόμος για το διαφωτισμό είναι ακόμα μακρύς σε αυτήν τη χώρα...

 

Το ότι είναι άπληστοι δεν σημαίνει και πως είναι πάντα άδικοι...

Οι νεοφιλελεύθεροι που κυβερνούν αυτό τον κόσμο δεν είναι μόνο άπληστοι, είναι και κοντόφθαλμοι ακόμα κι ως προς την επιδίωξη των δικών τους συμφερόντων. Από τη μία, για παράδειγμα, δεν συναινούν στο να απελευθερωθεί η πατέντα για τα εμβόλια- ανάμεσά τους και οι ευρωβουλευτές τής ΝΔ-, αλλά από την άλλη τρέμουν την αφρικανική μετάλλαξη η οποία δεν θα είχε προκύψει ποτέ αν είχε εμβολιαστεί σημαντικό ποσοστό τού πληθυσμού στη Μαύρη Ήπειρο. Ποιος θα φταίει, συνεπώς, αν οι αχόρταγοι βορειοευρωπαίοι δεν κάνουν ούτε φέτος Χριστούγεννα παρά τις λυσσασμένες για κέρδη ορέξεις τους;...

Πόση σκέψη, αλήθεια, απαιτείται για να καταλάβουμε ότι στον παγκοσμιοποιημένο πλανήτη μας, στον οποίο ομνύουν οι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς όταν πρόκειται για τη διακίνηση προϊόντων αλλά τον αποτάσσονται όταν πρόκειται για την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, αν δεν σωθούμε όλοι από τον κοροναϊό δεν θα έχει σωθεί κανένας; Πόσοι εκατομμύρια άνθρωποι πρέπει να χαθούν ακόμα για να αντιληφθούμε ότι ούτε οι φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες σωρεύουν καθημερινώς υπερκέρδη από τα εμβόλια κι οσονούπω κι από τα φάρμακα, θα ωφεληθούν αν πεθάνουμε όλοι; Για να μην γίνω και πιο φιλοσοφικός αναφέροντας πως κανένα σάβανο δεν διαθέτει τσέπες για να πάρουμε μαζί μας τα φράγκα κάτω από το χώμα, αν υποθέσουμε πως θα μας είχαν κάποια χρησιμότητα εκεί...

Για το ότι δεν έχουμε σωθεί, βεβαίως, δεν ευθύνεται μόνο το καπιταλιστικό κεφάλαιο αλλά και η δική μας αμεριμνησία (sic), κουτοπονηριά, κόμπλεξ κατωτερότητας ή αναγνώρισης ή όποια άλλη ψυχιατρική ερμηνεία θέλετε να δώσετε στο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Το σύστημα, κατεστημένο ή όπως αλλιώς επιθυμείτε να ονοματίσετε τη νέα τάξη πραγμάτων προφανώς κι αποφασίζει με βάση τα δικά του συμφέροντα. 

Το να πιστεύουμε, ωστόσο, ότι τίποτα από όλα όσα μας υποδεικνύει ή και μας επιβάλλει να κάνουμε δεν είναι και προς το δικό μας συμφέρον είναι κοντόφθαλμο από τη δική μας πλευρά. Δεν εμβολιάστηκα γιατί μου το είπε ο Μπ. Γκέιτς ή ο Κ. Μητσοτάκης, αλλά γιατί σε αυτό συμφωνεί η συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων στον κόσμο. Δυσκολεύομαι, άλλωστε, να πιστέψω ότι όλοι τους είναι πουλημένοι εκτός από τον καθηγητή Ιωαννίδη και τον Π. Πολάκη... 

Η Ελλάδα ζει μια τραγωδία στο mute...

Αν οι διοικητές των νοσοκομείων δεν ήταν ως επί το πλείστον συνταξιούχα στελέχη τής ΝΔ κι επέτρεπαν στις κάμερες να καταγράφουν τι συμβαίνει στα φέουδά τους δεν θα έμεναν πολλοί ανεμβολίαστοι στη χώρα. Η Ελλάδα, όπως κι άλλες χώρες βεβαίως, ζει μια τραγωδία στο mute κι εμείς ακόμα συζητάμε για το αν θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερες ΜΕΘ. Λες κι ο αυτοσκοπός μας είναι να τεστάρουμε το σύστημα φέρνοντας τον εαυτό μας στα πρόθυρα του θανάτου...

Δεν ισχυρίζομαι πως δεν θα έπρεπε να έχουμε κάνει πολλά περισσότερα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, ιδίως να προσθέσουμε πραγματικές ΜΕΘ με πραγματικούς γιατρούς σε αυτές. Πόσο αυτοκαταστροφικό είναι, ωστόσο, να έχεις ένα όπλο στη διάθεσή σου που μπορεί να σε προστατεύσει σε σημαντικό βαθμό, όπως είναι το εμβόλιο, κι εσύ να διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις την κάμηλο; Ακόμα κι αν η κοινωνική σου συνείδηση κινείται στα τάρταρα, είναι δυνατό να αποδέχεσαι την αυτοκτονία σου μόνο και μόνο για να υπερασπίσεις την κοινωνία από φαντασιακούς κινδύνους;...

Το νέο λόκνταουν δεν είναι αναπόφευκτο κι αν συμβεί δεν θα ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση αλλά και το στραβό μας το κεφάλι. Αυτό που επαναστατεί εκεί που δεν χρειάζεται και λουφάζει εκεί που θα έπρεπε να εξεγείρεται... 

Όπως κι αν έχει, δεν έχουμε φτάσει στην ώρα τού απολογισμού, βρισκόμαστε σε μια ακόμα κορύφωση της μάχης και το αν αυτή θα είναι η τελευταία ή όχι δεν εξαρτάται τόσο από την ανθεκτικότητα ενός ιού αλλά από την αφύπνιση της στοιχειώδους λογικής μας. Ας σκεφτούν, για παράδειγμα, οι ταλιμπάν τού ανεμβολιασμού γιατί η νέα μετάλλαξη είναι αφρικανική κι ας το συσχετίσουν με τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού στην Αφρική. Τι άλλο, αλήθεια, μπορώ να γράψω  μήπως και σταματήσουμε να θυσιάζουμε 100 ανθρώπους την ημέρα;...

 

Η Ελλάδα είναι κοσμικό κράτος αλλά μπορεί και να μην είναι...

"Η Ελλάδα δεν είναι κοσμικό κράτος", δήλωσε ο βουλευτής Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και ξεσηκώθηκαν όλοι εκείνοι που με 100 νεκρούς την ημέρα από τον κοροναϊό δεν τολμούν να επιβάλουν λόκνταουν ανεμβολίαστων και στις εκκλησίες. Σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι ο χαρακτηρισμός τού βουλευτή τού ΣΥΡΙΖΑ είναι υπερβολικός, έστω κι αν το παράδειγμα που ανάφερε- ότι είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που κάνει λόγο για επίσημη θρησκεία στο Σύνταγμά της- είναι αξιοσημείωτο. Όχι, η Ελλάδα δεν είναι Ιράν, αλίμονο όμως αν πάντοτε πρέπει να συγκρινόμαστε με τους χειρότερους για να φαινόμαστε καλοί...

Είναι δυνατό, επίσης, να συγκροτείται μια εξεταστική επιτροπή για τη λίστα Πέτσα και να μην καλείται ούτε καν ο ίδιος ο Στ. Πέτσας να καταθέσει, όπως κι άλλοι υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι; Αφού είναι όλα τόσο καλώς καμωμένα γιατί δεν πηγαίνουν αυτοβούλως στην επιτροπή να καταθέσουν όσα ξέρουν, να λάμψει η αλήθεια και να σωπάσει μια για πάντα η αντιπολίτευση; Τι να καταθέσουν όμως; Πως μοίρασαν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος με μοναδικό κριτήριο ποιος αγαπά και ποιος μισεί τον Μωυσή;...

Οι κοσμικές δημοκρατίες που σέβονται το κράτος δικαίου και το διεθνές δίκαιο δεν είναι κοσμικές, δημοκρατίες και κράτη δικαίου α λα καρτ, όποτε βολεύει την εκάστοτε κυβέρνηση. Και φυσικά αξιολογούνται κι από το πώς συμπεριφέρονται στις μειοψηφίες, θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές... 

Το ότι στη δυτική Θράκη διαβιούν ακόμα δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι ενώ έχουν εξαφανιστεί οι χριστιανοί από την Πόλη, την Ίμβρο και την Τένεδο δεν μας απαλλάσσει από το χρέος συμπερίληψης στους θεσμούς και στην ανάπτυξη, κοινωνικής συνοχής ή σεβασμού των ιδιαιτεροτήτων τής κάθε μειονότητας, εν προκειμένω της θρησκευτικής. Ούτε μας επιτρέπει τις επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο ή τη μετατροπή των ακριτικών νησιών του και του Έβρου σε φυλακές ψυχών για να κοιμούνται ήσυχοι οι Ορμπαν, οι Κουρτς και οι λοιποί μικροαστοί, ξένοι κι εγχώριοι, αυτού του κόσμου...  

 

  
 

Γέμισε η χώρα ατσίμπητους Τσε, Πασιονάριες κι άγιους Νεκτάριους...

Οι ατομικές μας ελευθερίες δεν είναι απεριόριστες γιατί αν ήταν τότε θα έρχονταν σε σύγκρουση με τις ατομικές ελευθερίες τού διπλανού μας. Κατ' αυτόν τον τρόπο είναι εύλογος ο περιορισμός τους όταν προκαλούν θανάσιμους κινδύνους για τη δημόσια υγεία... 

Για όνομα του θεού που πιστεύει ο Αρ. Σερβετάλης, στους πόσους νεκρούς την ημέρα, την εβδομάδα ή το μήνα θα αρχίσουν κάποιοι να πιστεύουν ότι υπάρχει ιός και είναι θανατηφόρος; Πόσοι δισεκατομμύρια εμβολιασμοί πρέπει να γίνουν για να πιστέψουν ότι δεν είναι αυτοί που προκαλούν θανάτους αλλά η πανδημία και η καπιταλιστική αδυναμία να την καταπνίξει άμεσα;...

Πάμε άλλη μια φορά μέχρι να γίνει κατανοητό και στον τελευταίο ψευδοεπαναστάτη τού πληκτρολογίου που καταπίνει τόσα και τόσα αμάσητα, αλλά βρήκε την ευκαιρία με το εμβόλιο να το παίξει Τσε Γκεβάρα ή Πασιονάρια: Ναι, και οι εμβολιασμένοι κολλάνε και μπορούν να κολλήσουν τους άλλους. Μόνο που εννέα στους δέκα στα νοσοκομεία είναι ανεμβολίαστοι και σχεδόν όλοι οι διασωληνωμένοι. Ακόμα και οι εμβολιασμένοι που μολύνονται στη συντριπτική τους πλειονότητα περνούν τον covid σαν να ήταν μια απλή ή λίγο επώδυνη γρίπη...

Συνεπώς, ναι, υπάρχουν λόγοι για το διαχωρισμό εμβολιασμένων- ανεμβολίαστων, όπως και καπνιστών και μη καπνιστών.  Ξέρεις, αγαπητέ Σερβετάλη, πού δεν δικαιολογείται ο διαχωρισμός εν έτει 2021; Στο Άγιο Όρος και στον αποκλεισμό των γυναικών από την εκεί επίσκεψή τους ή στις εκκλησίες και στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος για τη δυνατότητα του rapid τεστ. Ελπίζω κι εσύ να το δεις αλλιώς σε κάποιο επόμενο όραμα του αγίου Νεκταρίου, όσο γίνεται νωρίτερα γιατί είναι κρίμα να χτυπήσεις μια ημέρα την πόρτα τού παράδεισου και να την βρεις κλειστή γιατί θα έχεις πάρει πολλούς στο λαιμό σου...

 

Όσο θα χάνει το κέντρο τόσο πιο ψεύτης κι ακροδεξιός θα γίνεται...

"Εδώ ξεκίνησαν ή ετοιμάζονται για λόκνταουν Αυστρία και Γερμανία, δεν θα έχει και η Ελλάδα"; Εύλογο το ερώτημα, αλλά μόνο για όσους πιστεύουν ότι αυτές οι τρεις χώρες έχουν τον ίδιο καιρό. Ενώ οι Αυστριακοί και οι Γερμανοί έχουν χειμώνα από τον Αύγουστο, εμείς μέχρι προχθές φορούσαμε κοντομάνικα. Κανείς, εξάλλου, δεν μας έχει εξηγήσει για το πώς είναι δυνατό να έχουμε κάθε ημέρα σχεδόν τους ίδιους νεκρούς και κρούσματα με ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ακόμα κι εννιαπλάσιο μέγεθος από το δικό μας. Νομίζω, άλλωστε, πως μια απλή επίσκεψη σε οποιοδήποτε νοσοκομείο τής χώρας θα πείσει τον οποιονδήποτε για το πόσες ΜΕΘ πραγματικά υπάρχουν ή για το πόσοι γιατροί και νοσηλευτές έχουν προσληφθεί...

Τι κάνει ο Κ. Μητσοτάκης για να αποτρέψει τη συνέχιση της τραγωδίας; Συλλέγει ακροδεξιές ψήφους, χαϊδεύοντας ειδικά εκλογικά κοινά κι εξαιρώντας τα από μέτρα που καλώς ή κακώς έχει πάρει για άλλους, την ίδια ώρα που εκστομίζει τερατώδη ψέματα όπως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε τη χώρα στα μνημόνια. Αν ανεμβολίαστοι γιατροί και νοσηλευτές θεωρούνται επικίνδυνοι και τους στερείται κι ο μισθός, δεν είναι εξίσου επικίνδυνοι οι εμβολιασμένοι γιατροί και νοσηλευτές, ιδίως όταν έχουν κάνει το εμβόλιο πριν μήνες, που κάνουν τη δουλειά τους χωρίς rapid τεστ ή οι ανεμβολίαστοι αστυνομικοί και παπάδες, όταν μάλιστα οι τελευταίοι συναναστρέφονται κυρίως πολίτες άνω των 65 χρόνων; Είναι, μόνο που είναι και ψηφαλάκια που ο πρωθυπουργός θα χρειάζεται όλο και περισσότερο όσο θα χάνει ψήφους από το μεσαίο χώρο...

Κι από τις πρόσφατες κοινοβουλευτικές ομιλίες Μητσοτάκη εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι όχι μόνο ο πρωθυπουργός είναι αρνητής τής πραγματικότητας, αλλά και πολύ στριμωγμένος. Γι' αυτό και υψώνει τους τόνους, αποζητά τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του και πολώνει το κλίμα για τις εκλογές που μέχρι πρότινος τις θεωρούσε περίπατο και τώρα διαπιστώνει ότι δεν του βγαίνουν τα κουκιά... 

Κι όσο η πραγματικότητα για την πανδημία ή την ακρίβεια θα απομακρύνονται από τη μητσοτάκειο ρητορική τόσο τα ψέματα θα είναι χονδροειδέστερα και η αντιμετώπιση των πολιτών σαν να είναι υπήκοοι του βασιλέως. Μόνο που ο βασιλιάς είναι πιο  γυμνός από ποτέ κι αυτό δύσκολα κρύβεται πια από τους μιντιακούς φερετζέδες... 

\

 
 

Ξεχειμωνιάστε δίπλα σε έναν ανεμβολίαστο μπάτσο σε εκκλησία...

Η πανδημία δεν είναι μόνο ανεμβολίαστων ούτε το κυνήγι των ανεμβολίαστων ισοδυναμεί με υγειονομικό απαρτχάιντ. Γι' αυτό και οι ψευτοεπαναστάτες κάθε πλευράς είναι προτιμότερο να κατεβάσουν τα όπλα τους και να ενωθούν μπροστά σε αυτό που θα οφείλαμε να θεωρούμε αυτονόητο, να μην πεθαίνουν δηλαδή μερικές εκατοντάδες άνθρωποι κάθε εβδομάδα. Είναι ντροπή μας το έτος 2021 να θριαμβεύουν αντιεπιστημονικές θεωρίες ή μικροκομματικές λογικές όταν η κοινωνία μας ξεκληρίζεται...

Η ατομική μας ευθύνη και η υποχρέωσή μας για κοινωνική αλληλεγγύη είναι αυτονόητες προϋποθέσεις εξόδου από την τραγωδία. Πώς να πείσεις, όμως, για την αξία τού ορθού λόγου όταν αυτή η κυβέρνηση τον καταπατά για να μην χάνει ψήφους στις δημοσκοπήσεις; Είναι δυνατό ένας εχέφρων άνθρωπος αλλά με επιφυλάξεις για τον εμβολιασμό να πειστεί από έναν πρωθυπουργό και υπουργούς που υποστηρίζουν κατά καιρούς πως κοροναϊό μπορεί να κολλήσεις παντού στην οικουμένη εκτός από τις ελληνικές εκκλησίες κι εκτός αν έρθεις σε επαφή με Έλληνες αστυνομικούς, ακόμα κι ανεμβολίαστους;...

Όταν μπορεί να σώσεις ανθρώπινες ζωές και δεν το πράττεις για να μην στενοχωρήσεις εκλογική σου πελατεία οι ευθύνες σου παύουν να είναι αποκλειστικώς πολιτικές και μετατρέπονται και σε ποινικές. Κι όσο κι αν δεν είναι ευχάριστη υπόθεση η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, εν τούτοις δεν είναι ευχάριστο ούτε το κουκούλωμα ποινικών ευθυνών, όπως για παράδειγμα για τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν δοθεί σε απευθείας αναθέσεις δίχως, σε αρκετές περιπτώσεις, να έχουν κρατηθεί ούτε τα προσχήματα ή με υπερκοστολογήσεις τύπου Αεροπορικού Κέντρου Καλαμάτας. Αν, συνεπώς, η κυβέρνηση δεν επιθυμεί η συζήτηση των επόμενων μηνών ή και χρόνων να περιστρέφεται γύρω από σκάνδαλα και σκανδαλάκια μπορεί να κάνει κάτι πολύ απλό, να πάψει να τα δημιουργεί...

 

Με το επιτελικό κράτος ο Μητσοτάκης αυτοπροσδιόρισε το μέγεθος της ευθύνης του για την τραγωδία...

Προφανώς και η πανδημία και η ακρίβεια δεν είναι αποκλειστικώς ελληνικά φαινόμενα. Όλος ο πλανήτης υποφέρει από τον κοροναϊό και την εκτόξευση των τιμών. Μόνο που η Ελλάδα τυγχάνει να είναι πρωταθλήτρια ή από τις πρώτες χώρες, στην Ευρώπη τουλάχιστον, και σε νεκρούς ανά εκατομμύριο πληθυσμού αλλά και στην τιμή τού ρεύματος, για παράδειγμα. Δεν μπορεί να μην υπάρχει κάποια εξήγηση γι' αυτό ή να μην ευθύνεται καθόλου η ελληνική κυβέρνηση...

Υπάρχουν κράτη στη δυτική Ευρώπη που ξεμένουν επί μήνες ή κι επί χρόνια με υπηρεσιακές κυβερνήσεις κι όμως η δημόσια διοίκησή τους λειτουργεί ρολόι. Το ίδιο, βεβαίως, δεν ισχύει στην Ελλάδα όπου όλα περνούν από το γραφείο τού υπουργού και τα περισσότερα κι από το γραφείο τού πρωθυπουργού. Ιδίως με το επιτελικό κράτος, τον πρώτο νόμο άλλωστε που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο πρωθυπουργός αυτοπροσδιόρισε το μέγεθος της ευθύνης του για ό,τι πηγαίνει στραβά σε αυτήν τη χώρα...

Όπως κι αν έχει, ο Κ. Μητσοτάκης μόνο άμοιρος ευθυνών δεν είναι για το ότι πεθαίνουν άνθρωποι εκτός ΜΕΘ ή για το ότι οι ΜΕΘ που υποτίθεται πως έφτιαξε είναι ακόμα κι επικίνδυνες, για το ότι δεν προσέλαβε ούτε έναν μόνιμο γιατρό ή για το ότι ο προϋπολογισμός για την υγεία το 2022 θα είναι μικρότερος κατά 900 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με φέτος. Ούτε είναι υπευθυνότητα να ιδιωτικοποιείς τη ΔΕΗ εν μέσω πανδημίας ή να ψηφίζεις αντεργατικά νομοσχέδια ή να ζητάς από τους παραγωγούς πανεπιστημιακό πτυχίο για να πουλάνε στις λαϊκές. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα αποδεικνύουν ακραία ταξική πολιτική υπέρ των λίγων και ισχυρών. Κι αυτό κανένα επικοινωνιακό κόλπο δεν θα μπορεί να το αποκρύβει για πολύ ακόμα...

 
 

Δεν είναι όλοι οι κομμουνιστές ναζί...

Υπάρχει αριστερός φασισμός; Φυσικά και υπάρχει. Για να μην πάτε μακριά, όσοι έζησαν μεταπολεμικώς στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση και στο ανατολικό μπλοκ μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν. Όταν η αντίληψή σου είναι πως οι ιδέες σου συνιστούν την απόλυτη αλήθεια, όσο ουμανιστικές κι αν είναι, και πάνω σε αυτήν την ψευδαίσθηση δικαιολογείς κάθε είδους αντιμετώπιση συνανθρώπων σου ως υπανθρώπων τότε δεν διαφέρεις σε τίποτα, στην πραγματικότητα, από εκείνους που έχτισαν τα Άουσβιτς και τα Νταχάου. Δεν εξισώνω τον κομμουνισμό με το ναζισμό, εξισώνω όμως όσους δολοφονούν ή βασανίζουν ή φυλακίζουν με την πεποίθηση ότι είναι οι αποκλειστικοί κλειδοκράτορες της αλήθειας...

Το Πολυτεχνείο ανήκει σε όποιον επιθυμεί να του ανήκει. Δεν έχει επινοηθεί ακόμα η μονάδα μέτρησης ούτε το εργαλείο καταμέτρησης της αγάπης τού καθενός μας για την ελευθερία, τη δημοκρατία ή το σοσιαλισμό. Προφανώς δεν το έχουν επινοήσει και οι αριστεροί τής ανευθυνότητας, οι οποίοι συγχέουν τη δειλία τους να πέσουν στη φωτιά και να πάρουν αποφάσεις με ιδεολογική καθαρότητα κι εντιμότητα... 

Όσοι προπηλακίζουν ή γενικότερα βιαιοπραγούν στο όνομα εμπνευσμένων ιστορικών στιγμών βαυκαλιζόμενοι τους μοναδικούς τίμιους και καθαρούς δεν διαφέρουν στη φιλοσοφία τους από εκείνους που κατέστρεφαν τα καταστήματα Εβραίων στη ναζιστική Γερμανία. Όλοι τους κινητροδοτούνται από το μίσος και το μίσος σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται ανθρωπιστικό...

Το να έχει, εξάλλου, κανείς σήμερα τις ίδιες ιδέες που είχε και πριν 48 χρόνια δεν τον κάνει εξ ορισμού αξιοθαύμαστο. Αν έχεις μετακινηθεί γιατί οι πειρασμοί ήταν πολλοί και η σάρκα σου αδύναμη, τότε να σου κάνουμε κριτική. 

Αν, όμως, το έχεις πράξει για να μην καταλήξεις μουσείο τού εαυτού σου, που θα έλεγε κι ο Μπρεχτ, ή γιατί δεν αντιλαμβάνεσαι τη ζωή σαν ένα βάλτο τότε κανένας αμούστακος ψευδοεπαναστάτης δεν έχει το δικαίωμα να σε κρίνει, ακόμα και με τη δικαιολογημένη αυστηρότητα της νεότητας. Στον εαυτό μας, άλλωστε, απολογούμαστε όλοι μας κι όσοι θέλουν να παριστάνουν τους δικαστές ας σπουδάσουν νομικά και ύστερα ας δώσουν τις εξετάσεις εισαγωγής στο δικαστικό σώμα. Οι υπόλοιποι ας απευθυνθούν σε κάποιον ψυχίατρο μήπως και τους βοηθήσει... 

 

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που πρέπει να τρώγεται μόνο από αναμάρτητους...

Να μην έχουν δικαίωμα δωρεάν περίθαλψης σε δημόσιο νοσοκομείο οι ανεμβολίαστοι, όπως προτείνουν οι πιο hardcore κυβερνητικοί που ενδεχομένως να λειτουργούν και σαν λαγοί, ακόμα κι αν κινδυνεύουν να πεθάνουν; Πολύ ωραία. Φαντάζομαι πως το ίδιο πρέπει να ισχύει, για παράδειγμα, και για όσους τραυματίζονται οδηγώντας μεθυσμένοι ή παραβιάζοντας κόκκινο ή πορτοκαλί φανάρι, για τους παχύσαρκους, για όσους ασθενούν γιατί βγήκαν στο κρύο χωρίς να φορέσουν μπουφάν ή για όσους ψήφισαν αυτούς που τους είχαν χρεοκοπήσει. Είμαι σίγουρος, όμως, ότι κάποια στιγμή στη ζωή μας, έστω και μια φορά, όλοι μας έχουμε διαπράξει από κάποια αμαρτία, μικρότερη ή μεγαλύτερη. Ακόμα και οι νεοφιλελεύθεροι που παριστάνουν τους αυστηρούς αλλά δίκαιους...

Για τους δεξιούς τα πάντα είναι έγκλημα και τιμωρία με τον πιο εκδικητικό τρόπο. Φάνηκε κι από την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα την προηγούμενη εβδομάδα. Ρόλος τού κράτους, όμως, δεν είναι να εκδικείται ή να τιμωρεί με την θανατική ποινή τα πιο άτακτα παιδιά του, αλλά να χρησιμοποιεί τα σωφρονιστικά του όπλα με μέτρο και πειθώ. Σε διαφορετική περίπτωση θα μετατραπούμε σε σκηνικό γουέστερν όπου θα είναι πολύ δύσκολο να εξακριβώνουμε ποιος είναι ο καλός, ποιος ο κακός και ποιος ο άσχημος...

Όποιος αναζητά ευθύνες από τους άλλους, όπως μονίμως πράττει η κυβέρνηση, οφείλει πρώτα να τις ψάχνει στον εαυτό του. Τα έχουν κάνει όλα καλά (και) στη διαχείριση της πανδημίας ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του ούτως ώστε το μόνο μέτρο που μένει να λάβουν να είναι να στέλνουν τα έξοδα νοσηλείας στους ανεμβολίαστους; 

Προφανώς κι όχι και προφανώς έχουν κάνει πολύ λιγότερα από τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη κι αυτό φαίνεται και στις διάφορες στατιστικές. Η πικρή αλήθεια είναι ότι, όπως και για την ακρίβεια, στο Μαξίμου έχουν χάσει τη μπάλα και καταφεύγουν στα ψέματα, στην πατριδοκαπηλία, ακόμα και στις παρακολουθήσεις για να βγουν από το αδιέξοδο. Είναι, όμως, πολύ αργά, όπως δυστυχώς και για πολλούς συμπολίτες μας που ψάχνουν απεγνωσμένα για ΜΕΘ και δεν βρίσκουν ούτε αναπνευστήρα... 

 
 

Αρνητές της ουσίας...

Ο Νίκος Δήμου είχε γράψει πως όταν ο Έλληνας κοιτά τον εαυτό του στον καθρέφτη βλέπει πάντα τον Μέγα Αλέξανδρο, ποτέ τον Καραγκιόζη. Προφανώς κι ο συγκεκριμένος αφορισμός αντιμετωπίζει το πρόβλημα κάθε αφορισμού, δεν είναι δυνατό δηλαδή να αφορά τους πάντες.

Ωστόσο, πόσο άδικο ή δίκιο έχει ο συγγραφέας το διαπιστώνουμε στην καθημερινότητά μας, από τα πιο μικρά έως τα πιο μεγάλα. Από την άρνηση, για παράδειγμα, του εμβολιασμού για τον κοροναϊό έως την άρνηση της απογραφής πληθυσμού...

Η πονηριά μας είναι ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στο αλεύρι. Ενώ βαυκαλιζόμαστε τους ξύπνιους για τα προσωπικά μας δεδομένα σε σχέση με το εμβόλιο ή την απογραφή, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να τα μοιράζουμε δεξιά κι αριστερά σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή συμμετέχοντας σε τηλεδιαγωνισμούς και τηλεψηφοφορίες. Ενώ φοβόμαστε μήπως αλλοιωθεί το DNA μας από ένα τσίμπημα είμαστε, ταυτοχρόνως, σίγουροι ότι για τις άδειες μας τσέπες φταίνε οι ξένοι κι όχι εκείνοι που δεν μοιράζουν την πίτα με δικαιοσύνη. Ενώ ανησυχούμε μήπως γίνουμε κινητά 5G ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους πιστεύοντας ότι το φαγητό θα γίνει πιο νόστιμο αν ξαναζεσταθεί...

Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως ο διαμοιρασμός των προσωπικών μας δεδομένων, ιδίως με ηλεκτρονικό τρόπο, ακόμα και προς το κράτος δεν εμπεριέχει κινδύνους. Υπάρχουν, όμως, πολύ σοβαρότεροι κίνδυνοι για τις ελευθερίες μας, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου που τείνουμε να αγνοούμε είτε γιατί μας φαίνονται πολύ μακρινοί χωρίς να είναι είτε γιατί έχουμε χωνέψει πλήρως την προπαγάνδα την οποία, κατά τα άλλα, πολεμάμε. Όλα, βεβαίως, ξεκινούν από την εκπαίδευση που λαμβάνουμε στο σπίτι και στο σχολείο και η οποία, στις περισσότερες των περιπτώσεων, αναπαράγει ουτοπικά στερεότυπα κι εθελοδουλικές νοοτροπίες... 

 

ΚΙΝΑΛέμε τώρα...

Οι Έλληνες είμαστε εθισμένοι στις εκλογές κι από τη στιγμή που έχουμε πάνω από δύο χρόνια να πάμε στις κάλπες είναι λογικό να μας ιντριγκάρει η εσωκομματική διαδικασία στο ΚΙΝΑΛ. Ο συνδυασμός, εξάλλου, των εκλογών στο πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ με τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά κινητοποιεί και το συναίσθημα των έτσι κι αλλιώς συναισθηματικών Ελλήνων. Δεν εκπλήσσομαι, συνεπώς, από τη δημοσκοπική άνοδο του ΚΙΝΑΛ ούτε θα εκπλαγώ αν σκαρφαλώσει κι άλλο μετά από την εκλογή αρχηγού, ιδίως αν αυτός είναι ένας εκ των Ν. Ανδρουλάκη και ρεζίλη των Παπανδρέου...

Κάπου εδώ, όμως, τελειώνουν τα καλά νέα για το ΚΙΝΑΛ γιατί όποιος κι αν βγει πρόεδρός του είτε κουβαλά πολλούς σκελετούς στη ντουλάπα του είτε έχει να αποδείξει πολλά προκειμένου να τον πάρουμε στα σοβαρά. Ο ρεζίλης των Παπανδρέου ήταν η αιτία που όλος ο κόσμος μιλά για τον όρο "pasokification", για την καταβαράθρωση δηλαδή ενός κόμματος. Υπενθυμίζω, επίσης, ότι για τον Ανδρ. Λοβέρδο δεν έχει μπει (ακόμα;) στο αρχείο η δικογραφία που τον εμπλέκει στο σκάνδαλο Novartis, ενώ οι απόψεις τού Ν. Ανδρουλάκη για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας είναι τόσο γνωστές όσο και οι αντίστοιχες ενός Λάπωνα...

Πέρα, ωστόσο, από τα πρόσωπα, που κι αυτά θα παίξουν το ρόλο τους, το πρόβλημα του ΚΙΝΑΛ είναι δομικό, θα έλεγα υπαρξιακό. Πού ανήκει; Στην κεντροαριστερά ή στην κεντροδεξιά; Θα είναι διατεθειμένο να συγκυβερνήσει ξανά με τη ΝΔ και ιδίως με τη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη για να τρίξουν ακόμα περισσότερο τα κόκαλα του Ανδρέα; Και τι θα κάνουν οι ηττημένοι της αναμέτρησης; Θα παραμείνουν, θα κάνουν δικό τους κόμμα ή θα πάνε στη ΝΔ ή στο ΣΥΡΙΖΑ;... 

Τα ερωτήματα είναι πολλά κι από τις απαντήσεις που θα δώσει το ΚΙΝΑΛ σε αυτές θα εξαρτηθεί εν πολλοίς το μέλλον του. Αν θέλετε τη δική μου εκτίμηση, αργά ή γρήγορα τα δύο κομμάτια του θα απορροφηθούν από τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ κι ο πούρος δικομματισμός, ιδίως με την ενισχυμένη αναλογική, θα επιστρέψει για τα καλά...

 
 

Αν ήμουν συντηρητικός...

Με έχω συλλάβει πολλές φορές να ζηλεύω έναν συντηρητικό άνθρωπο. Θα το ήθελα πολύ να τα έχω όλα τοποθετημένα σε ένα κουτάκι και να τα βγάζω έξω κατά περίσταση: αντιλήψεις, ιδέες, σκέψεις, αντιδράσεις, όλα στον αυτόματο, δίχως την ανάγκη να αναλογιστώ αν υπάρχει έστω και κάποιο ψήγμα δίκιου σε αυτά που λέει κάποιος άλλος. Θα ήμουν πολύ ευτυχής αν στρίμωχνα τον κόσμο στα μέτρα μου κι αν έβλεπα πως αυτός προεξέχει λίγο να έφταιγε ο κόσμος κι όχι εγώ...

Αν, για παράδειγμα, άκουγα μια μεσήλικη γυναίκα να λέει κάτι που δεν ταίριαζε στις δοξασίες μου θα την χαρακτήριζα είτε αγάμητη γεροντοκόρη είτε πουτάνα που ταπεινώνεται με νέγρους. Αν άκουγα τα ίδια από έναν μεσήλικα άντρα θα του έδειχνα τον προσήκοντα σεβασμό και για το ότι πηδάει νεαρές. Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά θα ήταν ο πυλώνας τής ζωής μου, μαζί με την υποκρισία, τον κομπλεξισμό και τα στερητικά σύνδρομα που γεννιούνται από τις ακλόνητες πεποιθήσεις γύρω από πολύ ρευστά ζητήματα...

Αν ήμουν συντηρητικός θα ζούσα μέσα σε ένα βάλτο και θα λογάριαζα τα ποτάμια, τις θάλασσες, τα βουνά, τον ουρανό κι ό,τι κινείται μέσα και πάνω από όλα αυτά ως ανεπιθύμητους εισβολείς. Θα μισούσα από παράδοση, θα μιλούσα με βεβαιότητες, θα έμενα ίδιος κι απαράλλαχτος για να με αποκαλούν συνεπή και συνετό και να μην προσβάλλονται τα ήθη και τα έθιμα περασμένων εποχών... 

Αν ήμουν συντηρητικός θα ζούσα σε ένα ροζ συννεφάκι στο οποίο όλοι θα είχαν το ίδιο χρώμα, την ίδια φυλή, την ίδια θρησκεία κι όποιος δεν θα είχε όλα αυτά τα προσόντα θα ήταν εξωγήινος και παρείσακτος. Θα ήμουν ευτυχισμένος, με την ευτυχία εκείνων που δεν έχουν ρωτήσει ποτέ γιατί και πώς κι όταν θα πέθαινα θα περνούσα την αιωνιότητα με την απορία μήπως η βασιλεία των ουρανών δεν είναι το χώμα που έγινα αλλά η ζωή που άφησα πίσω, η ζωή που φοβήθηκα να ζήσω... 

 

Οι ευγενείς να γίνονται διπλωμάτες και οι αγενείς δημοσιογράφοι...

Όποιος θέλει να είναι ευγενής μπορεί να γίνει διπλωμάτης, παπάς ή πολιτικός. Δεν μπορεί να γίνει, όμως, δημοσιογράφος που δουλειά του είναι να γίνεται αγενής απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας. Αυτές, όμως, είναι δύσκολες εξισώσεις για το ελληνικό μιντιακό κατεστημένο το οποίο συγχέει τη δημοσιογραφία με τις δημόσιες σχέσεις και τον έλεγχο της εξουσίας με το ατέλειωτο λιβανιστήρι. Με το "σεις" και με το "σας" μπορεί κάποιος που δημοσιογραφεί να καταλήξει βουλευτής, υπουργός ή και πρωθυπουργός. Δημοσιογράφος, ωστόσο, με το δέλτα κεφαλαίο δεν θα γίνει ποτέ...

Ενδεικτικό του τρόπου λειτουργίας των ελληνικών ΜΜΕ είναι πως αντί να διερευνήσουν τι πραγματικά συμβαίνει στο Αιγαίο με τις επαναπροωθήσεις ασχολήθηκαν με την Ολλανδή δημοσιογράφο και τα... σκυλιά της. Αφήστε που βρήκαμε αφορμή για να αποδείξουμε τάχα πόσο ανάδελφο έθνος είμαστε και πόσο μας μισούν και οι Ολλανδοί γενικά. Λίγοι αναλογίστηκαν πως η Ingeborg Beugel ίσως να μίλησε πρωτίστως ως άνθρωπος και δημοσιογράφος κι όχι ως Ολλανδή...

ΕΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, τα εγκυρότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν πως στο Αιγαίο γίνονται επαναπροωθήσεις, push backs επί το αγγλικότερο, και μάλιστα σε μια χώρα όπως η Τουρκία την οποία με δυσκολία μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς ασφαλή. Μας ενδιαφέρει να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε στο πεδίο πως ισχύει κάτι τέτοιο ή θα μείνουμε στον ψευδοπατριωτισμό και το κουτσομπολιό;...

Καταλαβαίνω ότι με δεκάδες ανθρώπους να πεθαίνουν καθημερινώς από τον covid και τα νοσοκομεία μας γεμάτα ενδεχομένως και να θεωρείται πολυτέλεια να ασχολούμαστε με πρόσφυγες και μετανάστες που θαλασσοπνίγονται. Φαίνεται, όμως, πως γι' αυτήν την κυβέρνηση δεν είναι πολυτέλεια- σε αντίθεση με την ενίσχυση του ΕΣΥ- να πουλά μαγκιά στα σύνορα για να μην χάσει το ακροδεξιό της ακροατήριο. Μάλλον είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα κι από το να αποτρέψει τη συνέχιση μιας εθνικής τραγωδίας με το να επενδύει στη μαζική της στήριξη από τους εμβολιασμένους σε έναν κοινωνικό αυτοματισμό που είναι ακριβώς τόσο νοσηρός όσο ακούγεται...

 

Ο ήλιος μπορεί να ανατείλει από τη Δύση, ο Λοβέρδος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ποτέ...

Αν οι δημοσκοπήσεις που γίνονται εκτός προεκλογικής περιόδου δεν μπορούν να θεωρούνται πρόκριμα για τις βουλευτικές εκλογές, σκεφτείτε πόσο πιο αναξιόπιστες είναι δημοσκοπήσεις για εσωκομματικές εκλογές για τις οποίες δεν γνωρίζουμε ούτε ποιο θα είναι το εκλογικό σώμα. Κατανοώ την προσπάθεια ενός ολόκληρου συστήματος να μας πείσει πως ο Ανδρ. Λοβέρδος είναι ο Μωυσής Νο2- όλοι ξέρουμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο ορίτζιναλ Μωυσής-, αλλά οι εκλογές στο ΚΙΝΑΛ είναι πολύ κοντά και οι δημοσκόποι δεν θα αργήσουν να αυτοεξευτελιστούν. Μάλλον θα πρέπει να ζητηθεί από την αντιπολίτευση κι άλλη εξεταστική για τους δημοσκόπους πολύ σύντομα...

Αν υποθέσουμε πως στις εκλογές τού ΚΙΝΑΛ θα ψηφίσουν αποκλειστικώς ψηφοφόροι τού κόμματος όχι μόνο δεν θα εκλεγεί ο Ανδρ. Λοβέρδος αλλά αμφιβάλλω για το αν θα εκλεγεί κι ο ρεζίλης των Παπανδρέου. Ναι μεν το βαρύ του επώνυμο εξάπτει ακόμα το φαντασιακό των πασοκικών σταγονιδίων, ωστόσο υπάρχει και το ένστικτο της πολιτικής επιβίωσης που δεν εξυπηρετείται από τη νεκρανάσταση του πολιτικού που υπόγραψε την οικονομική υποδούλωση της χώρας για μια δεκαετία. Μπορεί αυτό οι ψηφοφόροι τού ΚΙΝΑΛ να το λησμονούν ή να το μεταφράζουν διαφορετικά, η συντριπτική πλειοψηφία ωστόσο του λαού, ιδίως αυτοί που εγκατάλειψαν μαζικώς το ΠΑΣΟΚ, δεν το ξεχνά όσο κοντή μνήμη κι αν έχει το πόπολο...

Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρώ πολύ πιο πιθανή μια εκλογή τού Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει φροντίσει να δοξάζεται κρυπτόμενος στις Βρυξέλλες. Κι αυτό, βεβαίως, δεν προοιωνίζεται κάτι θετικό για οποιονδήποτε πολιτικό, ο οποίος οφείλει αν μη τι άλλο να μην κρύβει ούτε ποιος είναι ούτε τι πρεσβεύει... 

Όπως κι αν έχει, το ΚΙΝΑΛ είναι θεμιτό να έχει τις φιλοδοξίες του, δεν θα έπρεπε όμως να έχει μεγαλύτερη από το να αντικατασταθεί άμεσα η σημερινή κυβέρνηση από μία άλλη που θα βάλει στοπ στο νεοσυντηρητισμό και στο νεοφιλελευθερισμό που πέρα από όλα τα υπόλοιπα τραγικά μάς στοιχίζει και δεκάδες ανθρώπινες ζωές κάθε ημέρα εδώ και πολύ καιρό. Και για να συμβεί αυτό απαιτούνται συνεργασίες μακριά από μικρομεγαλισμούς και λοιπά κόμπλεξ... 

 

 

Προφανώς θα ήταν καλύτερα να στήναμε ένα αστυνομικό τμήμα έξω από κάθε μπαρ...

Είναι αλήθεια ότι όσοι άνοιξαν καφετέριες, μπαρ ή εστιατόρια πριν την πανδημία δεν είχαν σκεφτεί πως μια από τις υποχρεώσεις τους κάποια στιγμή θα ήταν να ελέγχουν πιστοποιητικά εμβολιασμού και ταυτότητες. Αυτά τα βλέπαμε σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, τρομάζαμε για δύο ώρες και ύστερα επιστρέφαμε στην κανονικότητά μας. Μόνο που είναι περιττό να σας πω ότι εδώ κι ενάμιση χρόνο κανονικότητα είναι η πανδημία κι όχι το αντίθετο. Γι' αυτό κι όλοι μας έχουμε προσαρμοστεί ή θα έπρεπε να έχουμε προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, που δεν είναι πλέον και τόσο νέα...

Συνεπώς, ακούω βερεσέ τα κλαψουρίσματα επαγγελματιών τής εστίασης ή του εμπορίου γενικότερα για το ότι δεν μπορούν να ελέγχουν τα χαρτιά των πελατών τους. Θα προτιμούσαν, δηλαδή, να στηνόταν ένα μίνι αστυνομικό τμήμα έξω από κάθε μαγαζί ώστε να ελέγχουν όργανα της τάξης τα πιστοποιητικά; Κι αν χάνουν πελάτες γι' αυτό το λόγο, που χάνουν βεβαίως, ας συντρέξουν κι εκείνοι την καμπάνια τού εμβολιασμού ώστε να γλιτώσουμε μια ώρα αρχύτερα από αυτόν τον διάολο...

Σε έναν πόλεμο προφανώς και οι αποφάσεις των στρατηγών παίζουν σημαντικό ρόλο για την εξέλιξή του. Εν προκειμένω, οι στρατηγοί μας έχουν αποδειχθεί, το λιγότερο, ανεπαρκείς. Οι πόλεμοι, ωστόσο, κερδίζονται ή χάνονται στα πεδία των μαχών, από τους απλούς στρατιώτες, τις ικανότητες και κυρίως την θέλησή τους να κερδίσουν ή να χαθούν. Μην έχουμε, άλλωστε, καμία αυταπάτη, αυτό που ζούμε είναι ένας πόλεμος, ίσως ένας από τους πολλούς βιολογικούς που θα ακολουθήσουν αλλά πόλεμος όπως κι αν έχει. Κι "όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνει"...

 

 

Γιατί δεν πηγαίνει πόρτα πόρτα στους ανεμβολίαστους ο αγαπημένος του λαού;...

Δεν είναι εκ προοιμίου κακό ο όποιος πρωθυπουργός να ξεκλέβει τριήμερα για να ξεκουράζεται ή να πρέπει σώνει και καλά να είναι μονίμως κατσουφιασμένος γιατί η χώρα έχει προβλήματα. Η χώρα θα έχει πάντα προβλήματα, πολλά για τα οποία ευθυνόμαστε κι εμείς αλλά δεν κλαίμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Το πρόβλημα με τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό είναι ότι έχει καπηλευτεί τόσο πολύ το φαίνεσθαι ώστε το είναι του στο τέλος να μοιάζει ακόμα πιο σάπιο από την πραγματικότητα...

Ούτε είναι κακό οι πολιτικοί μας να κάνουν και να λαμβάνουν υπόψη τις δημοσκοπήσεις. Αν μη τι άλλο, οφείλουν να έχουν μια όσο το δυνατό καλύτερη φωτογραφία τής στιγμής για τη διάθεση εκείνων που κυβερνούν. Αλίμονο, όμως, αν από το πρωί μέχρι το βράδυ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να φτιασιδώνονται στον καθρέφτη τής επικοινωνίας και να λησμονούν να οραματιστούν και να υλοποιήσουν χωρίς να φοβούνται το πολιτικό κόστος. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι ηγέτες αλλά σταρλετίτσοι...

Για όλα αυτά και για πολλά ακόμα είναι υπόλογος ο Κ. Μητσοτάκης κι όχι γιατί του αρέσουν τα ταξίδια και τα χαμόγελα. Αν, άλλωστε, ισχύουν οι δημοσκοπήσεις και είναι το ισχυρό χαρτί τής κυβέρνησης και της ΝΔ, ο αγαπημένος του λαού κι όλα τα σχετικά θα έπρεπε πρώτος εκείνος να χτυπά τις πόρτες και τα παράθυρα των ανεμβολίαστων και με τη ντομπροσύνη και την αγάπη που εκπέμπει να τους πείθει να εμβολιάζονται. Όλα είναι, όμως, ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή κι αυτό το ξέρει καλύτερα ο οικοδόμος ενός χάρτινου πύργου που θα γκρεμιστεί παταγωδώς την επόμενη φορά που ο λαός θα κληθεί να καταθέσει τη γνήσια άποψή του πίσω από το παραβάν κι όχι αυτή που κατασκευάζεται στα μαντεία των διεφθαρμένων...

 

Περιμένοντας την Μενεγάκη να μας υποδείξει την επόμενη αλλαγή του Ποινικού Κώδικα...

Γιατί μας συγκλόνισε η δολοφονία τής Κάρολαϊν ή ο βαρύς τραυματισμός τής Ιωάννας από βιτριόλι; Κυρίως γιατί δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εγκλήματα κι αυτό είναι που τα κάνει τόσο αποκρουστικά στα μάτια μας. Ευτυχώς η κοινωνική μας απάθεια δεν έχει φτάσει μέχρι του σημείου να θεωρούμε φυσιολογικό ένας σύζυγος να δολοφονεί την σύζυγό του ή ένας συμπολίτης μας να ρίχνει δηλητήριο σε άλλον. Κι όμως, έρχεται για μια ακόμα φορά αυτή η κυβέρνηση να αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα όχι με βάση τις εισηγήσεις τής επιστημονικής κοινότητας αλλά των εκπομπών τηλεοπτικού κουτσομπολιού...

Κακώς είχε κρατήσει ανοιχτή τη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τις εκλογές τού 2019 για να περάσει το νέο Ποινικό Κώδικα, μολονότι ήταν δουλειά πολλών ετών επιστημονικής επιτροπής χωρίς κομματικό πρόσημο. Έδωσε πάτημα στη ΝΔ ακόμα και σήμερα να τον κατηγορεί γι' αυτό. Από αυτό, ωστόσο, έως του σημείου της άκριτης αυστηροποίησης των ποινών, της επιβολής μόνο ισοβίων για ορισμένα αδικήματα ή της ποινικοποίησης της αντίθετης με την κοινώς παραδεκτή άποψης ακόμα και με το ενδεχόμενο να επηρεάσει το κοινωνικό σύνολο η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Και η σημερινή κυβέρνηση τη διέτρεξε μόνο και μόνο για να θωπεύσει, ξανά, υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά που δεν καταλαβαίνουν ούτε από αναλογικότητα της ποινής ούτε από σωφρονισμό ούτε ακόμα ακόμα κι από την αναποτελεσματικότητα του "πονά χέρι, κόβει χέρι" για την πάταξη της εγκληματικότητας. "Θέλει το πόπολο αίμα; Να του το δώσουμε", σκέφτονται μάλλον στο Μαξίμου κι ενδεχομένως να αναβίωναν και την θανατική ποινή αν δεν είχε απαγορευτεί από διεθνείς συμβάσεις στις οποίες συμμετέχουμε κι από την ΕΕ...

Η Ελλάδα έχει από τους περισσότερους, αν όχι τους περισσότερους, ισοβίτες στην Ευρώπη κι από τους πιο αυστηρούς Ποινικούς Κώδικες. Την ίδια ώρα, παρότι κι ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάρει τώρα τελευταία με την ασφαλειομανία, είμαστε από τα πιο φιλήσυχα κράτη-μέλη τής ΕΕ... 

Προφανώς και υπάρχουν περιοχές, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που δικαίως χαρακτηρίζονται επικίνδυνες αλλά οι περισσότεροι από εμάς κυκλοφορούμε και τα βράδια δίχως να φοβόμαστε πως θα μας συμβεί κάτι κακό. Αλλιώς δεν θα ήταν τα μπαρ και τα κλαμπ γεμάτα μέχρι αργά, τουλάχιστον πριν την πανδημία, έτσι δεν είναι;... 

Ούτε, εξάλλου, ο Μπάμπης ο φονιάς ή η βιτριολίστρια τα έβαλαν κάτω με τους ποινικολόγους τους και είπαν θα σκοτώσω και θα καταστρέψω γιατί αν με πιάσουν θα εκτίσω δέκα χρόνια κι όχι ισόβια. Όποιος πιστεύει κάτι τέτοιο μάλλον χρειάζεται πολλά κι εντατικά μαθήματα στοιχειώδους εγκληματολογίας... 

Η ουσία είναι πως αυτή η η κυβέρνηση εξακολουθεί να νομοθετεί με βάση τις δημοσκοπήσεις τής στιγμής, τον εντυπωσιασμό και τα πρωτόγονα ένστικτα του πλήθους. Γι' αυτό κι αύριο μεθαύριο, αν εξακολουθεί να είναι στην θέση της, θα αναγκαστεί να φέρει νέο νόμο για την αποσυμφόρηση των φυλακών, για να διορθώσει δηλαδή κι άλλο ένα λάθος της...

 
 

Κύριε ελέησον...

Στηρίζω 100% το άτυπο lockdown στους ανεμβολίαστους. Όπου δεν πίπτει ο ορθός λόγος για ζητήματα δημόσιας υγείας πρέπει να πίπτει η ράβδος. Κι αφού έχουμε μια κυβέρνηση που πέρα από τον εμβολιασμό δεν πήρε κανένα άλλο ουσιαστικό μέτρο για την προστασία μας βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο, αν δεν το έχουμε ξεπεράσει, όπου τα λόγια είναι πλέον περιττά κι απαιτούνται δρακόντεια μέτρα. Έχουμε ξεπεράσει κατά τρεις χιλιάδες τους νεκρούς τού αλβανικού μετώπου, έχουμε ήδη χάσει μια κωμόπολη, καθημερινώς θρηνούμε ένα γεμάτο λεωφορείο κι εβδομαδιαίως ένα χωριό κι ακόμα συζητάμε για το αν πρέπει να κάνουμε ένα τσίμπημα που θα σώσει χιλιάδες ζωές;...

Η ευθύνη των ανεμβολίαστων- ψεκασμένων και μη- για το νέο κύμα πανδημίας είναι μεγάλη. Δεν είναι μεγαλύτερη, όμως, από των επιστημόνων που εισηγούνται (;) και των υπουργών και του πρωθυπουργού που αποφασίζουν. Όλοι τους έχουν χάσει την αξιοπιστία τους εδώ και πολύ καιρό και ύστερα αναρωτιούνται γιατί ο κόσμος δεν τους παίρνει στα σοβαρά... 

Πόσο μαλάκες, αλήθεια, μας θεωρούν ώστε να πιστέψουμε ότι σε όλο τον πλανήτη ο κοροναϊός μεταδίδεται πιο εύκολα σε κλειστούς χώρους εκτός από τις ελληνικές εκκλησίες; Είναι δυνατό με τις ΜΕΘ γεμάτες ετοιμοθάνατους να ισχυρίζονται υπουργοί πως δεν επιβάλλουν ράπιντ τεστ για την είσοδο σε λατρευτικούς χώρους γιατί αυτό αντίκειται στις παραδόσεις μας; Υπάρχουν, άραγε, δικαστές στην Αθήνα να ασκήσουν τώρα ποινικές διώξεις σε ανθρώπους που προτρέπουν στη διασπορά τού θανάτου για λόγους σεβασμού στους παπάδες;...

Οι covid free, τρομάρα μας, ναοί και σούπερ μάρκετ αντανακλούν όλη τη φιλοσοφία αυτής της κυβέρνησης: συντηρητισμός και κερδοσκοπία για λίγους κι εκλεκτούς και οι άλλοι ας επιβιώσουν όπως μπορούν. Θα ήταν κωμικό αν δεν ήταν τραγικό, αλλά αποτυπώνουν και τη φτώχεια τού εκπαιδευτικού μας συστήματος τα επιχειρήματα που ακούγονται στο δημόσιο λόγο και τα οποία στη Δύση, στην οποία υποτίθεται πως ανήκουμε κι αν μας πουν το αντίθετο γινόμαστε κι έξαλλοι, θεωρούνταν γελοία από το 19ο αιώνα...

 

Ακριβοί στα αγγουράκια και φτηνοί στους τραπεζίτες...

Πριν μερικούς μήνες και με αφορμή την εισαγωγή τής Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής στα πανεπιστήμια η κυβέρνηση ισχυριζόταν πως δεν είναι δυνατό να σπουδάζουν όλοι και πως χρειαζόμαστε και τεχνίτες. Αυτή την εβδομάδα, όμως, ψήφισε ένα νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές με το οποίο απαιτεί πανεπιστημιακό πτυχίο για να πουλάς ντομάτες κι αγγουράκια. 

Αν, μάλιστα, κάποιος παραγωγός δεν κόψει τρεις αποδείξεις τού ενός ευρώ χάνει την άδειά του όταν η ίδια κυβέρνηση έχει ψηφίσει το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών για θαλασσοδάνεια εκατομμυρίων ευρώ. Είναι τόσο πολλά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου που υπηρετεί ώστε αναγκάζεται να πιάνεται με τη γίδα στην πλάτη ως προς την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιεί για να δικαιολογεί τις αντιλαϊκές πολιτικές της...

Τι κατάλαβε, εξάλλου, από την θανάτωση του Ρομά στο Πέραμα; Πως κακώς οι επικεφαλής τής Άμεσης Δράσης ζήτησαν από τους αστυνομικούς να διακόψουν την καταδίωξη των Ρομά σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές, τους ξήλωσε και προχωρά σε νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει ακόμα και στο κέντρο τής Αθήνας να διαδραματίζονται χολιγουντιανές σκηνές καταδίωξης! Τι λέει εμμέσως στο πόπολο; Πως δεν μπορούμε να τα βάλουμε με αυτούς που σας κατακλέβουν τις ζωές γιατί είναι χορηγοί μας, αλλά θα σας προσφέρουμε άφθονο θέαμα ασφάλειας, αξιοποιώντας για αποδιοπομπαίους τράγους τους γύφτους, τους λάθρο- στο Αιγαίο τα push backs που αντίκεινται, πέρα από το στοιχειώδη ανθρωπισμό, και στο διεθνές δίκαιο πάνε σύννεφο- κι άλλες ευάλωτες ομάδες...

Μήπως, άλλωστε, οι αντιφάσεις δεν πάνε σύννεφο και στη διαχείριση της πανδημίας; Έχουμε μείνει από τους τελευταίους, αν όχι οι τελευταίοι, σε όλους τους δείκτες και η κυβέρνηση πανηγυρίζει πως τα έχει πάει περίφημα. Κι όμως, στον πρόσφατο ανασχηματισμό έφυγαν όλοι, μα όλοι οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Υγείας, της Πολιτικής Προστασίας και του ΕΟΔΥ. Αν ο Κ. Μητσοτάκης ήταν καπετάνιος στον Τιτανικό, όταν το υπερωκεάνιο χτυπούσε το παγόβουνο εκείνος θα ήταν απασχολημένος να στέλνει δελτίο Τύπου για το πόσο όμορφο είναι το Άγαλμα της Ελευθερίας εκ του σύνεγγυς. Η αλήθεια αποδεικνύεται πολυτέλεια γι' αυτήν την κυβέρνηση... 

  

 
 

Η πειθώ είναι πια last year μέτρο...

Το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη σε σχέση με τους εμβολιασμούς κι από τις πρώτες αναφορικώς με τα κρούσματα, τους διασωληνωμένους, τους νεκρούς από covid δεν είναι τυχαίο ούτε δεν σχετίζεται καθόλου με τους χειρισμούς τής κυβέρνησής της. Είμαστε η μόνη χώρα, άλλωστε, που πανηγυρίζει το τέλος τής πανδημίας από τον Ιούνιο του 2020 και το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη και η μόνη που διανύει το τελευταίο μίλι από τον περασμένο Φεβρουάριο, πιο αργά κι από χελώνα. Και μόνο, άλλωστε, το ότι έχει μειωθεί κατά 900 εκατομμύρια ευρώ για το 2022 ο κρατικός προϋπολογισμός για την υγεία λέει πολλά για τις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης...

Το να συζητάμε τι δεν έγινε σωστά μεσούσης μιας κρίσης έχει την αξία του, αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Χάνουμε ένα χωριό την εβδομάδα, ένα λεωφορείο την ημέρα κι ακόμα το κομματικό μας σύστημα δεν μπορεί να συμφωνήσει σε πέντε πράγματα και να αποσείσει από πάνω του την έγνοια για μικροκομματικά οφέλη ή πώς θα βλάψει τον αντίπαλο... 

Καμία αντίρρηση να γίνουν πιο δυναμικές καμπάνιες για τον εμβολιασμό, πιο επιθετικές και πιο στοχευμένες. Ο καιρός της πειθούς, ωστόσο, έχει παρέλθει και πρέπει να περάσουμε, ιδίως τώρα που γνωρίζουμε πόσο αποτελεσματικά είναι τα εμβόλια, στον καιρό των υποχρεωτικοτήτων...

Είναι δυνατό επαγγελματικές κατηγορίες, όπως οι παπάδες ή οι ένστολοι, που έρχονται σε καθημερινή επαφή με πολύ κόσμο να έχουν αφεθεί έξω από τις υποχρεωτικότητες και να εστιάζουμε μόνο στους γιατρούς και στους νοσηλευτές; Πού αλλού αν όχι στις εκκλησίες έχει παρατηρηθεί τις τελευταίες ημέρες κοσμοσυρροή σε κλειστούς χώρους όχι μόνο δίχως ελέγχους πιστοποιητικών εμβολιασμού ή rapid τεστ, αλλά κι αυτών ακόμα των μασκών;... 

Το πολιτικό κόστος μπορεί να είναι και χαριτωμένο όταν αφορά το πού θα μπει ένας κάδος απορριμμάτων. Όταν, όμως, σχετίζεται με μαζικούς θανάτους τότε όσοι ορκίζονται ακόμα σε αυτό δεν είναι απλώς ανεύθυνοι, είναι εγκληματίες...