Η μεσαία τάξη πάει στο διάολο από επιλογή...

Δεν υπάρχει χειρότερος εχθρός για την κοινωνική δικαιοσύνη από τη μεσαία τάξη, από αυτούς τέλος πάντων που είτε κινούνται είτε πιστεύουν ότι κινούνται σε ένα μέσο εισοδηματικό επίπεδο. Είναι χειρότερος ακόμα κι από τις ελίτ γιατί είναι μαζικότερη κι επομένως θα μπορούσε, αν διέθετε ταξική συνείδηση, να γυρνούσε τον κόσμο ανάποδα. Ωστόσο, έχει πιαστεί στην ξώβεργα ενός καπιταλισμού που διαιωνίζεται με την ψευδαίσθηση πως και οι έσχατοι έσονται πρώτοι στη βασιλεία των αγορών...

Μήπως αυτό δεν συμβαίνει και στην Ελλάδα; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εφαρμόζοντας μνημόνιο και η προηγούμενη κυβέρνηση αδίκησε ανθρώπους με πραγματικά κι όχι φαντασιακά μεσαία εισοδήματα. Στην αυτοκριτική που κάποτε πρέπει να ξεκινήσει ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναρωτηθεί γιατί δεν ήταν πολύ πιο πιεστικός απέναντι σε ορισμένες κατηγορίες τού πληθυσμού, κυρίως στους εφοπλιστές, που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν πολύ περισσότερα. Το να ισχυρίζεται, όμως, ο νυν ΥΠΟΙΚ πως οικογενειάρχης με 524 ευρώ μισθό ανήκει στη μεσαία τάξη μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει τα ψίχουλα που θα κερδίσει από τον προϋπολογισμό και το φορολογικό δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ακόμα κρίκος στην πολιτική εξαπάτηση που έγινε κυβέρνηση στις 7 Ιουλίου...

Είναι προφανές ότι αυτή η κυβέρνηση παίζει με τις φοβίες, τις προκαταλήψεις και τις οικονομικές αγωνίες των πολλών για να χτίσει ένα αφήγημα πολιτικής της κυριαρχίας πάνω σε σαθρά θεμέλια. Υπό αυτήν την έννοια ακόμα και η περίπτωση των ρουσφετιών στα νοσοκομεία περνά το μήνυμα στην κοινωνία πως αν δηλώσεις υποταγή στη ΝΔ όλο και κάπου θα βολευτείς. Η επιστροφή στην κανονικότητα, άλλωστε, για μια σημαντική μερίδα τού λούμπεν προλεταριάτου και πρεκαριάτου σημαίνει ακριβώς την επιβίωση μέσα από τη φούσκα, τη δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων μέσα από τη συνενοχή...

 

Για ΝΔ-ΚΙΝΑΛ μόνο το παρελθόν έχει τις απαντήσεις για το μέλλον...

Κάθε Αναθεώρηση του Συντάγματος οφείλει να δίνει απαντήσεις σε ζητήματα που έχουν ανακύψει στο μεσοδιάστημα από την προηγούμενη, αλλά και να εκσυγχρονίζει γενικές διατάξεις αυξάνοντας την προστασία ευάλωτων ομάδων. Γι' αυτό και ήταν απαραίτητο να προστεθεί η ερμηνευτική δήλωση στο άρθρο 86 ώστε να μην παραγραφεί η δωροδοκία υπουργών, γι' αυτό κι έπρεπε να προστεθεί στο άρθρο 5 η χωρίς διάκριση φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού προστασία όλων όσων βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια. Η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, όμως, προτίμησαν να αφήσουν τα περισσότερα άρθρα "ως έχουν" γιατί θέλουν να αφήσουν και τις παθογένειες μιας κοινωνίας ως έχουν και να μην δυσαρεστήσουν το συντηρητικό, μονολιθικό τους ακροατήριο...

Το να ισχυρίζονται τα δύο αδελφά κόμματα πως οι ευπαθείς ομάδες προστατεύονται και με τις ισχύουσες συνταγματικές διατάξεις συνιστά καιροσκοπικό στρουθοκαμηλισμό, σαν να μην καταλαβαίνουν πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα, για έναν ομοφυλόφιλο, για έναν τρανς να έχει, για παράδειγμα, τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με έναν στρέιτ άνδρα. Το αθλιότερο, μάλιστα, είναι πως χλευάζουν όλους εκείνους που επιμένουν στην ενίσχυση των δικαιωμάτων των πάσης φύσεως μειονοτήτων ως δικαιωματιστές που αδιαφορούν για την κοινωνική πλειοψηφία...

Η προστασία, ωστόσο, των δικαιωμάτων δεν είναι ζήτημα στατιστικής ούτε μπορεί να τίθεται σε δημοψήφισμα. Ή ένα κράτος θα παρέχει το ίδιο περιβάλλον ανάπτυξης των δεξιοτήτων του σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στην εδαφική του επικράτεια ή θα είναι ένα κράτος ανάξιο λόγου...

Βεβαίως ακόμα και η συμπερίληψη σε ένα συνταγματικό άρθρο τής προστασίας ευάλωτων ομάδων τού πληθυσμού θα ήταν κενό γράμμα αν δεν εφαρμοζόταν στην πράξη. Η παράλειψή της, ωστόσο, σηματοδοτεί μια ακόμα παραχώρηση στην κοινωνική ακινησία, στη νοοτροπία πως οποιαδήποτε αλλαγή είναι για κακό και πως μόνο το παρελθόν διαθέτει τις απαντήσεις για το μέλλον. Και γι' αυτό, επομένως, κρίνεται τόσο απαραίτητη η συγκρότηση κοινού μετώπου όλων των προοδευτικών πολιτών απέναντι στην επέλαση του νεοσυντηρητισμού- νεοφιλελευθερισμού που δεν έχει καμία σοβαρή απάντηση να δώσει για τις ανάγκες των ανθρώπων τού 21ου αιώνα...

Ρουσφέτια η φαμίλια Μητσοτάκη; Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα...

Ένα από τα μυστικά τής επιτυχίας τής οικογένειας Μητσοτάκη είναι- πέρα από τον άγνωστο πώς αποκτήθηκε από πολιτικούς πλούτο της- η ρουσφετολογική σχέση εξάρτησης που έχει δημιουργήσει εδώ και χρόνια με χιλιάδες ψηφοφόρους. Ούτε ο ίδιος ο Κων. Μητσοτάκης θυμόταν, για παράδειγμα, πόσα βαφτιστήρια είχε. Κι όλα αυτά βεβαίως στο όνομα του φιλελευθερισμού και του αντικρατισμού που πάντοτε ήταν οι σημαίες ευκαιρίας μιας διεφθαρμένης φαμίλιας...

Πρέπει, συνεπώς, κάποιος να εθελοτυφλεί για να εκπλήσσεται από τις ρουσφετολογικές επιλογές ακόμα και υπερήλικων κομματόσκυλων για τις θέσεις των διευθυντών νοσοκομείων. Ιδίως όταν έχει προηγηθεί ένας νόμος για το επιτελικό κράτος που αυξάνει τον αριθμό των μετακλητών και μη, μαζί με τους μισθούς τους, ενώ αρκείται σε ένα απλό πτυχίο λυκείου για τους, κατά τα άλλα, άριστους. Η υποκρισία αναδεικνύεται σε νούμερο ένα χαρακτηριστικό αυτής της διακυβέρνησης και στο ζήτημα της αξιοκρατίας...

Τον επόμενο μήνα, εξάλλου, θα ψηφιστεί ένας προϋπολογισμός που βάζει ταφόπλακα στις προσδοκίες τής μεσαίας τάξης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κι αυτό γιατί η συντριπτική πλειονότητα των ελάχιστων έτσι κι αλλιώς φοροελαφρύνσεων αφορά τους έχοντες και κατέχοντες, που δεν επανεπενδύουν στην πραγματική οικονομία, αλλά μετατρέπουν τα κέρδη τους σε εξωχώριες εταιρείες. Κάτι μου λέει, αν συνυπολογίσουμε και το προσφυγικό, πως η φθορά Μητσοτάκη και συνεπακόλουθα οι εκλογές βρίσκονται πολύ πιο κοντά από όσο πιστεύουμε σήμερα και η δεξιά παρένθεση θα γίνεται προϊόντος τού χρόνου πολύ πιο ρεαλιστική προοπτική από ό,τι ήταν η αριστερή το 2015...

Μπορεί να ελέγχεται από τους ΣΚΑΙ, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει το facebook...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση για έναν επιθετικό από το να ξέρει ότι αν κριθεί απαραίτητο για να σκοράρει να μεγαλώσει το τέρμα αυτό θα συμβεί. Ακόμα κι αν έχει πετάξει τη μπάλα στο γάμο τού Καραγκιόζη κάποιο αόρατο χέρι θα παρέμβει για να βρεθεί μια θέση στο τραπέζι και για εκείνον. Πώς να μην είναι ευτυχής, επομένως, ο Κ. Μητσοτάκης όταν μπορεί να ψεύδεται στη Βουλή ή έστω να ισχυρίζεται πράγματα που δεν ισχύουν, γνωρίζοντας ότι τα περισσότερα ΜΜΕ θα τον αποθεώσουν εκ νέου για το πώς "τάπωσε" τον Αλέξη Τσίπρα;…

Ο πρωθυπουργός δεν είπε κουβέντα κατά τη Συνταγματική Αναθεώρηση για την ερμηνευτική δήλωση στο άρθρο 86 που δεν θα χάριζε την παραγραφή στον Αδ. Γεωργιάδη για τη Novartis. Υποστήριξε πως η ΝΔ δεν ήταν ποτέ υπέρ τής απλής αναλογικής μολονότι ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης του είπε πως το σημερινό κυβερνών κόμμα είχε ταχθεί υπέρ ενός αναλογικού εκλογικού συστήματος το 2014. Και πρόσθεσε ο Κ. Μητσοτάκης πως ο Κ. Καραμανλής είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 1990 με 153 ψήφους, λησμονώντας να συμπληρώσει πως δεν εκλέχθηκε με 145 ή 120 βουλευτές- με τη σχετική πλειοψηφία, δηλαδή, που επιλέγει σήμερα ως ύστατη λύση- και είχαν προηγηθεί εκλογές...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα ελέγχει τα μίντια για πάντα. Κάποια στιγμή θα κληθεί να υπερασπιστεί το ένα επιχειρηματικό συμφέρον έναντι του άλλου και τότε θα την πατήσει όπως ο πατέρας του πριν 26 χρόνια. Έτσι κι αλλιώς, ωστόσο, δεν βρισκόμαστε στο 1993 και η επικαιρότητα το αποδεικνύει με ό,τι συμβαίνει στη Βολιβία, στη Χιλή, στην Κολομβία, στο Χονγκ Κονγκ...

Οι πολίτες έχουν πλέον στη διάθεσή τους τις νέες τεχνολογίες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα κινητά τηλέφωνα, τα διάφορα γκάτζετ κι όλα τα σχετικά που μπορούν να μας κάνουν όλους καταγραφείς των ειδήσεων δίχως το φιλτράρισμα των μέσων ενημέρωσης. Ο Κ. Μητσοτάκης, συνεπώς, μπορεί να ελέγχει τι εκπέμπει ο ΣΚΑΙ ή, για την ακρίβεια, να ελέγχεται από τον κάθε ΣΚΑΙ, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει το facebook κι αυτή θα αποδειχθεί η καταδίκη του...



  

Ο Σαμαράς καταλληλότερος Πρόεδρος για μια χώρα που στέλνει ικέτες σε Μακρόνησους...

Σε μία χώρα που ετοιμάζεται να εγκαταστήσει πρόσφυγες σε ξερονήσια ο Αντ. Σαμαράς είναι ο καταλληλότερος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας της. Ο πρώην πρωθυπουργός πολιτεύτηκε σε όλη του τη ζωή με άξονες, πέρα από την άμετρη προσωπική του φιλοδοξία, τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία, επομένως είναι λογικό να επιθυμεί και να γίνει ο πρώτος πολίτης τής χώρας που σε αντίθεση με το διεθνές κι ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά και με την ιστορική της μνήμη σχεδιάζει να δημιουργήσει νέες Μακρόνησους, αυτήν τη φορά για τους ικέτες τής Γης. Άλλωστε σύγχρονο Παρθενώνα δεν αποκαλούσε διαχρονικά η ελληνική δεξιά την ορίτζιναλ Μακρόνησο;...

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όπως αποδείχθηκε άλλωστε από την άρνηση Παυλόπουλου να κυρώσει το Προεδρικό Διάταγμα της προηγούμενης κυβέρνησης για τον ορισμό τής ηγεσίας τής Δικαιοσύνης, έχει περισσότερες αρμοδιότητες από όσες πιστεύει πολύς κόσμος ότι διαθέτει. Γι' αυτό και πρέπει να συνδυάζει δύο βασικές αρετές, από τη μία να είναι μία ισχυρή προσωπικότητα κι όχι ένας αχυράνθρωπος κι από την άλλη να τυγχάνει της αποδοχής όσο γίνεται μεγαλύτερου κομματιού τού πληθυσμού ώστε να είναι Πρόεδρος όλων των Ελλήνων και να συμβολίζει την εθνική ενότητα...

Δεν είναι δυνατό, συνεπώς, να εκλέγεται ακόμα κι από 75 βουλευτές, όπως προτείνει η σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά ούτε κι από το λαό ως ύστατη λύση, όπως προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τότε δημιουργείται ένας ακόμα ισχυρός πόλος εξουσίας, δυναμιτίζοντας την πολιτική σταθερότητα. Θα πρότεινα, επομένως, ως ύστατη πλειοψηφία τους 151 βουλευτές κι αν και τότε δεν μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος μόνο σε αυτήν την περίπτωση να διαλύεται η Βουλή και να πηγαίνουμε σε εκλογές. Άλλωστε όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν μπορεί να βρει 151 βουλευτές σημαίνει ότι έχει και πρόβλημα δεδηλωμένης...

Ο Αντ. Σαμαράς είναι, αναμφισβητήτως, μία ισχυρή πολιτική προσωπικότητα. Άλλωστε και σήμερα ελέγχει ή είναι φιλικώς διακείμενη στον ίδιο αξιομνημόνευτη μερίδα τής Κοινοβουλευτικής Ομάδας τής ΝΔ, την οποία φοβάται ο Κ. Μητσοτάκης κι ενδεχομένως να αναγκαστεί να τον επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μόνο που ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα είχε υπερασπιστεί την θεωρία των δύο άκρων για ΣΥΡΙΖΑ- Χρυσή Αυγή και δεν είχε παραδώσει το Μαξίμου στον Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να εκφράσει την εθνική ενότητα ούτε να χαρακτηριστεί Πρόεδρος όλων των Ελλήνων. Επομένως, μια τέτοια τόσο στενή κομματικώς επιλογή, σε αντίθεση μάλιστα με αυτή που είχε κάνει ο Τσίπρας με τον Πρ. Παυλόπουλο μολονότι το 2015 βρισκόταν ο ίδιος καβάλα στο κύμα, δεν θα συμβολίσει τίποτα άλλο από την ολική επιστροφή στη δεξιά φατριαρχία...

Ε, δεν θα γίνουμε κι ένας λαός-Χλαπάτσας για ένα βρομοτσίγαρο...

Το έχω ξαναγράψει ότι η πολιτική βούληση της κυβέρνησης να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος είναι μία από τις ελάχιστες πρωτοβουλίες της που επικροτώ. Το τσιγάρο είναι ανθρώπινο δικαίωμα όταν καπνίζεται ιδιωτικώς ή, τέλος πάντων, δημοσίως αλλά με τη ρητή συναίνεση όλων των παρευρισκόμενων- καπνιζόντων και μη- ότι συμφωνούν. Αλίμονο, όμως, αν το κράτος υιοθετεί το δωσιλογισμό- μέσω της γνωστής τηλεφωνικής γραμμής, αλλά και των μπόνους σε μπάτσους για να κάνουν απλώς τη δουλειά τους- ως μέθοδο πάταξης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους...

Με τους νομικισμούς μπορείς να αιτιολογήσεις τα πάντα, όπως για παράδειγμα τη μη συμπερίληψη ερμηνευτικής δήλωσης στο Σύνταγμα για να καθιστάς βέβαιο ότι η δωροληψία ενός υπουργού δεν θα παραγράφεται σε σύντομο χρόνο. Το ίδιο ισχύει και με το κάπνισμα, αφού κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως επιτρέποντας σε έναν καπνιστή να φουμάρει δίπλα του προσβάλλει πέρα από το νόμο και την υγεία του. Θα μπορούσε, όμως, πρώτα να απευθυνθεί στον ιδιοκτήτη- υπεύθυνο του καταστήματος και μόνο αν η παρέμβασή του καταστεί μάταιη να κάνει και το τηλεφώνημά του στις Αρχές. Ο χαφιεδισμός δεν μπορεί να είναι ποτέ η πρώτη μας επιλογή...

Το οποιοδήποτε μέτρο για να είναι δίκαιο πρέπει να είναι αναλογικό. Δεν είναι το ίδιο, για παράδειγμα, να καταδίδεις κάποιον που σκοτώνει έναν συνάνθρωπό σου με το να καρφώνεις έναν καπνιστή, μολονότι κι ο τελευταίος βλάπτει την υγεία σου. Αυτά είναι, όμως, ψιλά λόγια για μια κυβέρνηση που έχει αποφασίσει να φυλακίσει σε κλειστά κέντρα ανθρώπους που το μόνο τους "αμάρτημα" είναι να ζητούν πολιτικό άσυλο. Ακόμα, άλλωστε, κι αν αποδειχθούν μετανάστες- λες κι αυτό εξισώνεται με το να τα παίρνεις από τη Siemens ή τη Novartis- η προληπτική φυλάκιση συνάδει σε οργουελικά καθεστώτα κι όχι σε πολιτισμένες κοινωνίες. Όπως, επίσης, σε πολιτισμένες κοινωνίες δεν ταιριάζει η νομιμοποίηση κι ανταμοιβή τής ρουφιανιάς...

Αν ο ανθρωπισμός τούς πέφτει δύσκολος ας δείξουν έστω πατριωτισμό...

Στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή βρίσκονται περίπου 85.000 πρόσφυγες και μετανάστες οι οποίοι έχουν αιτηθεί ασύλου. Ενδεχομένως κάποιοι ανάμεσά τους να είναι τζιχαντιστές, τρομοκράτες, δολοφόνοι, βιαστές, κλέφτες ή ληστές.

Όπως είναι βέβαιο- τουλάχιστον γι' αυτούς που βρίσκονται στη φυλακή- ότι την ίδια έκνομη κι ανήθικη συμπεριφορά έχουν επιδείξει κι Έλληνες πολίτες. Πώς θα σας φαινόταν, όμως, αν κλείναμε Έλληνες σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης προληπτικώς, όπως ακριβώς είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τους ικέτες τής Γης;...

Ο ορθολογικότερος τρόπος προσέγγισης του προσφυγικού, από μία κυβέρνηση μάλιστα που βαυκαλίζεται τη φιλελεύθερη, θα ήταν η εξήγηση στους πολίτες τής ενδοχώρας, πρώτον και κυρίως, πως οι απελπισμένοι που έρχονται στη χώρα μας δεν είναι τέρατα της φύσης ούτε, στην πλειονότητά τους τουλάχιστον, έχουν φτάσει στα μέρη μας με στόχο την αλλοίωση του πληθυσμού και τη μουσουλμανοποίησή μας. Όσοι από αυτούς μείνουν στην Ελλάδα από ανάγκη ή από επιθυμία τους να μην πάνε σε άλλη χώρα τής Δύσης θα υποχρεωθούν εκ των πραγμάτων να προσαρμοστούν στον τρόπο ζωής των Ελλήνων προκειμένου να ζήσουν μια ήρεμη κι αξιοπρεπή ζωή...

Επιπλέον, θα όφειλε η κυβέρνηση να εξηγήσει στους πολίτες τής ενδοχώρας πως δεν είναι δυνατό να αναλάβουν το βάρος τού προβλήματος μόνο οι νησιώτες μας. Πως αν δεν έχουν, δηλαδή, μέσα τους την αίσθηση του ανθρωπισμού ας επικαλεστούν έστω οι κυβερνώντες τα πατριωτικά τους αντανακλαστικά...

Ο Κ. Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται ότι όσο νόμο, τάξη κι ασφάλεια κι αν πουλήσει στους ψηφοφόρους του, το προσφυγικό μπορεί να αποτελέσει θρυαλλίδα αρνητικών εξελίξεων για τον ίδιο. Κι αυτό γιατί είναι το πρώτο σοβαρό ζήτημα που αγγίζει άμεσα τη ζωή των πολιτών για το οποίο οι τελευταίοι έχουν ήδη αντιληφθεί την κωλοτούμπα τού πρωθυπουργού τους...

Η θεσμοθέτηση του εργασιακού μεσαίωνα, οι σχεδόν μηδενικές φοροελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη ή ακόμα και το θα "τιμήσουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών" συνιστούν διαψεύσεις προεκλογικών δεσμεύσεων που θέλουν χρόνο για να αφομοιωθούν. Όταν, όμως, οι ψηφοφόροι τής ΝΔ του Ιουλίου βλέπουν τους πρόσφυγες στη γειτονιά τους τη στιγμή που ο Κ. Μητσοτάκης έλεγε πως η μετεγκατάστασή τους στην ενδοχώρα είναι απαράδεκτη, πουλώντας τους εθνικισμό και μισαλλοδοξία, τότε αρχίζουν δειλά δειλά να συνειδητοποιούν ότι κάποιος τους εξαπάτησε χοντρά τον Ιούλιο...

Φονιάδες τής Αριστεράς όσοι την θέλουν μικρή πλην έντιμη...

Η τελευταία τάση στο αριστερόμετρο απαιτεί να φωνάζεις "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" όταν πλησιάζεις στην πρεσβεία των ΗΠΑ κατά την πορεία τού Πολυτεχνείου αλλιώς δεν δικαιούσαι να αυτοαποκαλείσαι Αριστερός. Τουλάχιστον αυτό είναι το θεώρημα των εκπροσώπων τής αριστερής επαναστατίλας, που επιτέθηκαν και με μπουκάλια στο μπλοκ τού ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύοντας ότι ο εξτρεμισμός, αριστερός ή δεξιός, αξιοποιεί τη λούμπεν βία με τον ίδιο τρόπο. Την ώρα που ο δεξιός αυταρχισμός κυβερνά αυτήν τη χώρα κάποιοι έχουν μείνει κολλημένοι στο 2015, ανίκανοι και τώρα να αντιληφθούν την αυτοπαγίδευσή τους σε μια ρητορική που τους εξαφάνισε σχεδόν από τον πολιτικό χάρτη στις τελευταίες εκλογές...

Ο Γ. Βλάχος μιλούσε την εποχή τής εδαφικής επέκτασης της χώρας, πριν έναν αιώνα, για την ανάγκη μιας μικρής πλην έντιμης Ελλάδος. Αυτή τη μίζερη οπτική διατηρούν σήμερα και οι θιασώτες τής μικρής πλην έντιμης Αριστεράς, είτε είναι εκτός είτε εντός ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση τη δική τους θεώρηση των πραγμάτων υπάρχει η πολυτέλεια με μια κυβέρνηση που συνδυάζει νεοφιλελευθερισμό κι ακροδεξιά να συζητάμε αν πρέπει ή όχι ο μεγαλύτερος εκφραστής τού προοδευτικού χώρου να ανοίξει ή όχι σε όλους όσοι επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτόν, ανεξαρτήτως πολιτικών ή κομματικών καταβολών...

Οι υπερασπιστές τής ιδεολογικής καθαρότητας μπορούν να ανοίξουν ένα μαγαζί όπως το Άγιο Όρος στο οποίο, μακριά από τους πειρασμούς τής πραγματικότητας, θα μπορούν να μονάζουν όσοι θεωρούν πως η παρέκκλιση έστω και κατά ένα κόμμα από τη μαρξιστική διδαχή αποτελεί προπατορικό αμάρτημα. Ας αφήσουν, όμως, τους υπόλοιπους και, κυρίως, τον Αλέξη Τσίπρα να αγκαλιάσει τους πάντες- Αριστερούς, δεξιούς, κεντρώους- που έχουν καθαρό ποινικό μητρώο δίχως να τους περνά από βασανιστήρια για να το αν επιθυμούν να εξυπηρετήσουν προσωπικές τους ή άλλου είδους σκοπιμότητες...

Ο κίνδυνος της πασοκοποίησης ελλοχεύει μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ περιοριστεί σε ένα κονκλάβιο κομματικών καρεκλοκένταυρων, σε ένα κλειστό σύστημα εξουσίας αποξενωμένο από τη λαϊκή βάση, η οποία πρέπει να έχει δικαίωμα λόγου και συναπόφασης. Έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα αρχηγοκεντρικός είναι- ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί την αναφορά των περισσότερων από τους ψηφοφόρους του- μόνο όμως μέσα από την από τα κάτω ανασυγκρότησή του θα μπορέσει να μετατραπεί σε ένα πραγματικό συλλογικό κίνημα ανατροπής όσων δεν μπόρεσε ή δεν τόλμησε να ανατρέψει στην πρώτη κυβερνητική του θητεία...

Όπου δεν πίπτει ΣΚΑΙ πίπτει ράβδος...

Στα Εξάρχεια προσάγονται και συλλαμβάνονται άνθρωποι χωρίς ούτε καν ενδείξεις ενοχής σε βάρος τους ή πέφτουν θύματα ακόμα κι άγριας σωματικής κακοποίησης, αλλά για τα κυρίαρχα μίντια σημασία έχουν οι αριθμοί: οι δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις και οι δύο τραυματισμένοι αστυνομικοί- δίχως να αναφέρεται και πόσοι πολίτες τραυματίστηκαν- θεωρούνται ικανοποιητικά στοιχεία ώστε να στηθεί το αφήγημα του "νόμος, τάξη κι ασφάλεια" και οι κυρ Παντελήδες να πηγαίνουν για νανάκια ήσυχοι πως η υποταγμένη τους κανονικότητα θα τους επιτρέψει να ευτυχήσουν κάποια ημέρα στη βασιλεία των ουρανών. Οι φοιτητές είναι τρομοκράτες, οι επαναστατημένοι νεολαίοι ταραχοποιοί και οι λούμπεν προλετάριοι και μικροαστοί η απαραίτητη μαγιά ώστε η κοινωνική δικαιοσύνη να μην είναι καν αίτημα μπροστά στα θέλγητρα της ουτοπικής ασφάλειας σε έναν κόσμο που δεν ξέρεις τι σου φέρνει η επόμενη στιγμή...

Όλοι μας είμαστε εν δυνάμει δολοφόνοι γιατί σε όλους μας κυκλοφορεί, φανερό ή υπολανθάνων, το μικρόβιο της βίας. Γι' αυτό κι ένας από τους λόγους για τους οποίους φτιάξαμε οργανωμένες κοινωνίες είναι για να εμποδίζουμε τους εαυτούς μας από την ταύτιση με τους νόμους τής ζούγκλας. Όταν, επομένως, μια κυβέρνηση δείχνει ανοχή στη χρησιμοποίηση βίας- μέσω και του θεωρήματος περί "αναγκαστικότητας του ξύλου"- είναι λογικό τα ΜΑΤ να αισθάνονται πως μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν, να χτυπούν, για παράδειγμα, ακόμα και δημοσιογράφους όπως ο εικονιζόμενος Μάριος Αραβαντινός που βιντεοσκοπούσε τις ασχήμιες τους, γνωρίζοντας ότι η ασυλία τους απέναντι στο έγκλημα θα είναι ταυτόσημη με αυτή των υπουργών...

Η δεξιά αμηχανία μετά από τη μεγαλειώδη αντικυβερνητική πορεία τού Πολυτεχνείου είναι τέτοια που ακούμε επιχειρήματα του τύπου "πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά την ανάπτυξη και να ξεχάσουμε την απόδοση τιμών στους ήρωες του αντιδικτατορικού αγώνα". Φτάνουν, μάλιστα, έως το σημείο να ψέξουν τον Αραβαντινό γιατί κάνει δηλώσεις όταν δουλειά τού δημοσιογράφου είναι να καλύπτει τις ειδήσεις κι όχι να είναι ο ίδιος είδηση.

Ενδεχομένως οι ίδιοι που τα λένε να ήθελαν να μην γίνεται αναφορά και στους δολοφονημένους δημοσιογράφους από εκείνους που δεν επιθυμούν η αλήθεια να βγαίνει στο φως, με το ίδιο κυνικό σκεπτικό. Είναι βέβαιο, πάντως, ότι στη μητσοτάκειο εποχή των ΜΜΕ το φιλτράρισμα της πραγματικότητας έχει μετατραπεί σε μια πολύ καλά αμειβόμενη κομπίνα από ένα παρεάκι απατεώνων και δουλικών λακέδων τους...

Η επαγωγή των φαύλων: αθώοι Χριστοφοράκος-Φρουζής άρα αθώος κι ο Μητσοτάκης...

Στη ΝΔ και στο ΚΙΝΑΛ θα ήταν ικανοί να καλέσουν να μαρτυρήσει σε προανακριτική επιτροπή για το εμπόριο ναρκωτικών και τη δολοφονία 5.000 ανθρώπων τον Π. Εσκομπάρ, εκείνος να τους καταθέσει πως δεν έχει καμία ευθύνη για όλα αυτά αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια να έκαναν τη- μυστική υποτίθεται- κατάθεσή του φέιγ βολάν για να διατρανώσουν τη δική τους αθωότητα. Μήπως το ίδιο δεν έπραξαν με την κατάθεση του Κ. Φρουζή, διαψεύδοντας ακόμα και τους ίδιους τους εαυτούς τους; Αν ο πρώην Mr Novartis είπε αλήθειες και δεν δωροδόκησε ποτέ κανέναν τότε δεν λάδωσε ούτε γιατρούς, επομένως ΝΔ και ΚΙΝΑΛ είχαν άδικο όταν έλεγαν πως υπάρχει σκάνδαλο αλλά όχι πολιτικών παρά μόνο λειτουργών τής Υγείας...

Όπως κι αν έχει, ο Κ. Μητσοτάκης έχει τη διαχρονική πολυτέλεια να εμπιστεύεται την πληρωμένη εχεμύθεια των φίλων του. Ο Μ. Χριστοφοράκος, για παράδειγμα, βρίσκεται εδώ και χρόνια στη Γερμανία κρύβοντας σε κάποιο λογισμικό τής Siemens ενδεχομένως για πάντα τα μυστικά που θα μπορούσαν να τινάξουν τον σημερινό πρωθυπουργό στον αέρα. Το ίδιο κι ο διοργανωτής δείπνων συγκέντρωσης χρημάτων για τις προεκλογικές εκστρατείες Μητσοτάκη, Φρουζής, με το αζημίωτο βεβαίως, αφού με την πρόσφατη κυβερνητική ρύθμιση θα πάρει πίσω τα βρόμικα κατασχεμένα λεφτουδάκια του...

Η επιθυμία κουκουλώματος ενός σκανδάλου για να προστατεύσεις τον εαυτό σου και τους ομοίους σου είναι ανθρωπίνως κατανοητή. Ποιος θέλει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του εξευτελισμένος και στη φυλακή;...

Το να προσπαθείς να πείσεις, όμως, πως όχι μόνο δεν υπάρχει σκάνδαλο, αλλά και πως οι αντίπαλοί σου συνωμότησαν για να σε στοχοποιήσουν τότε η αυτοάμυνα μετατρέπεται σε απύθμενο θράσος που πηγάζει από την αίσθηση του ακαταδίωκτου, πως μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις γιατί καμία εξουσία- εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική, μιντιακή- δεν πρόκειται να σε ελέγξει. Κι όταν σε μία δημοκρατία δεν υφίσταται έλεγχος της εξουσίας τότε αυτή η δημοκρατία αδυνατεί να είναι δίκαιη για την πλειονότητα των πολιτών...

Η τζαμαρία τής τράπεζας να είναι καλά...

Η αστυνομία μπορούσε να εισβάλει στην ΑΣΟΕΕ και να κατάσχει κράνη, κοντάρια, γάντια κηπουρικής κι άλλα όπλα (sic) που χρησιμοποιούνται και στη Συρία και με τον προηγούμενο νόμο για το άσυλο. Αρκούσε ένα τηλεφώνημα της πρυτανείας. Η αστυνομία, όμως, τώρα δεν μπορεί να συλλάβει τραπεζικά στελέχη για τα θαλασσοδάνεια που έδωσαν σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ γιατί η κυβέρνηση τους εξασφάλισε ασυλία, όπως και την επιστροφή πάνω από ένα δισ. ευρώ δεσμευμένων χρημάτων για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, αλλά και προστασία πρώην υπουργών από τη δίωξη για δωροδοκία. Με λίγα λόγια, η βορίδειος αναγκαστικότητα του ξύλου έχει εφαρμογή μόνο σε μπαχαλάκηδες και φοιτητές, την ίδια ώρα που πρασινίζει όλα τα φανάρια για τους εγκληματίες τού λευκού κολάρου...

Το δόγμα "νόμος, τάξη κι ασφάλεια" είτε θα περιλαμβάνει τους πάντες είτε άλλους θα τους θάβει κι άλλους θα τους ξεπλένει. Οι μπαχαλάκηδες δεν συντελούν στην κοινωνική δικαιοσύνη παρά μόνο στην εμπέδωση του συντηρητισμού ως modus vivendi στην ελληνική κοινωνία. Ποιος απειλεί, ωστόσο, περισσότερο τη ζωή τού μέσου Έλληνα; Εκείνος που σπάει την τζαμαρία μιας τράπεζας ή η ίδια η τράπεζα την οποία έχουμε ανακεφαλαιοποιήσει τρεις φορές την τελευταία δεκαετία, αλλά μας συμπεριφέρεται ως τοκογλύφος στη διαχείριση του δανείου μας, ακόμα και του "πράσινου", ή στις προμήθειες για τις συναλλαγές μας;...

Η κυβέρνηση μέσα σε μία εβδομάδα έκανε ό,τι μπορεί για να πυροδοτήσει ενόψει του Πολυτεχνείου τη λούμπεν βία. Αν υπολογίσουμε ότι σε μερικές εβδομάδες έρχεται και η επέτειος της δολοφονίας τού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όλοι καταλαβαίνουμε ότι δημιουργείται ένα εκρηκτικό κλίμα που ευελπιστούμε να μην καταλήξει στον ίδιο θλιβερό απολογισμό. Επίσης, όμως, όλοι μας οφείλουμε να έχουμε καταλάβει μέχρι σήμερα ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει σχηματιστεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολλών, αλλά μίας ελίτ, μίας παρασιτικής ολιγαρχίας της οποίας αποτελεί άλλωστε σάρκα από τη σάρκα της...

Μαζί με το 1821 να "γιορτάσουμε" και το 1922 αν θέλουμε να έχουμε εθνική συνέχεια...

Καλά κάνουμε και προετοιμαζόμαστε από τώρα για να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την εθνεγερσία τού 1821. Αν, μάλιστα, το αποτέλεσμα δεν θα θυμίζει χουντική γιορτή στο Καλλιμάρμαρο, αλλά κάτι το ουσιαστικότερο και βαθύτερο για το από πού προήλθαμε, τα λάθη που κάναμε στην πορεία και προς τα πού κατευθυνόμαστε ως έθνος, τότε τα χρήματα που θα έχουν δαπανηθεί δεν θα έχουν πάει χαμένα. Σε αυτό το πλαίσιο, όμως, και για να έχουμε συνέχεια ως κράτος είναι χρήσιμο να "γιορτάσουμε" το 2022 και τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή...

Φτάσαμε στην Επανάσταση του 1821 χάρη στην ιστορική ανάγκη να συγκροτήσουμε έθνος- κράτος, όπως ήταν της μόδας εκείνη την εποχή. Στη Μικρασιατική Καταστροφή, ύστερα από έναν αιώνα εδαφικής επέκτασης, οδηγηθήκαμε όταν χάσαμε το μέτρο, όταν η "Μεγάλη Ιδέα" παραέγινε μεγάλη για να συμβαδίζει με τη λογική...

Σήμερα καλούμαστε να συνοδοιπορήσουμε με την απαίτηση που δημιουργούν οι νέες τεχνολογίες να σπάσουμε τα σύνορα και να συγχρωτιστούμε όχι μόνο ως πολίτες, αλλά κι ως κράτος με ευρύτερες θεσμικές και μη συγκροτήσεις. Κι αυτή είναι μία επιταγή που δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, αλλά όλους όσοι αντιλαμβάνονται ότι η Γη είναι πολύ μικρή κι ενδεχομένως και πεπερασμένη για να δίνουμε έμφαση σε όσα μας χωρίζουν κι όχι σε όσα μας ενώνουν...

Αλίμονο στους λαούς που χάνουν τη σύνδεσή τους με το παρελθόν τους, αλλά αλίμονο και στους λαούς που δεν συγχρονίζονται με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των καιρών. Δεν θα χαθεί, για παράδειγμα, η ελληνικότητα ακόμα κι αν η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών τής Ελλάδας δεν θα είναι χριστιανοί ορθόδοξοι σε πενήντα χρόνια από σήμερα ούτε, άλλωστε, η ελληνικότητα μπορεί να ταυτιστεί και σήμερα με μια θρησκεία την οποία μοιράζονται κι άλλοι λαοί. Η ελληνικότητα θα κινδυνεύσει όχι αν χάσουμε μια δυο βραχονησίδες, εξέλιξη που βεβαίως κι απεύχομαι, αλλά όταν θα απαντά με όρους τού παρελθόντος στα ερωτήματα του μέλλοντος κι αυτό θα το χαρακτηρίζει πατριωτισμό, αν εξακολουθεί να μιλά αποκλειστικώς για τον Περικλή, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Μεγαλέξανδρο, το σουβλάκι και το φραπέ όταν οι άλλοι θα στέλνουν διαστημικά λεωφορεία στον Άρη...

Μένουμε Ευρώπη... του '50

Ξέρετε σε ποια περίπτωση θα μπορούσα να αποδεχθώ τη δρακόντεια εφαρμογή των νόμων από την κυβέρνηση και τους κρατικούς θεσμούς καταστολής υπό τον έλεγχό της, ακόμα κι αν είμαι της άποψης πως κάθε ενέργεια πρέπει να χαρακτηρίζεται από μέτρο, το οποίο ορίζουν οι κοινωνικές συνθήκες; Αν αυτή η αυστηρότητα ήταν έναντι όλων κι όχι επιλεκτική, αν χαρακτηριζόταν από ισονομία κι όχι από δύο μέτρα και δύο σταθμά. Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να κατανοήσω το ντου στον κινηματογράφο για το "Τζόκερ", στο κλαμπ στο Γκάζι ή στην ΑΣΟΕΕ αν την ίδια ώρα γίνονταν εισβολές και στις τράπεζες για τη σύλληψη των στελεχών τους που έδωσαν θαλασσοδάνεια σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, "Κήρυκα Χανίων" και κυρίαρχα ΜΜΕ ή στη Novartis για να περαστούν χειροπέδες σε όσους λάδωσαν πολιτικούς και γιατρούς...

Την ίδια ώρα, όμως, που η κυβέρνηση εξαντλεί την αυστηρότητά της στους καπνιστές, στους μπαχαλάκηδες, σε όσους βρίζουν τα θεία και στους ψυχαγωγούμενους νέους αρνείται να διασφαλίσει συνταγματικώς τη μη παραγραφή τού αδικήματος της δωροληψίας από υπουργούς και προστατεύει από ποινικές διώξεις τους τραπεζικούς που με ενέργειές τους έθεσαν σε κίνδυνο την τραπεζική κι επομένως και οικονομική σταθερότητα της χώρας με συνέπεια και την επανειλημμένη ανακεφαλαιοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τους πολίτες. Μετατρέπει, επίσης, σε κακούργημα την κατοχή βόμβας μολότοφ, δίχως όμως να επιδεικνύει την ίδια αυστηρότητα και για την κατοχή καλάσνικοφ. Στην ουσία στιγματίζει οποιαδήποτε μορφή ακτιβιστικής αντίδρασης στις πολιτικές της, ακόμα και ήπιας, προκειμένου να αδρανοποιήσει τα αντανακλαστικά τού πιο δυναμικού κομματιού τής κοινωνίας, της νεολαίας δηλαδή...

Αναρωτιέμαι αν όλο αυτό το νεοσυντηρητικό σκηνικό που έχει στηθεί, βρίσκει σύμφωνους τους γνήσιους φιλελεύθερους αυτής της χώρας που πίστεψαν ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα αποτελούσε προσωποποίηση των επιδιώξεών τους για το μέλλον τής πατρίδας μας. Την ατζέντα στην ουσία διαμορφώνουν σε μια σειρά θεμάτων ο Αντ. Σαμαράς και οι βουλευτές που έχουν αναφορά στον πρώην πρωθυπουργό, με τον Κ. Μητσοτάκη να τους κάνει όλες τις χάρες προκειμένου να εξευμενίσει τον άνθρωπο που έριξε την κυβέρνηση του πατέρα του για το ότι δεν τον έκανε Επίτροπο και δεν θα τον κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το ζητούμενο, άλλωστε, δεν είναι απλώς να μείνουμε Ευρώπη, αλλά και να μην μείνουμε στην Ευρώπη τής δεκαετίας τού '50 μόνο και μόνο γιατί κάποιοι συνδέουν τη σωτηρία με ένα παρελθόν που δεν υπήρξε ποτέ παρά μόνο στη φαντασία τους...

Πόσο πιο δεξιός να γίνει ο Κούλης για χατίρι των νοικοκυραίων;...

Οι μικροαστοί θα ήταν πολύ άδικοι με την κυβέρνηση αν είχαν παράπονα από τα νομοθετήματα και τις πρακτικές της. Εντάξει, μπορεί να τους έχει στενοχωρήσει με τους πρόσφυγες που τους φέρνει δίπλα στα σπίτια τους ενώ προεκλογικώς ο Κ. Μητσοτάκης έλεγε πως κάτι τέτοιο ήταν απαράδεκτο, αλλά επανορθώνει με την  αστυνομική βία στην ΑΣΟΕΕ, την οποία έκλεισε για μια εβδομάδα ώστε να εξυπηρετήσει και το σχέδιο απαξίωσης των δημόσιων πανεπιστημίων προς όφελος ιδιωτικών ΙΕΚ. Και νόμος, τάξη κι ασφάλεια, δηλαδή, και εκδουλεύσεις στα ιδιωτικά συμφέροντα, πόσο πιο δεξιός θα μπορούσε να γίνει ο Κούλης για χατίρι των νοικοκυραίων;...

Την Κυριακή έχουμε 17 Νοέμβρη και σε λίγες εβδομάδες συμπληρώνονται 11 χρόνια από τη δολοφονία τού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ποιος ωφελείται από την κλιμάκωση της έντασης στα πανεπιστήμια, την οποία "πέτυχε" η κυβέρνηση με το ντου των ΜΑΤ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο;...

Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός θα αποδεχόταν, πολλώ δε μάλλον αν θα επιδίωκε τη δολοφονία ενός φοιτητή προκειμένου η κατασταλτική ατζέντα του να περάσει ευκολότερα στο πόπολο, όπως υπονόησε ο Γιάννης Ραγκούσης. Θα το θεωρούσα διαβολικό ακόμα και για τα δεδομένα ενός Μητσοτάκη...

Στην πολιτική, ωστόσο, εκμεταλλεύεσαι είτε τα αυθόρμητα γεγονότα είτε αυτά που έχεις σχεδιάσει ή αποδεχθεί ότι θα συμβούν ούτως ώστε να επιβάλλεις τις πολιτικές σου. Κι αυτό κάνει ο πρωθυπουργός, δίνει τρόμο και καταστολή στο λούμπεν προλεταριάτο προκειμένου αυτό να πάψει να φωνάζει για τους πρόσφυγες στη γειτονιά του. Φαίνεται πως η δεξιά σε αυτήν τη χώρα δεν έχει διδαχθεί τίποτα από τη δεκαετή κρίση και συνεχίζει τον αυταρχισμό της από εκεί που της τον είχαν διακόψει οι "αναρχοάπλυτοι" τo 2015...

Δεν αρκεί να μην γίνουμε μόνο εμείς ρινόκεροι...

Ενδεχομένως να μην αργήσει η ημέρα κατά την οποία "αγανακτισμένοι πολίτες" θα εισβάλουν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων- μεταναστών, με ό,τι κάτι τέτοιο θα συνεπάγεται. Όταν η λούμπεν βία δικαιολογείται από θεσμικούς εκπρόσωπους κι από τα κυρίαρχα μίντια, όταν η αποκτήνωση νομιμοποιείται κατά κάποιο τρόπο από εκείνους που, κατά τα άλλα, καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται οι ακραίες αντιδράσεις γίνονται μέινστριμ κι ο φασισμός θριαμβεύει. Γι' αυτό και η αντίδραση σε όλα αυτά δεν είναι μόνο ευθύνη των κομματικών σχηματισμών τής Αριστεράς- το ΚΚΕ δεν το βλέπω πολύ μαχητικό-, αλλά κι όλων των πολιτών που συμμερίζονται το δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, να ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή...

Δεν αρκεί να είμαστε Μπερανζέ στον "Ρινόκερο" του Ιονέσκο, να θέσουμε δηλαδή μόνο τον εαυτό μας απέναντι στον όχλο που αποκτηνώνεται από επιθυμία, συνήθεια ή απλή ανάγκη να ανήκει στην κυρίαρχη ομάδα. Οφείλουμε να είμαστε περισσότερο απαιτητικοί από τους γύρω μας, να μην φοβόμαστε να επιχειρηματολογούμε με βάση τη λογική και το συναίσθημα, ακόμα και να μπούμε στην αρένα αν χρειάζεται ώστε η χώρα μας να μην μετατραπεί ξανά σε εκκολαπτήριο αβγών τού φιδιού. Η δική μας σωτηρία από το μιθριδατισμό θα καταντήσει αυτιστική κι ανέλπιδη αν την περιορίσουμε στον εαυτό μας και δεν κάνουμε και τους γύρω μας συμμέτοχους στον αγώνα για έναν κόσμο όπου οι ίσες ευκαιρίες και η κοινωνική δικαιοσύνη δεν θα συνιστούν ουτοπία...

Το 1922 η φτωχή Ελλάδα τού μεσοπόλεμου υποδέχθηκε ενάμισι εκατομμύριο πρόσφυγες, αρκετοί από τους οποίους μολονότι Έλληνες στην ψυχή δεν μιλούσαν ελληνικά και είχαν διαφορετικά ήθη κι έθιμα από τους παλαιοελλαδίτες. Αν τότε τα καταφέραμε, με πολλές δυσκολίες, γιατί να μην κατορθώσουμε να πετύχουμε το ίδιο με μόλις 90.000 που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην ελληνική επικράτεια;...

Ο πολιτισμός μας δεν κινδυνεύει από τους ικέτες τής Γης, αλλά από εκείνους που εκ των προτέρων τους θεωρούν επικίνδυνους τζιχαντιστές, κλέφτες και δολοφόνους. Υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που αναζωογονήθηκαν χάρη σε προηγούμενα προσφυγικά- μεταναστευτικά ρεύματα, γιατί να μην γίνει και τώρα; Αρκεί να βγάλουμε τις παρωπίδες μας και να πιστέψουμε ότι δεν μας αξίζει να ζούμε σαν ρινόκεροι, αλλά ως άνθρωποι...

Σύντροφοι, αν δεν βρέξεις πόδι το ψάρι στο πιάνει ο Αδωνις, ο Βορίδης, ο Πλεύρης κι ο Κυρανάκης...

Στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν δίκιο να παραπονούνται πως τα συστημικά μέσα ενημέρωσης είτε δεν παίζουν τις θέσεις τους είτε τις διαστρεβλώνουν είτε πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα δημιουργώντας "fake news". Όταν η σκληρότητα των συστημικών δημοσιογράφων περιορίζεται στην αξιωματική αντιπολίτευση κι αφήνει απέξω την κυβέρνηση, τότε όλοι καταλαβαίνουμε πόσο σάπιο είναι το βασίλειο της Δανιμαρκίας. Το ερώτημα, όμως, που απασχολεί όλο και περισσότερο τους προοδευτικούς πολίτες τής χώρας είναι αν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτήν τη στιγμή κάποιο εναλλακτικό κυβερνητικό αφήγημα ή απλώς περιορίζεται στην άσκηση αυστηρής αντιπολίτευσης και για ζητήματα, μάλιστα, που δεν απασχολούν ιδιαιτέρως τον μέσο Έλληνα πολίτη...

Η εξαίρεση Πολάκη- Τζανακόπουλου από την προκαταρκτική επιτροπή τής Βουλής συνιστά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα κι ορθώς βρίσκεται στα κάγκελα η αξιωματική αντιπολίτευση γι' αυτό. Την ίδια ώρα, όμως, σε διάφορες περιοχές τής χώρας οι ρατσιστικές αντιδράσεις σε βάρος των μετεγκαταστούμενων προσφύγων έχει αγγίξει το "κόκκινο". Είδαμε ακόμα και συλλαλητήρια μαθητών κατά των ικετών τής Γης, ακόμα και μαχαίρωμα προσφυγόπουλου που πήγαινε στο σχολείο του...

Τι κάνει για όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ; Βγάζει ανακοινώσεις, τα στελέχη του κάνουν δηλώσεις, όλοι καταγγέλλουν την ακροδεξιά στροφή τής χώρας, πηγαίνουν στη δίκη τής Χρυσής Αυγής, αλλά κανένας τους δεν βρίσκεται στο πεδίο, να μιλήσει με τους κατοίκους, να τους ακούσει και να τους ενημερώσει. Κατά τα άλλα, όλοι στις ομιλίες τους κάνουν λόγο για γείωση με την κοινωνία κι επιστροφή στην ακτιβιστική δράση. Σύντροφοι, αν δεν βρέξεις πόδι δεν πιάνεις ψάρι κι αν δεν το πιάσεις εσύ το αφήνεις για συλλογή και φάγωμα από το πιο επικίνδυνο κομμάτι τού πολιτικού μας συστήματος το οποίο έχει βρει, μάλιστα, επιφανή εκπροσώπηση στη σημερινή κυβέρνηση και την Κ.Ο. της ΝΔ...

Δεν θα σκοτώσει ο Ποινικός Κώδικας το ρατσισμό...

Η διοργάνωση μπάρμπεκιου με χοιρινό και μπύρα έξω από στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων προφανώς και συνιστά ρατσιστική- μισαλλόδοξη συμπεριφορά. Δεν είμαι, ωστόσο, σύμφωνος με την ποινικοποίησή της, εκτός βεβαίως αν φτάσει έως τη χρήση βίας απέναντι στους ικέτες τής Γης. Σε μία τέτοια περίπτωση το πολύ πολύ να καταφέρουμε την ηρωοποίηση των διωκόμενων και την επέκταση αυτών των μπάρμπεκιου σε όλη τη χώρα...

Η διοργάνωση κρεατοφαγίας από την Ένωση Αθέων τη Μεγάλη Παρασκευή ναι μεν είναι εφηβική αντίδραση απέναντι στον ελληνικού τύπου φονταμενταλισμό κι ενδεχομένως προσβλητική για όσους νηστεύουν, αλλά δεν εμπεριέχει το μίσος τής διοργάνωσης μπάρμπεκιου έξω από χώρους κράτησης απελπισμένων ψυχών. Οι χριστιανοί, άλλωστε, θα φάνε όσο θέλουν δύο ημέρες αργότερα, την Κυριακή του Πάσχα, ενώ οι πρόσφυγες θα συνεχίζουν να διαβιούν υπό συνθήκες στις οποίες οι περισσότεροι ελληναράδες δεν θα ήθελαν να ζουν ούτε τα κατοικίδιά τους. Από την άλλη, όμως, η ποινικοποίηση όλων αυτών των συμπεριφορών θα μπορούσε, υπό τις κατάλληλες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που αυτήν τη στιγμή υπάρχουν στη χώρα, να οδηγούσε και στη σύλληψη των κρεατοφάγων άθεων...

Ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και η ξενοφοβία δεν θα εκλείψουν ούτε με την ποινικοποίησή τους ούτε με την απομάκρυνση, για παράδειγμα, όλων των προσφύγων από την Ελλάδα. Είναι ζήτημα οικογένειας, σχολείου, κοινωνίας να διδάξουν και να διδαχθούν ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται στο διαφορετικό, αλλά στον καταπιεστή. Κι ο καταπιεστής δεν είναι ο φουκαράς που έρχεται από εμπόλεμη ζώνη ή μέσα στη φτώχεια, αλλά εκείνος που του πουλά και πατριωτισμό για να γίνει πλούσιος και ισχυρός ή για να διατηρήσει τα πλούτη και την ισχύ που απόκτησε με δόλια μέσα...

Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα αν θέλουν να υπάρχουν...

Ποιος πιστεύει ότι οι δικαστές στην Ελλάδα εργάζονται χωρίς οχλήσεις, στην καλύτερη των περιπτώσεων, από την πολιτική κι επιχειρηματική εξουσία; Ή ποιος πιστεύει ότι έχουν όλα τα μέσα στη διάθεσή τους προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους καλά και γρήγορα; Κατά κάποιο τρόπο θα πρέπει να αισθάνονται και τυχεροί ορισμένοι από αυτούς που δεν έχουν την κατάληξη δικαστών στην Κολομβία επί Εσκομπάρ, αν λάβουμε υπόψη πως αρκετές πτυχές τού δημόσιου βίου μας θυμίζουν τη λατινοαμερικανική αυτή χώρα την εποχή που ζούσε υπό τον τρόμο των καρτέλ ναρκωτικών...

Οι δικαστές, όμως, δεν είναι αθώοι τού αίματος. Η πολιτεία αξιολογεί ως πολύ σημαντικό το λειτούργημά τους- κι ορθώς πράττει-, γι' αυτό και οι αμοιβές τους είναι κατά πολύ υψηλότερες του μέσου Έλληνα. Σκοπός είναι να τους αποτρέπει από οποιοδήποτε πειρασμό, ανάμεσα στους οποίους είναι και οι δικαιολογίες για να μην πράττουν σωστά τα καθήκοντά τους. Για να το γράψω ακόμα απλούστερα, αν απαιτείται γενναιότητα για να ασκήσουν ποινικές διώξεις ή να καταδικάσουν, τότε κι αυτό περιλαμβάνεται στο "job description"...

Η εισαγγελέας διαφθοράς Ειρ. Τουλουπάκη, για παράδειγμα, αντί να απειλεί με διώξεις δημοσιογράφους που δημοσιεύουν έγγραφά της, τα οποία προφανώς δεν έκλεψαν, θα ήταν προτιμότερο να βελτιώσει την ποιότητα και την ταχύτητα της εργασίας της. Ασχέτως αν στην "Καθημερινή" ερμήνευσαν το έγγραφο κατά πώς βολεύει τα αφεντικά τους, αλίμονο αν διωκόμενος είναι ο αγγελιοφόρος κι όχι εκείνος που εκτίθεται από το μήνυμα. Αυτό, βεβαίως, ισχύει και για τα ΜΜΕ που αντί να επικεντρώνονται στο περιεχόμενο του σκάνδαλου Novartis στέκονται σε νομικίστικα επιχειρήματα προκειμένου να συζητάμε αν μπορούσαν, για παράδειγμα, να καταθέσουν οι προστατευόμενοι μάρτυρες κι όχι για το τι λένε στις καταθέσεις τους...

Δεν χρειάζεται σεβασμός στους ξένους, αλλά στους προγόνους μας...

Δεν είχε το θάρρος να το παραδεχθεί η προηγούμενη κυβέρνηση- τόσοι την κατηγορούσαν, άλλωστε, πως είχε ανοίξει τα σύνορα-, δεν το έχει ακόμα περισσότερο η σημερινή. Το προσφυγικό- μεταναστευτικό έχει έρθει για να μείνει και πρέπει όσο το δυνατό συντομότερα να το επικοινωνήσουν στους πολίτες αντί να τους δημιουργούν φρούδες ελπίδες και να υποθάλπουν τον κοινωνικό αυτοματισμό. Γι' αυτό και μαζί με τις "πρώτες βοήθειες" οφείλουμε να καταστρώσουμε κι ένα σχέδιο ενσωμάτωσης αντί να κλείνουμε σχολεία όπως αυτό της πακιστανικής κοινότητας στην Αθήνα ή να πετάμε πέτρες στα λεωφορεία με τους απελπισμένους που φτάνουν στα χωριά μας...

Οι πρόσφυγες- μετανάστες που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα είναι περίπου 90.000. Είναι λίγοι; Όχι, αλλά δεν είναι και τόσο πολλοί ώστε να μην μπορούμε να τους διαχειριστούμε, με την προϋπόθεση της πλήρους αξιοποίησης των κοινοτικών κονδυλίων και, κυρίως, της διάθεσης φιλοξενίας τους στις περιοχές τους από τους γηγενείς...

Οι παππούδες των σημερινών Μακεδόνων, για παράδειγμα, είχαν τύχει της ίδιας άθλιας συμπεριφοράς από τους τότε γηγενείς όταν είχαν φτάσει στη Μακεδονία από τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρασία κι από αλλού. Δεν χρειάζεται, επομένως, να δείξουν σεβασμό στους ξένους, αλλά στην ιστορία των προγόνων τους...

Όλα αυτά, βεβαίως, δεν σημαίνουν πως τα κράτη- μέλη τής ΕΕ δεν οφείλουν να επιδείξουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη από την ελάχιστη που έχουν επιδείξει μέχρι σήμερα. Όπως, όμως, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας μια ελληνοτουρκική σύρραξη, το ίδιο είμαστε υποχρεωμένοι να πράξουμε και στο προσφυγικό. Παραλλήλως με την επίμονη απαίτηση για βοήθεια από την Ευρώπη έχουμε χρέος να σταθούμε ως κοινωνία κι ως κράτος στο ύψος των περιστάσεων και να ανοίξουμε την αγκαλιά μας στους έχοντες ανάγκη αντί να τους φερόμαστε χειρότερα κι από σκουπίδια, συμπεριφορά που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση με τον πρόσφατο νόμο για το άσυλο...

Παπαγγελόπουλος-Πολάκης-Τζανακόπουλος τα έπαιρναν από τη Novartis...

Φανταστείτε για μια στιγμή τα μεγάλα κεφάλια τής Novartis στην Ελβετία ή του FBI στις ΗΠΑ να διαβάζουν πως στην Ελλάδα δεν ασχολούμαστε με το ποιοι τα άρπαξαν από τη φαρμακευτική εταιρεία, αλλά για τον αν κάποιος Παπαγγελόπουλος πίεσε δικαστές για γρήγορα αποτελέσματα ή αν κάποιοι Πολάκης- Τζανακόπουλος πρέπει να εξαιρεθούν από μια επιτροπή για κάποιου είδους εμπλοκή τους στην υπόθεση. Θα ψάχνουν και θα ξαναψάχνουν στα ντοσιέ τους για να βεβαιωθούν ότι δεν έδωσαν ούτε ένα δολάριο στους Παπαγγελόπουλο- Πολάκη- Τζανακόπουλο. Σε αντίθεση, δηλαδή, με ό,τι συνέβη με χιλιάδες γιατρούς κι ορισμένους ενδεχομένως πολιτικούς στην Ελλάδα...

Όλος ο πλανήτης το έχει τούμπανο ότι η Novartis δωροδοκούσε, όπως άλλωστε παλιότερα και η Siemens, αλλά σε αυτήν τη γωνιά τής οικουμένης κάποιοι επιχειρούν συστηματικώς να μας πείσουν πως η γη δεν κινείται, είναι επίπεδη και για όλα αυτά ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και το ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες κατέθεσαν στο FBI το παρουσιάζουν ως να είναι επιλήψιμο, στεκόμενοι σε νομικίστικα επιχειρήματα από αυτά για τα οποία φημίζεται ο ακόμα ερευνώμενος Αδ. Γεωργιάδης. Για την ταμπακιέρα, βεβαίως, καμία κουβέντα. Έτσι κι αλλιώς αν δεν βρεθεί "μαύρο" χρήμα το σκάνδαλο έχει παραγραφεί εξαιτίας τού νόμου- "πλυντηρίου" περί ευθύνης υπουργών τού "αξιότιμου" καθηγητή πλέον Β. Βενιζέλου...

Η εικόνα τής πολιτικής, αλλά και της δικαστική εξουσίας που βγαίνει προς τα έξω μέσα από τη διερεύνηση (;) του σκανδάλου Novartis είναι τουλάχιστον απογοητευτική. Πώς μπορεί μια κοινοβουλευτική επιτροπή να βγάλει κρίση όταν εκείνοι που την αποτελούν έχουν πάρει τις αποφάσεις τους για το τι συνιστά σκάνδαλο και τι όχι πριν καν εξεταστεί ο πρώτος μάρτυρας;...

Πώς να εμπιστευτείς τη δικαιοσύνη όταν αποκαλύπτονται όλες οι εσωτερικές έριδες και διαγκωνισμοί των δικαστών που μειώνουν το κύρος της; Κι άντε να πείσεις τώρα τον μέσο πολίτη να τηρεί τους νόμους που αυτοί που έχουν οριστεί να τους συντάσσουν, να τους ψηφίζουν και να ελέγχουν την εφαρμογή τους είναι ο ένας χειρότερος από τον άλλο...