Ποιο είναι το σημαντικότερο προσόν που πρέπει να έχει ο νέος πρόεδρος του ΕΣΡ; Να είναι Αριστερός, να μην έχει διατελέσει υπουργός δεξιών κυβερνήσεων ή να έχει αντιπαρατεθεί με τη διαπλοκή κατά τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής, ανεξαρτήτως αν οι πολιτικές του απόψεις ορισμένες φορές φλερτάρουν με τα άκρα; Κάθε σώφρων πολίτης που παρακολουθεί από απόσταση τη μάχη για τις τηλεοπτικές άδειες, την ίδια ώρα που τα πραγματικά του εισοδήματα συνεχίζουν να συρρικνώνονται, καταλήγει στην ίδια απάντηση προς το πολιτικό προσωπικό τής χώρας: "βρείτε, επιτέλους, πρόσωπα κοινής αποδοχής, συγκροτήστε το ΕΣΡ, κάντε το διαγωνισμό κι ασχοληθείτε λίγο και με εμάς κι όχι μόνο με τους ολιγάρχες, είτε με καλό είτε με κακό σκοπό"...
Τώρα που η απόφαση του ΣτΕ, την οποία ακόμα πανηγυρίζουν στη ΝΔ, έκρινε αντισυνταγματικό ότι ο διαγωνισμός δεν έγινε από το ΕΣΡ και μόνο γι' αυτό ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για την αντιπολίτευση να προτείνει συγκεκριμένα πρόσωπα προκειμένου να τύχουν και της κυβερνητικής αποδοχής. Δεν θέλει ο άθλιος Κούλης τον Β. Πολύδωρα- ο οποίος έχει υπηρετήσει τη ΝΔ, ακόμα και τον πατέρα τού σημερινού αρχηγού της, περισσότερα χρόνια από ό,τι το έχει πράξει ο ίδιος ο πρόεδρός της, γιατί δεν είναι φίλος τού Χριστοφοράκου; Ωραία, ας μας πει ο φίλος τού Χριστοφοράκου και του Στ. Παπασταύρου ποιον θέλει κι αν η πρότασή του δεν είναι καταφανώς γελοία και δεν την κάνει δεκτή ο Ν. Παππάς τότε ας εκθέσει με αυτόν τον τρόπο το Μαξίμου. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση το μόνο που καταφέρνει είναι να προσθέτει επιχειρήματα σε εκείνους που πιστεύουν ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο άθλιος Κούλης δεν διεξάγει μια μάχη για την ελευθεροτυπία αλλά για τη διάσωση των εθνικών μας νταβατζήδων...
Η προσχώρηση αρκετών στελεχών τού ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, η κυβερνητική συνεργασία με τον Π. Καμμένο, η πρόταση για Β. Πολύδωρα στο ΕΣΡ και η πολεμική που έχει δεχθεί η κυβέρνηση γι' αυτές τις αναγκαστικές- τουλάχιστον όσον αφορά τα πρόσωπα της δεξιάς- επιλογές της μαρτυρούν και την ηθική κατάντια τού πάλαι ποτέ δικομματισμού, του οποίου συνεκτικός ιστός ήταν το συμφέρον και τίποτα παραπάνω. "Ξαφνικά" οι ομοτράπεζοι του Τσοχατζόπουλου που παρέμειναν στο ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν πως απαλλάχθηκαν από άλλους ομοτράπεζους του φυλακισμένου πρώην υπουργού οι οποίοι έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές είτε από αφοσίωση στις ιδρυτικές αρχές τής 3ης του Σεπτέμβρη, τις οποίες αρχειοθέτησε το πάλαι ποτέ Κίνημα μετά από τον θάνατο του ιδρυτή του, είτε από αγάπη για την εξουσία. "Ξαφνικά", επίσης, για τους νεοδημοκράτες πολιτικοί όπως ο Π. Καμμένος κι ο Β. Πολύδωρας χαρακτηρίζονται φαιδρές προσωπικότητες. όσο βρίσκονταν, ωστόσο, στο "μαντρί" κι έφερναν ψηφαλάκια ήταν αγωνιστές τής μεγάλης συντηρητικής παράταξης που χωρά τους πάντες, από χουντικούς και βασιλικούς έως νεοφιλελεύθερους. Όταν έχεις, μάλιστα, για αντιπρόεδρό σου τον Αδ. Γεωργιάδη είναι γελοίο να αποκαλείς τους άλλους "ψεκασμένους"...
Η Αριστερά ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου σε μια εποχή που η χώρα ήταν και είναι στριμωγμένη στα σκοινιά από καταστροφικές επιλογές άλλων. Σε τέτοιες εποχές, άλλωστε, είναι που η Ιστορία θυμάται την Αριστερά, αρκεί και μόνο να υπενθυμίσω την εαμική Εθνική Αντίσταση. Σε αυτό το ναρκοθετημένο περιβάλλον, όπου οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες των δανειστών διαπλέκονται με τη διαφθορά τού παλιού κομματικού συστήματος και των ελίτ που αυτό εκπροσωπεί, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη υποχρεωθεί σε τακτική υποχώρηση υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο. Τώρα οι φαύλοι του ζητούν να αφήσει αρρύθμιστο το μιντιακό τοπίο ώστε να εξακολουθήσουν να το λυμαίνονται και με αυτό να επηρεάζουν- όσο βεβαίως είναι αυτό εφικτό στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης- την κοινή γνώμη. Αν το ΚΚΕ του έλεγε το "ναι" τον Ιανουάριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα κυβερνούσε σήμερα με ένα κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ. Αν οι δανειστές είχαν συμφωνήσει με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για έξοδο από την κρίση, δεν θα βρισκόμασταν τώρα κοντά και σε ένα τέταρτο μνημόνιο. Αν η ΝΔ είχε συμφωνήσει στη συγκρότηση του ΕΣΡ, δεν θα είχε αναλάβει ο υπουργός Επικρατείας την ευθύνη τέλεσης του τηλεοπτικού διαγωνισμού. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι δυνατό η Αριστερά να απολογείται και για το ότι ο Π. Καμμένος κι ο Β. Πολύδωρας είναι ό,τι πλησιέστερο σε εντιμότητα διαθέτει η δεξιά...
Τώρα που η απόφαση του ΣτΕ, την οποία ακόμα πανηγυρίζουν στη ΝΔ, έκρινε αντισυνταγματικό ότι ο διαγωνισμός δεν έγινε από το ΕΣΡ και μόνο γι' αυτό ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για την αντιπολίτευση να προτείνει συγκεκριμένα πρόσωπα προκειμένου να τύχουν και της κυβερνητικής αποδοχής. Δεν θέλει ο άθλιος Κούλης τον Β. Πολύδωρα- ο οποίος έχει υπηρετήσει τη ΝΔ, ακόμα και τον πατέρα τού σημερινού αρχηγού της, περισσότερα χρόνια από ό,τι το έχει πράξει ο ίδιος ο πρόεδρός της, γιατί δεν είναι φίλος τού Χριστοφοράκου; Ωραία, ας μας πει ο φίλος τού Χριστοφοράκου και του Στ. Παπασταύρου ποιον θέλει κι αν η πρότασή του δεν είναι καταφανώς γελοία και δεν την κάνει δεκτή ο Ν. Παππάς τότε ας εκθέσει με αυτόν τον τρόπο το Μαξίμου. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση το μόνο που καταφέρνει είναι να προσθέτει επιχειρήματα σε εκείνους που πιστεύουν ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα ο άθλιος Κούλης δεν διεξάγει μια μάχη για την ελευθεροτυπία αλλά για τη διάσωση των εθνικών μας νταβατζήδων...
Η προσχώρηση αρκετών στελεχών τού ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια, η κυβερνητική συνεργασία με τον Π. Καμμένο, η πρόταση για Β. Πολύδωρα στο ΕΣΡ και η πολεμική που έχει δεχθεί η κυβέρνηση γι' αυτές τις αναγκαστικές- τουλάχιστον όσον αφορά τα πρόσωπα της δεξιάς- επιλογές της μαρτυρούν και την ηθική κατάντια τού πάλαι ποτέ δικομματισμού, του οποίου συνεκτικός ιστός ήταν το συμφέρον και τίποτα παραπάνω. "Ξαφνικά" οι ομοτράπεζοι του Τσοχατζόπουλου που παρέμειναν στο ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν πως απαλλάχθηκαν από άλλους ομοτράπεζους του φυλακισμένου πρώην υπουργού οι οποίοι έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές είτε από αφοσίωση στις ιδρυτικές αρχές τής 3ης του Σεπτέμβρη, τις οποίες αρχειοθέτησε το πάλαι ποτέ Κίνημα μετά από τον θάνατο του ιδρυτή του, είτε από αγάπη για την εξουσία. "Ξαφνικά", επίσης, για τους νεοδημοκράτες πολιτικοί όπως ο Π. Καμμένος κι ο Β. Πολύδωρας χαρακτηρίζονται φαιδρές προσωπικότητες. όσο βρίσκονταν, ωστόσο, στο "μαντρί" κι έφερναν ψηφαλάκια ήταν αγωνιστές τής μεγάλης συντηρητικής παράταξης που χωρά τους πάντες, από χουντικούς και βασιλικούς έως νεοφιλελεύθερους. Όταν έχεις, μάλιστα, για αντιπρόεδρό σου τον Αδ. Γεωργιάδη είναι γελοίο να αποκαλείς τους άλλους "ψεκασμένους"...
Η Αριστερά ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου σε μια εποχή που η χώρα ήταν και είναι στριμωγμένη στα σκοινιά από καταστροφικές επιλογές άλλων. Σε τέτοιες εποχές, άλλωστε, είναι που η Ιστορία θυμάται την Αριστερά, αρκεί και μόνο να υπενθυμίσω την εαμική Εθνική Αντίσταση. Σε αυτό το ναρκοθετημένο περιβάλλον, όπου οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες των δανειστών διαπλέκονται με τη διαφθορά τού παλιού κομματικού συστήματος και των ελίτ που αυτό εκπροσωπεί, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη υποχρεωθεί σε τακτική υποχώρηση υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο. Τώρα οι φαύλοι του ζητούν να αφήσει αρρύθμιστο το μιντιακό τοπίο ώστε να εξακολουθήσουν να το λυμαίνονται και με αυτό να επηρεάζουν- όσο βεβαίως είναι αυτό εφικτό στην εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης- την κοινή γνώμη. Αν το ΚΚΕ του έλεγε το "ναι" τον Ιανουάριο του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα κυβερνούσε σήμερα με ένα κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ. Αν οι δανειστές είχαν συμφωνήσει με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για έξοδο από την κρίση, δεν θα βρισκόμασταν τώρα κοντά και σε ένα τέταρτο μνημόνιο. Αν η ΝΔ είχε συμφωνήσει στη συγκρότηση του ΕΣΡ, δεν θα είχε αναλάβει ο υπουργός Επικρατείας την ευθύνη τέλεσης του τηλεοπτικού διαγωνισμού. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι δυνατό η Αριστερά να απολογείται και για το ότι ο Π. Καμμένος κι ο Β. Πολύδωρας είναι ό,τι πλησιέστερο σε εντιμότητα διαθέτει η δεξιά...